dag en nacht bellen met vragen. I)e basis is vertrouwen' 'FAMILIE MAG ONS DAG EN NACHT BELLEN' 'Ze kunnen ons families, de geweldige, warme, lieve mensen: ik miste het in mijn normale werk als rechercheur." Familierechercheurs fungeren als steun en toeverlaat voor mensen in de zwartste periode van hun leven. De rechercheurs worden losgekoppeld van het politieteam dat een (moord)zaak oplost. Knipscheer: „Als we binnenkomen bij een familie, zeg ik direct dat ze ons dag en nacht kunnen bellen met vragen. De basis is vertrouwen. Maar we zijn geen pastoors, we zijn van de politie. Als we na een moord - en de meeste moorden vinden plaats in de relationele sfeer - de huiskamer binnenstappen, kan het zijn dat we oog in oog staan met de moorde naar. Dat weten we niet. Als wij toevallig iets horen dat kan leiden tot het oplossen van de zaak, moeten we dat doorgeven aan onze collega's. Onze politie-antenne staat altijd aan." De functie-eisen voor een familie rechercheur: inlevingsvermogen, goed kunnen luisteren, een stabiel thuisfront én stevig in je schoenen staan. Emoties tonen mag. Ouwerkerk: „Na de ramp met de MH17 heb ik zitten janken met de nabestaanden. Meerdere keren zelfs, en daar schaam ik me niet voor. Het is heel verdrietig en wij hebben ook onze gevoelens, we zijn geen robots." Over gevoelens gesproken: nabestaan den zijn meestal zeer dankbaar voor hun inspanningen. Knipscheer: „Niet altijd hoor. We komen, bijvoorbeeld na een ripdeal, ook over de vloer bij criminelen. Die hebben weinig behoefte aan contact met de politie. Laat ik het zo zeggen: in de bijna veertig jaar dat ik als rechercheur werk, heb ik op straat nog nooit van iemand een knuffel gehad. Maar als je als familierechercheur een zaak afsluit, gebeurt het vaker wel dan niet. En dat is logisch: we zijn het sociale gezicht van de politie." Negen van de tien keer worden ze ingezet na levensdelicten, soms gaat het over verkrachtingen, zware mishande ling of kindermisbruik. Altijd ellende dus; een mens zou er slapeloze nachten van krijgen. Ouwerkerk: „Thuis verklaren ze me soms voor gek dat ik dit werk zo graag doe, maar ik vind het een prachtige baan. Misschien heeft het te maken met de hoge pieken en diepe dalen die dit werk met zich meebrengt. Ik heb mijn telefoon altijd aanstaan, in de hoop dat zich een 'mooie' nieuwe zaak aandient. Natuurlijk kom je veel dood en ellende tegen, maar voor mij gaat het om iets anders: mensen helpen." De een z'n dood... Het is dubbel, zeggen Ouwerkerk en Knipscheer. Als familierechercheurs begeleidden ze anderhalfjaar lang drie families die dierbaren hebben verloren bij de ramp met de MH17. „Na zo'n lange periode is het voor ons goed om de zaak af te sluiten", zegt Ou werkerk. „Aan de andere kant had ik daarna ook het gevoel dat er iets ontbrak. Het was zó intensief geweest. De samen werking met Knip, de contacten met de Het is een onbe doeld 'crimineel effect' waar brandschone ondernemers van profiteren. Nadat sinds 2007 foto's opdoken van Willem Holleeder op z'n Vespa, bereikte de ver koop van scoo ters - tot 2007 beschouwd als oubollig - de ene piek na de andere. Trend- watchers ver klaarden de run op scooters door de grote media belangstelling ('gratis reclame') voor de destijds als 'knuffelcrimi neel' bestem pelde Holleeder: hij is een span nende bad guy, hij is stoer, en aandacht is aan trekkelijk, zo was de redenering. Holleeder kocht z'n Vespa in Am sterdam, maar de scooterverkoop steeg in het hele land. En inmid dels zijn man en vervoermiddel onlosmakelijk met elkaar ver bonden: jongeren en senioren stap pen bromfiets winkels in en vragen uitdrukke lijk om een 'Hol- leeder-scooter'. Ook in adverten ties en op Markt plaats wemelt het van verwijzingen naar de man die de scooter weer cool maakte. Rechercheurs Marjolein Ouwerkerk (46) en Gertwim Knipscheer (58) - 'Knip' voor intimi - worden na moord zaken of rampen geregeld ingezet als familierechercheur: de verbindende schakel tussen familie van slachtoffers en het politieteam. 'We janken soms gewoon een potje mee.' 221 zaterdag 3 juni 2017

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 79