O
O
O
O
O
Sprookje
Sliertemie van Marlène: likeur
met een vleugje 'vliegkruid'
I
MARGOT
17
beestje dat onbedreigd en goed betaalbaar is.
Als hoofdgerecht volgt gebakken zeewolf
met een subtiel korstje van broodkruim en
ansjovis, op boterzachte aardappelpuree en
een intense groene saus van peterselie en ker
vel. Het zijn de turbokruiden van Dieneke
Klompe. Een simpel kommetje met venkel en
broccoli knalt qua smaak uit het keramiek.
Vandaar die barstjes misschien. En oh, die
friet met schil en zelfgemaakte mayo!
Mijn kreeft biedt zowaar drie smaakbele-
vingen: de scharen smaken zoet en puur na
tuur, de staart is sappig en rokerig door de
houtskoolgrill. En het bovenlijf plus het vloei
bare kopje zijn voorzien van een 'hottie', zoet
zure salsa van kleurige lucifers van wortel en
blaadjes koriander. Die combinatie gaat fijn
samen met de glazen biologische viognier:
Domaine de Petit Roubie, blij dansend met
een tropisch fruithoedje op.
Ondertussen raakt een plank los van de ter
rasvlonder, de serveerster die wijn komt bren
gen struikelt maar blijft gelukkig overeind.
„Bijna een gevalletje drankmisbruik", zegt de
man in de knalroze polo naast ons. Even later
leert hij de piepjonge ober hoe je in één bewe
ging het folie van een wijnhals afsnijdt. Het
kenmerkt de gebroederlijke, relaxte sfeer.
We sluiten het diner binnen af, onder een
koepeltje vol boeken: hazelnotencake voor
manlief en voor ons samen vers aardbeienijs,
weelderige slagroom, chocolademousse waar
van je een emmer vol wilt hebben en een
plakkerige chocobrownie met framboos. Plus
een kopje perfecte koffie. Gewoon hier zitten
in de zon, aan het water met geuren uit de
keuken. Dat is al een beleving op zich. En dan
mag je het ook nog allemaal met een goed ge
weten opeten.
Voorgerecht
Hoofdgerecht
Nagerecht
Bediening
Ambiance
Prijs kwaliteit
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week
overeten en drinken
in Zeeland
Samen met de jongste Man ga ik nog steeds
elk jaar naar de Efteling. We gaan met een
vriendin van mij en haar zoon, die be
vriend is met de jongste Man. Dat doen we al ja
ren en het blijft leuk.
Eerst liepen we met de Mannen van attractie naar
attractie, tegenwoordig weten ze precies waar ze
naartoe willen en in welk deel van het park ze
moeten zijn. Mijn vriendin en ik gaan heerlijk op
een van de terrassen koffiedrinken en bijkletsen,
want zo'n achtbaan is aan mij niet besteed.
Het hoogtepunt vind ik nog altijd het Sprookjes
bos. Een van mijn eerste herinneringen heeft
hiermee te maken. Met mijn moeder en mijn
zusjes gingen we een dagje naar de Efteling. Een
hele tocht in die tijd, met de nieuwe auto van
mijn tante, die ook meeging. Mijn zus gaf over op
de heenweg en in mijn herinnering duurde de
reis uren. Van Langnek en de Indische Waterle
lies waren we diep onder de indruk. Daar kon ik
bij thuiskomst niet van slapen. Nog steeds loop ik
graag door het Sprookjesbos en luister er naar de
verhalen.
Enige nadeel van de Efteling vind ik het eten.
Veel snoep en vette, ongezonde happen zijn in de
eetgelegenheden in het park te koop. Dat zou een
mooi doel voor de komende jaren zijn; gezonde
broodjes, salades en fruit. Die namen we zelf dus
maar mee, evenals een smoothie.
Meng yoghurt met wat verse aardbeien, blauwe
bessen en een banaan in de blender. Doe er op
het laatst een stuk komkommer en wat verse
munt bij. Zet voor vertrek de smoothie even in de
vriezer, zo blijft die langer koud.
Het lekkers smaakte ons goed terwijl we luister
den naar Roodkapje.
Enige nadeel van de Efteling vind ik het eten.
Veel snoep en vette, ongezonde happen zijn in de
eetgelegenheden in het park te koop
ABSDALE Marlène van Dom
burg was jarenlang kleuter juf
'op de Kauter' (Nieuw-Namen).
„Destijds werkten we niet met
thema's, maar ik werkte met ver
halen. Onder meer van Lea
Smulders. Dat ging over Slierte
mie. Zij veegde hele dagen en
versleet veel bezems. Toen ze
naar de bezemmaker ging voor
een nieuwe bezem, voegde hij
daar wat vliegkruid aan toe. Toen
Sliertemie ging vegen, vloog ze
weg", vertelt Van Domburg
smakelijk. „Ik speelde dat na in
de klas. De kleuters zagen hun
juf dus vliegen. Ook ging ik met
de kleuters naar de Luchtwacht-
toren in Nieuw-Namen. Een
vriendin van me woonde daar en
dan speelde zij Sliertemie."
Toen van Domburg met pen
sioen ging, was ze eigenlijk nog
niet klaar met werken. Om iets
om handen te hebben, bedacht
ze een likeur gebaseerd op krui
den. De likeur bevat onder meer
rozemarijn en jeneverbes, duin
doornbessen en geplette aman
delen. Omdat ze de overige in
grediënten graag voor zich
houdt, noemt ze die voor het ge-
mak 'vliegkruid'. De naam voor
de likeur was vervolgens snel ge
vonden: Sliertemie. Inmiddels is
het maken van drankjes een uit
de hand gelopen hobby. De
voormalige juf maakte al meer
dan 2200 liter likeur.
„Sliertemie is een heerlijk di
gestief, maar omdat er 33 procent
alcohol in zit, mogen bijvoor
beeld Landwinkels het niet ver
kopen. Als alternatief maakte ik
de Sliertemie's kruidige vier
jaargetijden drank. Een wijn die
in de winter verwarmd kan wor
den gedronken en het in de zo
mer goed doet in de sangria."
Een koel drankje voor warme
dagen: doe in een wijnglas een
scheut Sliertemie en wat witte
gekoelde demi-sec wijn. Voeg
gehalveerde druifjes en wat
schijfjes limoen toe.
Proost!
eindscore
BEOORDELING
zaterdag 3 juni 2017
GO
(Prijs/kwaliteit telt dubbel)
Marlène van Domburg met Sliertemie. fotocamielschelstraete
eethuis
