'IK HOOPTE DAT HET
VADERSCHAP ME ZOU
ONTNUCHTEREN'
Hij heeft geen idee dat zijn dochter die
dag 11 jaar is geworden. Als gescheiden
vader belandt hij per ongeluk op haar ver
jaardagsfeestje. Een cadeau heeft hij niet,
dus stopt hij, onhandig en aangeschoten,
een paar biljetten van honderd gulden in
het tasje om haar schouder. Even later
neemt het meisje hem apart. Ze geeft
hem de biljetten terug. „Ik wil je geld niet,
papa. Ik wil dat je stopt met drinken."
Als hij eraan terugdenkt, voelt hij de
schaamte nóg door zijn lijf jagen, zegt
Don Schothorst (68). Op dat moment is
hij 45, en het is de eerste keer in zijn ver
slaafde leven dat hij serieus overweegt te
stoppen met coke en drank. Zijn voor
heen immer gepoetste, handgemaakte
schoenen glanzen niet meer, zijn ooit zo
succesvolle zaak is op sterven na dood, hij
is de tel kwijt waar het relaties betreft en
als hij zijn kinderen al ziet, voeden zij
hem op in plaats van andersom. „Maar
mijn verslaafde brein wilde natuurlijk
niet alles meteen opgeven. Gewoon: iets
minder van alles, dat leek me al heel wat."
Niet lang daarna treft hij zijn voltallige
familie ineens in zijn huis aan: zijn moe
der, zussen en broer. Ze vertellen dat ze
op de BBC een reportage hebben gezien
over een afkickkliniek in Londen. „Als
die goed genoeg is voor Michael Jackson,
is die ook goed genoeg voor jou", zegt
zijn moeder. De volgende dag vliegt hij
naar Engeland. Hij zal er, met tussen
pozen, meer dan twee jaar verblijven.
Welbespraakt
Bij vlagen is zijn stem helder. Dan geeft
zijn Gooise accent extra cachet aan de
zorgvuldig geformuleerde, vaak geestige
zinnen. Dan maakt de breekbare, oudere
man in zijn rolstoel even plaats voor de
welbespraakte branieschopper die hij
ooit moet zijn geweest. Heel even lijkt
261 zaterdag 27 mei 2017
WG
