WEER EVEN THUIS
1
r
19
Carlos de Jonge was negen maanden toen hij met zijn iets oudere broer Marco werd
geadopteerd: „Vanuit het weeshuis in Leiden verhuisden we naar Heinkenszand."
Op zijn zestiende verjaar
dag zat er tussen de post
een envelop. Er kwam
een biljet van vijftig
gulden uit. En een an
sichtkaart: 'Hartelijk gefeliciteerd,
Thomas. Van je echte moeder.'
„Dat schoot helemaal verkeerd",
vertelt Carlos de Jonge (50). „Alle
verhoudingen leken compleet zoek.
Mijn zakgeld in die tijd was zo'n 2,50
per week, dus de attentie betekende
een godsvermogen. Sinds mijn broer
en ik ter adoptie waren aangeboden,
heette ik Carlos, vanwege mijn don
kere uiterlijk. Bovendien had ik al
een moeder." En al heeft hij vorig
jaar, precies twee weken voor het
overlijden van zijn biologische moe
der voor het eerst intensief en goed
contact met haar gehad, indertijd was
hij koppig en wilde hij niets met haar
te maken hebben.
Het kinderloze echtpaar Rinus en
Sanny de Jonge, dat zich over zijn
broer en hem ontfermde, dreef dro
gisterij annex parfumeriezaak De
Twee Leeuwen in de Dorpsstraat 78
in Heinkenszand, recht tegenover de
Kerkdreef, waar de toegangsweg naar
de kerk en de begraafplaats wordt ge
flankeerd door hoge pilaren waarop
trotse leeuwen prijken. „Ondanks al
les hebben we een mooie jeugd ge
had", zegt Carlos. „Nu ik zelf drie op
groeiende kinderen heb, weet ik dat
zoiets helemaal niet vanzelfsprekend
is."
Hij wijst naar de winkel. „Onze
pleegouders werkten hard. Zes dagen
per week. Koopavond op vrijdag. We
woonden erachter. Het pand is breed
en diep; negen slaapkamers, waar
soms ook stagiairs van Staatsbosbe
heer als kostgangers een plekje von
den. In de tuin erachter, met water
putten, groentenbedden, fruitbo
men, bessen- en bramenstruiken,
speelden we verstoppertje met onze
vriendjes, neefjes en nichtjes. Soms
was je elkaar een hele tijd kwijt." Tij
dens de jaarlijkse amateurwieler
ronde hing hij uit het linkerboven
raam. „Een VIP-locatie. Ik genoot van
alles wat met sport en krachtmetin
gen te maken had."
Carlos was vijfjaar toen zijn
pleegvader op 41-jarige leeftijd stierf.
„Een hartinfarct in een tijdperk waar
de telefoonnummers uit drie cijfers
bestonden, we van reanimatie geen
verstand hadden en de dokter net
een bevalling begeleidde en bij ons te
laat kwam."
Hij herinnert zich hoe hij de vol
gende ochtend op school vertelde dat
papa dood was en de juf hem maande
onmiddellijk op te houden met die
rare verhalen. Ook ziet hij nog voor
zich hoe zijn vader lag opgebaard in
de winkel, er dagenlang mensen
langs de kist trokken en hij met zijn
vriendje Theo ging kijken. „We daag-
den elkaar uit hem aan te raken." De
begrafenis was op een warme juni
dag. De kist werd gedragen door le
den van de winkeliersvereniging,
tussen de twee leeuwen door. En alle
bloemen geurden.
„Moeder runde de zaak daarna nog
tien jaar in haar eentje. Ze had het al
tijd heel druk, en wij maakten het
haar in onze puberteit niet echt mak
kelijk." Met een op de bazaar gewon
nen luchtbuks schoot hij telkens
vanuit de tuin de lamp in de lan
taarnpaal in de Dorpsstraat stuk.
„Die werd dus wekelijks vervangen."
In de decembermaand was De
Twee Leeuwen een officieel vuur
werkverkooppunt. Vanuit omrin
gende dorpen stond men in de rij.
„Wat we niet verkochten, moest te
rug naar de leverancier. Maar Marco
en ik drukten het achterover en sta
ken het in het voorjaar af. Dan was
het rennen om uit handen van de po
litie te blijven." In die jaren deed hij
steeds minder aan school, was bijna
dag en nacht op het voetbalveld te
vinden. „Ik miste een schop onder
mijn kont. Een schouderklopje. Mijn
vader." Door de steun van zijn moe
der heeft hij toch zijn diploma's ge
haald.
Voor zijn eigen kinderen pro
beerde hij er, zeker toen ze jong wa
ren, altijd te zijn. „Als ze van een
schoolreisje terugkwamen, wachtte
ik met mijn vrouw tussen de andere
ouders. En wanneer de bus de straat
indraaide, sprongen de tranen in
mijn ogen."
Sinds mijn broer en ik ter
adoptie waren aangeboden,
heette ik Carlos, vanwege mijn
donkere uiterlijk - Carlos de Jonge
zaterdag 27 mei 2017
GO
Ondanks alles mooie jeugd
Jacoline Vlaander
Heeft u herinneringen aan uw
ouderlijke huis die u wilt delen en wilt
u weer even terug? U kunt uw verhaal
doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt
contact opnemen met Ab van der
Sluis: 08801-30203,
chefnieuws@pzc.nl.
T Van links naar rechts: Carlos,
Marco en neefje Gerhard op de
Kerkdreef, Koninginnedag 1971.
A Carlos de Jonge voor de voormalige dro
gisterij De Twee Leeuwen, in Heinkenszand.
FOTO MECHTELD JANSEN
