Wat als thuisblijven
echt niet meer kan?
Oud-winnaar keek niet meer naar dictee
3
AANDACHT EN KOSTEN BIJ KLEINSCHALIG WONEN
Uiteraard wil je je kind met ver
standelijke beperking het liefst
zo lang mogelijk thuis verzor
gen. Maar als dat niet meer kan,
zijn er verschillende mogelijk
heden om zoon of dochter toch
de best mogelijke zorg te geven.
Al is het niet eenvoudig om al
die opties op een rij te zetten,
onderstreept Petra Holleman
van het steunpunt Goes van de
vereniging LFB. Dat is een lande
lijke belangenorganisatie door
en voor mensen met een ver
standelijke beperking. „De zorg
die iemand kan krijgen, verschilt
van individu tot individu. Het
Centrum Indicatiestelling
Zorg bepaalt de zorgindicatie.
Afhankelijk van de persoonlijke
situatie, is het mogelijk een per
soonlijk budget te krijgen voor
het inkopen van hulp. Wat er
precies kan en hoe, verschilt van
persoon tot persoon."
Het eerste advies dat Holle
man aan bellers geeft is om naar
het WMO-loket van de ge
meente te stappen. „Sinds een
aantal jaar zijn gemeenten ver
antwoordelijk voor de uitvoe
ring van de Wet Maatschappe
lijke Ondersteuning. De mensen
achter die loketten kunnen
mensen goed ondersteunen bij
de zoektocht naar de juiste zorg."
Heel simpel gezegd hebben
ouders twee mogelijkheden: óf
ze brengen hun kind onder bij
een instelling voor geestelijk ge
handicapten, óf ze regelen huis
vesting en inkoop van zorg zelf.
Ouders zijn vrij om te bepalen
bij welke instelling ze hun kind
willen onderbrengen, zegt Hol
leman. „Dat kan bijvoorbeeld bij
het Gors, de Zuidwester, Arduin,
Tragel en Philadelphia. Ouders
kiezen de instelling die het best
past bij de zorgvraag van hun
kind."
Een tweede mogelijkheid is
om huisvesting en zorg zelf te
regelen. Ook daarvoor zijn tal
van mogelijkheden, van woon
vormen tot het helemaal zelf re
gelen van huisvesting en zorg.
„We merken dat heel veel men
sen zelf willen bepalen waar ze
de zorg voor hun kind inkopen.
Ze willen zelf de regie houden."
even bij hem zitten."
„Sinds februari vorig jaar krijgt
Delano dagbesteding in zijn eigen
appartement. Daarvoor heeft hij op
diverse andere plaatsen gezeten,
maar dat beviel niet", zegt Rom
baut. „Delano thuis opvangen is
echt te zwaar, maar ik wilde perti
nent niet dat Delano naar een spe
ciale zorginstelling voor gehandi
capten zou gaan, ik wilde méér voor
hem. De volle aandacht, veel naar
De volle aandacht,
veel naar buiten, veel
activiteiten. Wie wil
dat nu niet voor zijn
kind?
buiten, veel activiteiten en nu heeft
hij dat, in zijn eigen appartement
en hier overal op het terrein. Het
gaat zichtbaar heel goed met hem,
maar dit kleinschalig wonen is erg
kostbaar."
Rombaut heeft daarom het plan
opgevat een huisgenoot voor De
lano, haar 'boefje', te zoeken, het
zorgappartement heeft behalve een
grote woonkamer, keuken en
enorme badzaal met allerlei hulp
middelen immers twéé slaapka
mers. Ook is er een plafondlift. De
verzorgenden van Delano staan ter
beschikking van de huisgenoot.
Rombaut: „Ik zoek een jongen of
meisje vanaf 18 jaar. Ook meervou
dig gehandicapt mag, maar hoeft
niet. Iemand met Down, iemand al
of niet in een rolstoel, uit Zeeuws-
Vlaanderen, Zeeland of daarbuiten,
dat maakt niet uit. In ieder geval ie
mand die zou floreren bij deze
vorm van kleinschalig wonen.
Want het kan dus echt en wie wil
dat nu niet voor zijn kind?"
Om geïnteresseerden kennis te
laten maken met Delano, zijn zorg
appartement, de verzorgenden en
alle faciliteiten in en om het appar
tement, houdt Rombaut zaterdag
to juni een open dag. Tussen 11.00
uur en 16.00 uur zijn potentiële
huisgenoten en hun familie wel
kom in Blaauwe Hofke 14 in Hulst.
„Eerlijk gezegd had ik al een paar
jaar het idee dat het Groot Dictee op
zijn laatste benen liep", zegt Mare
de Smit, die zowel in 1990 als in
1996 met de hoofdprijs naar huis
ging en daarmee als enige meer dan
één keer won. „Ik heb al twee, drie
jaar niet meer gekeken, omdat het
me niet meer interesseerde."
Hij verloor definitief zijn belang
stelling in 2013, het jaar waarin Kees
van Kooten het dictee schreef.
„Ineens moesten ook grammaticale
fouten worden aangegeven. Ik heb
het al vaker meegemaakt met dic
tees in den lande: op het moment
dat men begint met iets anders dan
puur dictee, is dat het begin van het
einde."
Interesse voor dictees is er nog
steeds, zegt De Smit, die er zelf elk
jaar een in Terneuzen organiseert.
„Dat trekt best veel volk. Taal leeft
zeker nog. Maar als er een soort ker
mis van wordt gemaakt, haken
mensen af. Men wil gewoon een
dictee. Punt. Zonder allerlei foefjes,
maar zo simpel mogelijk: een tekst
voorlezen en dat is het dan."
De sterk gedaalde kijkcijfers be
wijzen volgens De Smit dat het pu
bliek niet zit te wachten op een an
dere formule. „Ik denk daarom dat
Als er een soort
kermis van het dictee
wordt gemaakt,
haken mensen af
het een goede beslissing is om te
stoppen met het Groot Dictee. Dat
hadden ze al een jaar of zes geleden
moeten doen."
Zelf doet hij niet meer mee aan
dictees. „Het klinkt misschien wat
snoeverig, maar een dictee is ge
woon topsport. Je moet er elke dag
mee bezig zijn: lijstjes blokken, uit
zonderingen leren. Als je dat niet
doet, eindig je niet in de top-5 of-
10. Daar heb ik allemaal geen tijd
meer voor en ook geen zin meer
in."
Rein Leentfaar, in 2010 vierde in
het Groot Dictee der Nederlandse
Taal, stopte eerder deze maand met
het organiseren van het Groot Bres-
kens Dictee. Na tien jaar vond hij
het welletjes. „Ik vind dat je moet
stoppen op het hoogtepunt."
Het dictee is echter allerminst
passé, benadrukt Leentfaar. „Als je
wil, kun je in Nederland zeker 40,
50 dictees per jaar doen." Zo zijn in
eigen provincie het Zeeuws-
Vlaams Dictee der Nederlandse
Taal, het Groot Dictee der Thoolse
Taal en de interlanddicteewedstrijd
Holland-België in Eede. In het ver
leden waren er ook spellingwed
strijden in onder meer Oostkapelle
en op Noord-Beveland, evenals het
Groot Zeeuws Dictee in Goes.
Bij het verdwijnen van het Groot
Dictee der Nederlandse Taal heeft
Leentfaar dezelfde gevoelens als
Mare de Smit. Ook hij vindt dat het
dictee een verkeerde weg was inge
slagen. „Wel vind ik het afscheid te
abrupt. Ze hadden moeten zeggen:
in december doen we het voor de
laatste keer."
Naast Mare de Smit kende het
Groot Dictee der Nederlandse Taal
nog een Zeeuwse winnaar. In 1994
kwam Louis Kesteloo met zes fou
ten als winnaar uit de strijd.
/tea
vrijdag 26 mei 2017
huisgenoot voor Delano
Jeffrey Kutterink
Goes
Delano met zijn moeder Marga Rombaut. fotoscamileschelstreate
- Marga Rombaut
Het Groot Dictee der Neder
landse Taal is niet meer. Van
wege de gekelderde kijkcijfers is
besloten er na 27 edities per di
rect de stekker uit te trekken.
Tweevoudig winnaar Mare de
Smit uit Philippine kan er niet
rouwig om zijn.
Rolf Bosboom
Philippine
-Mare de Smit (tweevoudig
winnaar Groot Dictee)
n/iftf
