Pianist Hannes Minnaar
verovert alle harten
Dichters stellen een
vraag aan Middelburg
ZEELAND 21
De Grote Kerk was volzet.
Een teken dat het publiek
nog steeds geïnteresseerd is
in een goed concert met klassieke,
bekende werken. Natuurlijk was
de van oorsprong Zeeuwse pianist
een publiekstrekker, Hannes Min
naar verovert duidelijk de harten
van de muziekliefhebbers.
Het orkest begon met de Prelude
van de toneelmuziek voor Bianca
da Molena van Karlowicz. Ik ken
het verhaal niet, maar Bianca moet
heel wat dramatische momenten
beleefd hebben. Het werk is een
soort afkooksel van Wagner met
veel koper en slagwerk. Het diende
als voorspel voor de muziek van een
andere Poolse componist: Chopin.
Maar dat is wel andere muziek. Het
tweede pianoconcert is een jaar eer
der geschreven dan het eerste, maar
werd later gepubliceerd, vandaar
Hij speelt met een
soepele toucher en
een verzorgde
articulatie
het nummer 2.
Na een lange introductie bracht
de pianist achtereenvolgens een
vurig eerste thema en een meer ge
voelig tweede thema. Opvallend
waren de vele versieringen die soe
pel werd gespeeld door Hannes
Minnaar. Zijn vertolking van Cho
pin is transparant en subtiel. Hij
speelt met een soepele toucher en
een verzorgde articulatie; virtuoos
daar waar nodig, maar de romanti
sche aanpak overheerste en het ef
fectieve rubato (niet strak in de
maat spelen, maar met kleine ver
snellingen) zorgde voor extra span
ning. Het wondermooie Larghetto
met de Italiaanse klaagzang klonk
nooit sentimenteel, maar wel heel
intiem. Het dramatische karakter
van het slotdeel kwam mooi uit
door de keuze van duidelijke ritmes
(wals en mazurka) en de vlotte en
technisch knappe loopjes. Dat het
publiek een toegift (natuurlijk
Chopin) kreeg, was verdiend.
De Symfonie nr. 6 'Pathétique'
van Tsjaikovski vormde het sluit
stuk van het concert. Dirigent Liss
onderstreepte de dramatiek en had
duidelijk gewerkt aan de frasering
(hard en zacht). Hij is een dynami
sche dirigent en dat kwam heel
Toch was het
onderliggende gevoel
van angst steeds
aanwezig
goed uit in deze Pathétique. Een
echt luguber klinkende fagot in het
begin, heerlijke lieflijke melodieën,
meeslepende frasen en goede con
trasten. Toch was het onderlig
gende gevoel van angst steeds aan
wezig. Het gracieuze Allegro met
een ontspannen wals thema nam
dit angstgevoel niet weg. Dat ver
dween pas in het Allegro waarin de
vitaliteit van Tsjaikovski doorbrak.
Wervelend
Het werd als een wervelende taran
tella gebracht met een stevige in
breng van kopers en slagwerk. De
Finale is hartverscheurend mooi,
met dalende reeksen die drama
tisch klonken. De spanningsboog
werd nooit losgelaten en de stiltes
waren veelzeggend. Naar deze uit
gekristalliseerde droefheid werd
ademloos geluisterd.
Muziekpodium Zeeland
Werken van Karlowicz, Chopin en
Tsjaikovski. Door Philharmonie
Zuidnederland o.l.v. Dmitri Liss,
m.m.v. Hannes Minnaar (piano).
Gehoord zondag 21 mei in de
Grote Kerk in Veere
Het was een kort en onopvallend
festival, zaterdagmiddag op een
stil pleintje in het centrum van
Middelburg. Elf dichters stelden
op hun manier een vraag aan de
stad.
De voordrachten waren onder
deel van het project Stel de stad
een vraag van galerie Caesuur.
Dat is, ter gelegenheid van het
8oo-jarig bestaan van Middel
burg, begonnen tijdens de eerste
minuut van januari en loopt tot
de laatste minuut van december.
Het is een vervolg op eerdere ma
nifestaties van Caesuur - in 1997
en 2005 - waarin de stad Middel
burg centraal stond.
Bij het nissenproject in 1997
schonken kunstenaars beelden
aan de stad. Acht jaar later, bij ter-
loopsMiddelburg - maakten kun
stenaars duidelijk hoe Middel
burg een rol speelde in hun oe
uvre. Op verzoek van Caesuur
vroeg schrijver Jan J.B. Kuipers nu
tien dichters een gedicht te ma
ken met een vraag aan Middel
burg. Zelf droeg hij ook een ge
dicht bij. De aan Middelburg ge
wijde verzen werden zaterdag
middag voorgedragen op de
Helm, het pleintje van het voor
malige stadhuis.
Logisch dus dat het festivalletje
ook plaatsvond in de openbare
ruimte. Om beurten beklommen
Marcel Koopman, Juul Kortekaas,
Johan Meesters, Karei Leeftink,
Tijs van Bragt, Jan Kuipers. An
neke Schenk, Johannes Herman
Buma, Theo Raats en Stefaan van
den Bremt een grote platte kar, of
ze gingen ervoor staan om hun
gedicht te declameren.
Alle gedichten zijn verzameld
in de bundel Stel de stad een vraag,
die te koop is bij Caesuur. Een
overzicht van het project Stel de
stad een vraag is te vinden op de
website.
Karei Leeftink draagt zijn gedicht voor op het pleintje bij het
voormalige stadhuis in Middelburg, foto lex de meester
maandag 22 mei 2017
Joe Bonamassa met zijn
vriendin aan tafel bij die an
dere gitaarlegende, Jan Ak
kerman. FOTO TONY PRESSER/PIX4PR0FS
Willem Jongeneelen
Bergen op Zoom
Voor het tweede achtereen
volgende jaar vormden Ber
gen op Zoom en Gebouw T
het decor voor de uitreiking
van de Sena Performers Euro
pean Guitar Award aan een
Amerikaanse gitaargigant.
Deze keer viel Joe Bonamassa
(40) de eer te beurt. Hij mag
met een gerust hart ook de
huidige koning van de blues-
rock genoemd worden. Zater
dagavond speelde hij met zijn
eigen Amerikaanse formatie
nog voor ruim 15.000 mensen
tijdens het laatste optreden
van zijn Europese tour, in Mün-
chen. Afgelopen maand deed
hij 22 grote shows, van Edin
burgh, Parijs tot Amsterdam.
Op 12-jarige leeftijd speelde
hij als wonderkind annex self
made gitarist al in het voor
programma van B.B. King. De
Sena Awards ging tot 2013
door het leven als de Eddy
Christiani Award en werd in
Vlissingen uitgereikt.
Jeanette Vergouwen
RECENSIE
Hannes Minnaar
FOTO MARCO BORGGREVE
Ernst Jan Rozendaal
Middelburg
