9 Maastricht University, juicht het toe dat leraren van de klassieke be oordeling met cijfers af willen. „Cijfers geven is de poverste vorm van feedback geven. Toetsing moet in dienst staan van het bevorderen van beter leren. Door alleen cijfers te geven, raakt dat uitgehold." Hij zag het zelf gebeuren toen zijn zoon thuiskwam met een 7 voor een opdracht. „Ik heb een punt te hard gewerkt", zei zijn zoon. Zelf was hij niet anders, zegt Van der Vleuten. „Ik deed niks. Ik feestte, stelde uit en bereidde een minimum voor. Meestal slaagde ik en als ik een tentamen had ge haald, veegde ik mijn harde schijf weer uit. Die leerhouding zie je veel in het onderwijs. Niet alleen in Nederland, maar overal." Dat we toch stug toetsen en ten tamens blijven afnemen en die met een cijfer beoordelen om het leerproces af te ronden, is een tra ditie die er maar moeilijk uit te krijgen is, zegt Van der Vleuten. „We doen het, omdat we het al eeuwen zo doen. Cijfers zouden objectief zijn, maar we vragen complexe vaardigheden en dat is meer dan alleen kennis pompen." Leerlingen en studenten moe ten kunnen communiceren, sa menwerken, analyseren en schrij ven, om maar wat te noemen. Op het Cartesius 2 in Amsterdam vindt schoolleider Martijn Meer hoff het daarom genoeg geweest met de cijfers. Toen hij de kans kreeg een nieuwe schoollocatie voor havo/vwo te beginnen, wilde hij het radicaal anders doen. Leer lingen hebben twee lange lessen per dag in groepen van vijftig leer lingen waarbij twee docenten aan wezig zijn. Ze krijgen geen vak- Cijfers zouden objectief zijn, maar we vragen meer dan alleen kennis pompen ken, maar volgen modules met een centraal thema. Blijven zitten kan niet en cijfers kennen de leerlin gen niet. „Dat vraagt veel van docenten. Ze geven bijvoorbeeld niet langer les op één vakgebied. In de module 'Amsterdam' komt geschiedenis, kunstgeschiedenis, Engels en filo sofie voorbij. Ook moeten leraren tijdens de module de ontwikke ling van de leerlingen in de gaten houden, continu feedback geven en per scholier bedenken wat de beste strategie is om hem zich ver der te laten ontwikkelen. „Het scherpt de docenten en de leerlin gen. We willen dat leerlingen au tonoom worden en beter leren. Ze mogen zelf hun strategie bepalen en falen is geen ramp, maar een moment om te reflecteren." Telt dit mee? Dit is het eerste schooljaar waarin Meerhoff zo werkt en hij ziet dat het effect heeft. „We horen min der vaak: 'Telt dit mee?' en leerlin gen kunnen beter dan andere 12- jarigen hun functioneren beoor delen." Van ouders hoort hij dat de gesprekken aan tafel veranderen. De kinderen praten mee over ver kiezingen en wat in de krant staat. De school van Van Remoortere is nog niet om. In de toetsweek hadden leerlingen wiskunde niet erg goed gemaakt, omdat ze zich op de vakken hadden geconcen treerd waarvoor ze wel een cijfer kregen. „De oudere stof was blij ven hangen, maar de nieuwe stof was niet voldoende herhaald." Toch weet hij dat hij de juiste weg is ingeslagen. „Het mooist vind ik dat ouders opmerken dat hun leer lingen weer nieuwsgierig worden van de lessen." Wat vinden de leerlingen van het Cartesius 2 van een school zonder cijfers? maandag 22 mei 2017 GO Schoolleider Martijn Meerhoff van het Cartesius 2 in Amsterdam, waar geen cijfers worden uitgedeeld. „Het scherpt de docenten en de leerlingen." fotosmarcookhuizen met cijfers geven! Cees van der Vleuten, hoogleraar onderwijskunde ISABEL KRIJNEN (13), LANDSMEER IMR AN ALAZ (12), AMSTERDAM RIEMER KERKSTRA (12), AMSTERDAM Facebookgroep 'Ac tief leren zonder cij fers' van wiskundedo cent Jörgen van Re moortere heeft inmid dels 3.600 leden. HUUBVELTMAN (12), LANDSMEER „Je weet hier wat je moet doen om een goede beoordeling te krijgen en als je goed werkt, heb je geen huiswerk. In de lesbrief die we elke les krijgen, staat wat we moeten doen en dat kun je tijdens de les ook af hebben. Voor mij is dit een fijne school, omdat we elke dag een vast rooster hebben van negen uur 's morgens tot drie uur 's middags. Daardoor kan ik veel sporten, omdat ik dat goed kan in plannen." „Het is leuk dat je hier de vrijheid krijgt om je werk te maken. We krijgen meestal eerst een halfuur tje uitleg en daarna kun je je werk maken. Dat hoeft niet in de klas, we hebben hier ook een lokaal met banken waar je mag gaan zitten. Ik vind het ook een voordeel dat we niet zo veel boeken hoeven mee te nemen, want alles is digi taal en staat op de laptop. Het na deel van werken op de laptop is dat je niet goed leert spellen, want de autocorrectie verbetert je fouten van zelf." „We hebben hier blokuren van 2,5 uur en we krijgen geen huis werk mee. We moeten de opdrach ten binnen de uren op school doen. Dat motiveert, want als je het goed doet in de zelfstudie uren, mag je naar huis. Ik vind het goed dat we geen cijfers krijgen, want niet iedereen begrijpt dat een 7 een ruim voldoende is. Bij ons krijg je ook geen 3, maar 'niet vol daan' en dan mag je de opdracht gewoon inhalen. Je moet voor elke opdracht een voldoende halen." „We hebben hier geen echte vak ken, maar modules waarin je op drachten maakt. Elk jaar heeft vier periodes en per periode hebben we zeven of acht modules, zoals 'Amsterdam'. Daarin zit dan ge schiedenis en kunstgeschiedenis en er horen opdrachten bij waar mee je bijvoorbeeld grammatica oefent. We doen leuke dingen. We moesten bijvoorbeeld een keer een eigen taal bedenken. Voor de opdrachten krijgen we een 'vol doende', 'goed', 'excellent' of 'niet vol daan'. Ik probeer altijd een 'excellent' te halen. Ik doe daarom thuis ook wel eens wat voor school."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 10