'Ik had Iets wezenlijks van mezelf weggestopt' om te voorkomen dat ik op nieuw kanker zou krijgen, werd ik doodziek gemaakt. Ik was een vrouw met halflang blond haar en nu ben ik ie mand met een donker 'kort pittig'-kapsel die ook nog eens to kilo is aangekomen door de hormoontherapie. Ik herken mezelf niet meer in de spiegel en moet soms echt 'MIJNSPECIALIST ZEI: JE BENT EEN SOLDAAT DIE TERUGKOMT UIT DE OORLOG' huilen als ik foto's van twee jaar geleden zie. Ik wil zo graag mezelf terug! Sinds een halfjaar werk ik weer: twee dagen op kantoor en twee dagen thuis. Het blijft zoeken naar een balans. Tot een week of zes geleden slikte ik pillen ter voorkoming van nieuwe tumoren. Ik voelde me daardoor voortdurend angstig en down. Mijn schil was heel broos en ik moest elke avond om 9 uur naar bed. Daarom ben ik ermee gestopt, het was geen leven met die medicijnen, zo rot voelde ik me. Als ik eerlijk ben, had ik gedacht dat een jaar na de laatste behandeling alles wel weer normaal zou zijn. Niets was minder waar. Het voelde alsof er een filter zat tussen mij en de rest van de wereld. Mijn verpleegkundig specia list had het over een posttrau matische stressstoornis. Ze zei: 'Je bent een soldaat die terugkomt uit de oorlog.' Het gaat nu, zonder die pillen, gelukkig steeds beter. De mist trekt op, toch draag ik het besef dat ik kanker heb gehad nog 24 uur per dag bij me." „Al een tijdje had ik een opgezette lymfe klier in mijn hals. Gaat wel over, dacht ik, maar toen hij een halfjaar later nog steeds opgezet was, ben ik toch maar naar de dokter gegaan. Dat is nu ruim een jaar ge leden. Onderzoek en een biopsie volgden. Toen kwam de angst bovendrijven: wat als het foute boel is? Mijn vrouw was erg emotioneel. Zij is haar eerste man verlo ren aan kanker. Het bleek inderdaad kanker, die geluk kig goed te behandelen was. De artsen raadden mij bestraling aan. Voor een second opinion ben ik eerst naar een ander ziekenhuis ge gaan. Daar zeiden ze dat ik misschien wel geopereerd moest worden, dat mijn kaak opengemaakt moest worden. Dat bericht bracht me volle dig van mijn stuk. Ik dacht: weet je wat, bekijk het alle maal maar, ik ga me helemaal niet laten behandelen. Ik kocht het Handboek Kan ker v an Henk Fransen, met daarin een overzicht van al ternatieve behandelingen en hoe je die kunt combineren met reguliere geneeswijzen, en veranderde mijn leefstijl. V oor Leo Borst (57) was zijn kanker niet alleen zwaar, het betekende vooral een keer punt. 201 zaterdag 20 mei 2017 WG

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 74