'Hij leeft in het
en volgt altijd
zijn hart'
ALS IK WIL DAT
HIJ DE AFWAS
DOET, REAGEERT
HIJ ALS EEN KIND
Die van mij
Wendy (31) voelde zich altijd anders dan anderen. Vrijer.
Tot ze Erwin (34) ontmoette. Die trekt zich nog minder
aan van de mening van anderen.
endy: „Ik heb altijd een
ander leven geleid dan
de mensen uit het dorp
waar ik vandaan kom.
Veel gereisd, gewerkt op
campings en in wintersportoorden, elk
halfjaar naar een andere bestemming. Dat
maakte het aangaan van een lange relatie
lastig. Mijn ouders en oude vrienden
maakten zich zorgen over mijn toekomst:
'Wanneer ga je eens wat doen met je
studie? Denk je wel aan je pensioen?'
Ondanks mijn vrijheidsdrang brachten
die vragen me aan het twijfelen. En ik
kreeg zelf ook behoefte aan stabiliteit,
een vaste factor in mijn leven. 'Geef me
een man of een camper!' grapte ik soms.
Ik conformeerde me. Vestigde me in
Nederland, vond een fulltimebaan en een
huurhuis. En ik ging op Tinder, de mak
kelijkste manier om iemand te ontmoe
ten. Bij onze eerste date herkenden
Erwin en ik onszelf direct in elkaar. Hij
had ook twee jaar door Australië gereisd
en hij hield net als ik van surfen en snow-
boarden. We deden allebei liever ons
eigen ding, dan dat wat er van ons ver
wacht werd. In Erwin zag ik iemand die
zijn hart volgt, die in het moment leeft en
zich niets aantrekt van wat anderen van
hem denken. En hij had ook nog een zelf
omgebouwde camper.
Sinds een jaar heb ik dus een man én
een camper. Erwin belichaamt datgene
waar ik zelf afscheid van probeerde te
nemen: een onbezonnen levensstijl. Mijn
hang naar vrijheid en avontuur worden
door hem juist weer getriggerd. Hij is
nergens aan gebonden, heeft nog nooit
in zijn leven huur betaald, woonde altijd
in kraak- of antikraakpanden. Hij werkt
als freelance interieurbouwer, maar gaat
gerust een hele zomer alle festivals af. 'Ik
bel daarna wel om te kijken of er nog werk
is', zegt hij tegen zijn opdrachtgevers.
Dat onbezorgde, daar ben ik jaloers op.
Ik kleur zelf ook graag buiten de lijntjes,
maar diep vanbinnen vind ik het verve
lend als ik niet aan de verwachtingen vol
doe. Erwin houdt zich daar niet mee
bezig, die doet precies waar hij zin in heeft
en legt geen verantwoording af.
Soms doet hij het allemaal iets te veel
op
zijn eigen
manier. Dan
botst het, meestal in
het huishouden. Hij
wordt niet graag op zijn taken
gewezen en gooit z'n kont tegen de
krib als ik dat doe. Als ik hebt gekookt en
wil dat hij de afwas doet, bijvoorbeeld.
'Dat doe ik als ik er zin in heb,' zegt hij -
een beetje als een klein kind. 'Je woont
niet meer bij je moeder!' roep ik dan. Hij
is namelijk van huis uit gewend om zijn
zin te krijgen, en krijgt ook nu met zijn
brutale charme nog steeds van alles ge
daan. Laatst hielpen we mensen na een
feest met het aanduwen van hun busje,
en trok hij mij daarna mee achterin. 'Ik
laat jullie de kortste weg naar de snelweg
zien', meldde hij ongevraagd, waarna hij
die mensen en passant ook meteen langs
ons huis liet rijden. We hadden dus gelijk
een lift naar huis.
Zijn eigenwijsheid en zorgeloosheid
waardeer ik enorm. Het zijn de dingen
waar ik zelf moeite mee heb, maar daarin
vullen we elkaar aan. Erwin motiveert
mij om vrijer te zijn in het invullen van
mijn leven, ik zet hem juist wat meer aan
het denken over de gevolgen van zijn
keuzes. We vormen een topteam, vind
ik. Mijn droom is met hem te vertrekken
en wel te zien of we nog terugkomen. In
de camper, want die staat symbool voor
het leven dat ik had en waar ik naar terug
wil. Maar nu samen met Erwin." M
magazine 15
moment
Tekst PAM VAN DER VEEN
ES Ook geïnterviewd worden over die van jou?
magazine@persgroep.nl
