Bru klaagt over gevaar bij
bevoorraden supermarkt
Alle eilandelijke fanfares samen
op één podium in de Beuze
Nieuw pand Natuurmonumenten in Levensstrijdpolder krijgt vorm
7
Er komt een nieuw
regiokantoor van
Natuurmonumenten.
Dat gaat letterlijk
op in de natuur.
Aan de ene kant van
het bouwhek wroet
een jonge kluut naar
voedsel en geeft een
grutto-moeder
zwemles aan haar kleintjes, aan de
andere kant van het bouwhek
vlechten halfblote bouwvakkers
bewapening voor het dak terwijl
AC/DC uit de radio ramt. En dat
gaat prima samen.
„Niets zo flexibel als de natuur",
glundert boswachter René Wink
van Natuurmonumenten. „Dieren
en planten passen zich gewoon
aan aan de omstandigheden. Toen
wij hier de fundering stortten
voor ons nieuwe regiokantoor,
schoven zij gewoon een stukje op.
En als wij straks water rond het
gebouw laten lopen, groeien er
binnen no-time weer lamsoor en
zeekraal en zwemmen er weer wa
tervogels rondom."
Caisson
Drie jaar nadat het vorige onder
komen, een oude boerderij die net
door vrijwilligers van boven naar
beneden was opgeknapt, in vlam
men opging, zet Natuurmonu
menten een nieuw gebouw neer
in de Levensstrijdpolder achter
Zierikzee. En niet zomaar een ge
bouw. Het ontwerp heeft veel weg
van een caisson en muren zijn
'versierd' met geëxtrudeerd glas:
gerecycled glas waar zich lucht
belletjes in hebben gevormd. Tony
de Haan, architect bij Natuurmo
numenten gooit een stukje om
hoog. Bijna zwevend komt het te
rug in zijn hand. Als hij het in het
water gooit, blijft het acuut drij
ven. „Superlicht. En het neemt
geen water op."
En dat moeten ze hebben in de
natte polder. Het gebouw moet daar
nog lang staan in weer en wind, en
dus moet het wat kunnen hebben.
Het geëxtrudeerde glas is een expe
riment. Dat waren de wanden aan
de binnenzijde ook.
De Haan heeft die horizontaal la
ten storten en vervolgens op de
bouwplaats laten liggen. Bouwvak
kers liepen eroverheen, er kwam
zand op en een hoop folie. Dat alles
heeft als effect gehad dat het ce
ment nu vol zit met kreukels, die
doen denken aan smalle watergeul
tjes. De Haan glimlacht. „Precies
wat we beoogden."
Gemakkelijk is het project niet,
zegt de architect. „Het is veel sim
peler om gewoon stenen te stape
len. Maar als je iets in de natuur
neerzet, moet je dat doen met res-
Niets is zo
flexibel als
de natuur
peet voor die natuur. Dan kun je
niet met schrootjes aankomen.
Het gebouw krijgt jumboruiten,
met uitzicht op de foeragerende
vogels. Die ramen zullen ze af en
toe moeten wassen, maar verder
zal het gebouw vrijwel onder
houdsvrij zijn. Als er mos op gaat
groeien, laten we dat ook gewoon
lekker zitten. Het moet opgaan in
de natuur."
Excursies
Het gebouw, dat naar verwachting
dit najaar zijn deuren opent, krijgt
vier ruimtes voor vrijwilligers en
bezoekers die er verzamelen voor
excursies.
Zij lopen dan via houten vlon
ders de polder in. Of stappen er op
de fiets richting Plan Tureluur.
„Onze bezoekers beleven de zilte
natuur vanaf het moment dat ze in
dit gebouw de plattegronden krij
gen uitgereikt", vertelt boswachter
René Wink. „In het water rondom
het gebouw brengen we karren
sporen aan, zodat het weer wordt
zoals vroeger. Het grasland laten
we begrazen door vee van boeren
uit de buurt."
Wink, die als boswachter na
tuurgebieden tot in Brabant onder
zijn hoede heeft, is nog altijd ver
baasd over de harmonieuze sfeer
waarin het natuurgebied wordt
vormgegeven.
„Ook bij boeren. Iedereen is er
blij mee. Daardoor hebben we van
Zierikzee tot Burgh-Haamstede
één grote vogelboulevard. Iets om
ontzettend trots op te zijn",vindt
Wink.
Omwonenden van de Albert Heijn
in Bruinisse hebben bij de dorps
raad geklaagd over de 'gevaarlijke
situatie' die ontstaat tijdens het la
den en lossen bij de supermarkt.
Vanwege de beperkte ruimte op de
weg zouden vrachtwagens moeten
draaien en keren op een punt waar
basisscholieren langsfietsen.
„Het probleem is al jaren be
kend", erkent Roberto van Veldhui
zen, eigenaar van de supermarkt.
„Daarom hebben we de vrachttij
den aangepast naar tijdstippen
waarop kinderen niet buiten zijn,
en zijn er hekken geplaatst." Voor
zitter van de dorpsraad Nico de
Dansschutter is daar blij mee: „Dat
scheelt al een hele slok op een bor
rel, maar we willen kijken of het
nóg veiliger kan." Ook zou het vol
gens de klagers niet genoeg helpen;
zij stellen dat onlangs een kind met
zijn voet onder een wiel is beland.
Van Veldhuizen denkt dat het
lastig te voorkomen is dat vracht
wagens moeten keren op de smalle
wegen. „Dan zal de infrastructuur
moeten veranderen", denkt hij.
Eind deze maand gaat de eigenaar
samen met de dorpsraad en ge
meente om tafel op zoek naar een
definitieve oplossing.
De Eilandelijke Muziekdag is al ja
ren een begrip op Schouwen-Dui-
veland, maar zo spectaculair als dit
jaar is het nog nooit geweest. Alle
harmonieën vormen samen één
orkest. En hetzelfde geldt voor alle
fanfares die het eiland rijk is. „Als
we meer brassbands zouden heb
ben, zouden die ook samen op het
podium staan", zegt organisator
Dick Kooman.
De Eilandelijke Muziekdag
vindt plaats op zaterdag to juni in
de Beuze in Zierikzee. Lang gele
den dat het daar was. „Vorig jaar
waren we in Renesse. We gaan er
het hele eiland mee over. Al wordt
het in de Westhoek altijd beter be
zocht dan aan de andere kant."
Ze zijn allemaal nog
springlevend, maar
kunnen wel wat jong
bloed gebruiken
Behalve alle eilandelijke harmo
nieën, fanfares en de brassband uit
Brouwershaven, zijn ook alle
dweilbands, dansmariekes en
slagwerkgroep te horen. De hele
dag is er muziek om mensen te
plezieren en enthousiast te maken
om zelf ook bij een muziekvereni
ging te gaan. „Ze zijn nog spring
levend, maar de gemiddelde leef
tijd stijgt snel", vertelt Kooman.
„Ze kunnen allemaal wel wat jong
bloed gebruiken."
Zelf bespeelt Kooman geen in
strument, maar hij zit wel al jaren-
lang in het bestuur van muziek
vereniging Luctor et Emergo in
Renesse. „Een fijne club mensen,
zoals al die muziekverenigingen
trouwens. Samen muziek maken
is het mooiste dat er is."
woensdag 17 mei 2017
Kantoor midden in de natuur
Wendy Wagenmakers
- René Wink, boswachter
Elodie Kint
Bruinisse
Wendy Wagenmakers
Zierikzee
- Dick Kooman, organisator
A Boswachter René Wink (links) en architect Tony de Haan voor het kantoor in aanbouw van Natuurmonumenten, foto dirk--jan gjeltema
