Vader mag zoon niet
dwingen tot chemo
I r
9
17
INTERVIEW GERARD BAKKER EN JOS WIENEN
Google
Eerst was er woede
toen er op het
hoogtepunt van de
asielcrisis tientallen
nieuwe azc'sin
Nederland moesten
komen, nu zijn er juist
bestuurders en burgers
boos omdat die azc's er
nooit zijn gekomen of
alweer dicht gaan.
Op de braakliggende
grond voert een
graafmachine de laat
ste werkzaamheden
uit. Kort geleden
stonden hier, op de overloop van
het azc in Katwijk, nog wooncon-
tainers, twee hoog opgestapeld. Er
woonden honderden asielzoekers.
„Maar alle infrastructuur ligt er
nog. Hier zou binnen drie weken
weer een azc kunnen staan", zegt
Gerard Bakker, bestuursvoorzitter
van asielopvangorganisatie COA.
Katwijk is een van de vele tien
tallen voorbeelden van azc's die
(deels) verdwijnen. De bedden
zijn niet meer nodig omdat er
minder asielzoekers naar Neder
land komen. Eind 2016 werd al he
SB»
eens 45 locaties sluiten en 18 op
vangplekken minder bedden krij
gen. Het moet de overcapaciteit
van duizenden plekken verminde
ren.
Net als toen er eind 2015 een golf
van asielprotest over Nederland
raasde, klonk er ook nu weer on
vrede. Maar dan anders. Gemeen
ten eisen compensatie voor ge
maakte kosten of omdat hun dorp
straks opeens een paar honderd
inwoners minder heeft. Verhuur
ders van opvanglocaties zien hun
lucratieve deals in rook opgaan.
Naast gewone azc's
kun je dan denken aan
locaties waar je
studenten laat wonen
kend dat honderd plannen voor
nieuwe azc's nooit verder dan de
tekentafel zouden komen. Eind
april meldde het COA dat nog
„Het is een verschijnsel dat we al
tientallen jaren zien", zegt Jos
Wienen, burgemeester van Haar
lem en portefeuillehouder asielza
ken bij de Vereniging Nederlandse
Gemeenten (VNG). Hij werkte de
afgelopen jaren nauw samen met
Bakker. „Als er eenmaal ergens
een azc is, valt de overlast vaak
mee. Als het azc dan sluit, zijn in
woners en gemeentebesturen die
zich ervoor hebben ingezet teleur
gesteld. Het is een wonderlijke cy
clus. Het is niet slim is om iedere
keer weer een azc eerst met veel
problemen te openen en dan weer,
met aardige kosten, te sluiten.
Daarom willen we nu naar een
systeem waarbij je reservecapaci
teit hebt die je snel kunt inzetten
indien nodig. Zonder dat je moet
zoeken naar nieuwe plekken."
Nooit meer zoals in 2015 dus,
toen het COA rondreed met bus
sen vol asielzoekers op zoek
naar een plek en staatssecreta
ris Dijkhoff 'stoere wethouders
en burgemeesters' vroeg om
met opvangplekken te komen?
Bakker: „Ik begrijp dat mensen die
zich toen hard hebben gemaakt
voor een opvanglocatie, nu teleur
gesteld kunnen zijn. Maar burge
meesters zijn verstandige men
sen."
Wienen: „Die burgemeesters
zeggen nu ook: zorg voor reserve
capaciteit, voor als het straks weer
paniek is. Het moet goedkoper en
makkelijker kunnen dan toen."
Bakker: „Naast een aantal ge
wone azc's kun je dan denken aan
locaties waar je studenten laat wo
nen, of mensen die woonruimte
zoeken omdat ze net gescheiden
zijn. Of asielzoekers die al een ver
blijfstatus hebben. Als het nodig
is, kan zo'n locatie dan snel weer
een azc worden. Hoe groot zo'n
buffer moet zijn, kunnen we nog
niet zeggen."
Wienen: „Belangrijk is dat de
azc's voortaan eerlijk verspreid
zijn over Nederland en niet alleen
in de provincies liggen waar toe
vallig veel ruimte is. Het azc in
Oranje is daar wel symbolisch
voor geworden: heel veel asielzoe
kers in een heel klein dorp."
Zijn er het afgelopen jaar niet te
veel plannen gemaakt en te veel
azc's opengegaan? Sinds de
Turkije-deal in maart 2016 nam
het aantal asielzoekers dat naar
Nederland kwam al sterk af.
Wienen: „We zijn in Nederland
heel goed in achteraf zeggen: dit
had je kunnen zien aankomen!
Maar niemand wist wat er precies
zou gaan gebeuren. Ook als we re
servecapaciteit hebben, wil dat
niet zeggen dat het genoeg is voor
een grote instroom in een keer."
Bakker: „We maken een zo goed
mogelijke schatting, ook voor de
toekomst. Wat nu anders is dan
vóór 2015: alle partijen zitten nu
met elkaar aan tafel. We doen het
samen. Het gaat ons niet alleen om
de opvang, ook om de doorstroom
vanuit de opvang naar een woning
en werk."
Bij de jongen uit Noord-Holland
werd vorig jaar een hersentumor
ontdekt. Na de bestraling in de
cember zou een paar maanden la
ter een chemokuur volgen, maar
die weigerde hij. David is bang om
ziek te worden van de behande
ling.
David heeft zijn
beslissing kennelijk
genomen met het
oog op de kwaliteit
van leven nu
Zijn vader vreest dat zijn zoon
beïnvloed wordt door zijn ex, die
meer heil ziet in alternatieve ge
neeswijzen. Kan een jongen van 12
wel zo'n groot besluit nemen? „Ik
wil kunnen zeggen dat ik alles heb
gedaan om mijn zoon de beste be
handeling te geven", liet hij giste
ren via zijn advocaat weten.
De rechter begrijpt de twijfel
van de vader, maar vindt dat de
wens van David gerespecteerd
moet worden. De wetgeving
schrijft voor dat wilsbekwame pa
tiënten van 12 jaar en ouder ook in
levensbedreigende situaties over
hun behandeling mogen beslis
sen.
Nadenken
Volgens een psychiater is David
honderd procent wilsbekwaam
en goed in staat om de gevolgen -
ook de negatieve - van zijn besluit
te overzien. Hij is niet depressief,
heeft een sterke wil om te leven,
maar kan ook nadenken over de
dood. De rechter: „David heeft
zijn beslissing kennelijk genomen
met het oog op de kwaliteit van
leven nu."
De kans op genezing is zonder
verdere behandeling 50 procent
en bij een vervolgbehandeling 75
tot 80 procent. De vader weet nog
niet of hij in beroep gaat. Zijn ad
vocaat benadrukt dat het contact
tussen vader en zoon goed is.
Hoewel de jongen bij zijn moe
der woont, zien de twee elkaar ge
regeld en begrijpen ze eikaars ar
gumenten.
Advertenties gebaseerd
op mijn interesses
Nee bedankt,
geen interesse
Uw gegevens, u beslist
zaterdag 13 mei 2017
'Asielbuffer, voor als er weer paniek is'
Cyril Rosman
Katwijk
li
Wienen (I) en Bakker in het azc in Katwijk, fotomarcookhuizen
Jos Wienen
De 12-jarige David hoeft geen
chemokuur te ondergaan die
hij zelf niet wil. Zijn vader pro
beerde gisteren een behande
ling af te dwingen via de rech
ter in Alkmaar, maar dat mis
lukte.
Hanneke van Houwelingen
Alkmaar
—Rechter
Om onze diensten voor u zo nuttig mogelijk te maken, gebruiken
we gegevens. Zo onthouden we bijvoorbeeld uw interesses om
u relevantere advertenties te tonen. We begrijpen het ook als
u dit soms liever niet heeft. Daarom kunt u makkelijk instellen
of u gepersonaliseerde advertenties wilt zien en of gegevens
zoals uw zoek- of locatiegeschiedenis worden onthouden.
Aan of uit? U bepaalt zelf uw privacy-instellingen.
mijnaccount.google.nl/privacy
