I
'Zeeuwen vluchtten voor het
water en wij voor de oorlog'
7
AUBERGINETEELT SUCCESBEDRIJF IN 00STERLAND
Grote kans dat de
president van de
Verenigde Staten
in sterrenrestau
rants van New York
gerechten krijgt
voorgeschoteld
met daarin
aubergines uit
Oosterland. En die
kans wordt alleen
maar groter.
'v
Lasagne van
aubergines
Het land van de buur
man komt maar één
keer te koop. Dus aar
zelde Pleun van Duijn
geen moment toen zijn
buurman een paar jaar geleden
aangaf te willen stoppen met zijn
plantenkwekerij. Die grond zou
vast nog wel eens van pas komen.
Dat moment is nu aangebroken.
Want het gaat goed met de au
bergineteler. Ruim tweeënhalf
miljoen kilo van de vezelrijke
vruchtgroenten verlaten jaarlijks
de Oosterlandse loodsen. Naar on
der meer Duitsland, naar Engeland,
Scandinavië, Rusland en Amerika.
Daar belanden de aubergines op
borden in sterrenrestaurants.
Bijna vier hectare gebruikt Van
Duijn nu aan de Ringweg. Daar
komt 2,8 hectare bij. Samen met
zijn broers lan en Rob, die aubergi
nes kweken in Terneuzen en
Steenbergen, heeft hij nu al een
kwart van de Nederlandse aubergi-
nemarkt in handen. De gebroeders
hebben samen 25 van de 100 lande
lijke auberginehectares in handen.
En dat allemaal omdat vader
Wim 30 jaar geleden zo slim was
om zich te gaan richten op één pro-
duet waarmee hij zich kon onder
scheiden. Met de komst van gastar
beiders uit Turkije, Marokko en
Griekenland en de ontdekking van
de aubergine door Nederlanders
die op vakantie gingen in de medi
terrane landen, zag hij een markt in
de paarse eierplant. Hij kreeg gelijk:
zijn zoons zijn nu de grootste au
berginetelers van het land.
Maar om dat vol te houden, moe
ten ze blijven moderniseren. „Onze
grootste concurrent is Spanje, die
vooral in de winter teelt en daar
mee ons gat vult, maar die soms
ook de markt kapot maakt met
dumpprijzen. Onze kostprijs moet
dus omlaag en dat kan alleen door
nog efficiënter te gaan werken. Ook
We exporteren
naar onder meer
Duitsland, Engeland,
Scandinavië, Rusland
en Amerika
zoeken we naar een manier om ons
bedrijf volledig energieneutraal te
maken. Biologisch zijn we nog niet.
Als er een rupsenplaag uitbreekt,
heb ik toch echt bestrijdingsmid
delen nodig om te corrigeren. Maar
dat hoeft niet elk jaar zo te zijn."
Zes soorten aubergines kweekt
Pleun van Duijn in Oosterland. Ge
wone aubergines, graffiti-aubergi
nes, witte aubergines, bolaubergi-
nes en mini-grafïïti-aubergines. En
er is nog een rijtje experimenten.
Jean-Paul Tekadioma laat kleine
paarse bolletjes zien. „Dit zijn Afri
kaanse. De allerlekkerste, als je het
mij vraagt."
Maar ja, Jean-Paul komt uit
Afrika. Uit Congo, om precies te
zijn. „Meer dan twintig jaar gele
den ben ik naar Nederland ge
vlucht en meer dan tien jaar werk
ik hier. Nu ben ik de planten aan
het indraaien, maar ik pluk ook au
bergines en soms help ik met in
pakken. Het is leuk werk. De
meeste mensen werken hier lang.
Gerard al twintig jaar. Het is fijn
om bij een gezond bedrijf te wer
ken."
Als je het netjes vraagt, krijg je als
werknemer ook aubergines mee
naar huis. Dat doet Jean-Paul met
enige regelmaat. „Ik eet ze graag.
Meestal bereid ik ze op Afrikaanse
wijze: ik kook ze lang, met palmolie
en dan doe ik er gedroogde vis bij.
Dat eet ik met rijst. Het is heerlijk.
Met aubergines kun je heel veel
kanten op. In Afrika weten ze dat al
lang." In Nederland beginnen ze
dat ook door te krijgen. Zelfs het
stalletje aan de Ringweg in Ooster
land, met drie aubergines voor een
euro, is bijna elke dag leeg.
De drie echtparen en elf jonge
mannen - allemaal goed opgeleid -
wonen nog maar kort op Schou-
wen-Duiveland. Als ze over een
tijdje de participatieverklaring te
kenen, hebben zij kennis geno
men van de Nederlandse normen,
waarden en wetten. In het Waters
noodmuseum leren ze over de lo
kale historie, waarbij het Poly
goonjournaal van februari 1953 al
meteen indruk maakt. Er wordt
hoorbaar gezucht bij de zwart-
witbeelden van ingestorte huizen
en gezinnen die in de vrieskou
worden geëvacueerd.
„We moeten weten van het lij
den van de Nederlanders", zegt de
26-jarige Juan Alhajy een half
uurtje later in de koffiecorner van
het museum. „Als we dit zien, voe
len we de pijn ook. Iedereen werkt
mee om de kinderen te redden."
Meer overeenkomst met zijn eigen
situatie ziet Alhajy ook wel. „Ja,
jullie waren op de vlucht voor het
water. In mijn land vluchten men
sen al bijna vijfjaar voor de oor
log." Om er somber aan toe te voe
gen: „De natuur kun je niet con
troleren. Bij ons gaat het om de re
gering."
De begeleiding van statushou
ders en de workshop Participatie
verklaring worden verzorgd door
Vluchtelingenwerk Schouwen-
Duiveland. Het gemeentebestuur
biedt deze organisatie telkens jaar
contracten aan, maar heeft daarbij
de intentie op lange termijn sa
men te werken.
zaterdag 13 mei 2017
SD
Met aubergines kun je veel kanten op
Wendy Wagenmakers
Oosterland
Jean-Paul Tekadioma draait aubergineplanten in, plukt de vruchtgroenten en helpt
ze soms inpakken. Al meer dan tien jaar. foto marieke mandemaker
- Pleun van Duijn
Recept van Jeannet
van Duijn voor
lasagne van aubergines.
Ingrediënten: 3 aubergines,
100 ml olijfolie, 3 sjalotjes,
200 gram gemengde noten,
4 sneetjes verkruimeld brood,
400 ml crème fraïche, 12 zon
gedroogde tomaten, mes
puntje paprikapoeder, peper
en zout.
Snijd de aubergines in dunne
plakken, bestrijk ze met olijf
olie en rooster ze twee minu
ten per kant in een hete pan.
Verhit olijfolie, snij sjalotjes fijn
en bak ze in de pan. Snij de
noten grof en schep ze samen
met de broodkruimels en het
paprikapoeder door de pan.
Twee minuten roerbakken.
Leg een laagje aubergines in
een schaal, bestrooi ze met
peper en zout en bestrijk ze
met crème fraïche. Leg daar
het noten-broodmengsel op
en dan de tomaatjes. Herhaal
tot alles op is en eindig met
aubergines. Garneer met to-
matenreepjes.
Eet smakelijk!
Een groep van zeventien Sy-
riërs en Irakezen maakte giste
ren een excursie naar het Wa
tersnoodmuseum. De groep
volgt een workshop op weg
naar de participatieverklaring.
Ton van den Nouweland
Ouwerkerk
Een groep Syriërs en Irakezen leert in het Watersnoodmuseum over
de geschiedenis van Schouwen-Duiveland. foto marieke mandemaker
