Een collega van
mijn man wil hem
als spermadonor
Koos Postema
De kinderen uit zijn
eerste relatie uinclt
hij leuker
Gerda Havertong
U stelt een moeilijke
vraag, maar ik durf
'm toch te beant
woorden. Vooral nadat ik
advies aan mijn vrouw heb
gevraagd.
De lesbische collega van
uw man wil kennelijk niet
'zomaar' een donor teneinde
zwanger te worden. Begrij
pelijk dat zij terecht komt bij
een haar sympathieke col
lega, uw man. En aan haar
verzoek is niets geheimzin-
UW MANKAN
IEMAND EEN
MOOIE'DIENST'
BEWIJZEN
nigs, niets stiekems dus.
Mijn conclusie is dat uw
man de donor kan zijn. En ja,
dan heeft hij straks een kind
bij een andere vrouw. Wat is
daar bedreigend aan voor u?
Uw man heeft een sympa
thieke collega die hij een
mooie 'dienst' bewijst. Het
lesbische paar wil niet dat hij
zich met de opvoeding van
het kind bemoeit - een juiste
beslissing en zelfs extra
geruststellend voor u, lijkt
me. Het kind mag later wel
weten wie haar of zijn
vader is. Dat lijkt me een
logische keuze.
En dan hebben we
nog de drie tieners die
u en uw man moeten
opvoeden. Een hele
klus. Moeten die op
de hoogte worden
gebracht van hun
vaders donor
schap? Ik vind
van wel, maar
wacht ermee
totdat ze zich
uit hun
puberteits-
worsteling
hebben
bevrijd.
Umóet dit aankaarten.
Uit uw vraag blijkt
niet hoe u merkt dat
uw man makkelijker met zijn
grote kinderen omgaat en dat
is wel belangrijk om te weten.
Weest u zich ervan bewust
dat u iemand niet nodeloos
verwijten moet maken over
iets dat zich misschien vooral
afspeelt in uw hoofd. Ik zou
dus eerst goed nagaan welke
tekenen u precies ziet. En in
formeer even op subtiele
wijze bij uw kinderen
of zij ook vinden dat
zijn aandacht onge
lijk is verdeeld. Dat
kan voor u ook al leer
zaam zijn.
Verder heeft u samen
twee jonge kinderen.
Zij zijn uw eigen
bloed en dat zal
nooit veranderen.
Het zou kunnen
dat u zelf ook op
een andere manier
naar de twee oud
sten kijkt.
Als uw man inder
daad meer aandacht
heeft voor de grote
kinderen, is er vast
een reden voor.
Misschien vindt hij
het sowieso
makkelijker om met volwas
senen om te gaan - dat zijn
de twee oudsten immers al.
Gezien de leeftijden van de
oudste twee ga ik ervan uit
dat uw man rond de so is. En
uw jongste kinderen zijn 8
en 9. Die willen, net als zijn
oudste kinderen ooit, óók
paardjerijden met papa. Het
WIL HIJ IETS
INHALEN DAT
NIET IN TE
HALEN VALT?
is de vraag of hij dat nog ziet
zitten. Ik ken mannen van 50
die kniebeschermers hebben
aangeschaft voor dat soort
activiteiten met hun tweede
leg...
De vraag of hij extra aan
dacht aan zijn oudste kinde
ren schenkt vanwege
schuldgevoel kan alleen uw
man beantwoorden. Feit is
wel dat hij blijkbaar ooit is
weggegaan bij zijn kinderen.
Misschien wil hij wel iets
inhalen wat niet meer valt in
te halen. Het wordt dus tijd
voor een goed gesprek.«I
magazine 63
Journalist (84) met als lijfspreuk: 'Oud, maar nog dagen zat.'
Mijn man en ik hebben drie kinderen - tieners. Nu is mijn man op
zijn werk benaderd door een collega met wie hij het heel goed kan
vinden. Ze is lesbisch en zoekt voor haar en haar vriendin een
spermadonor. De dames willen niet dat hij zich met de opvoeding
bemoeit, ze willen wel dat hun kind weet wie de vader is. Mijn man
voelt zich vereerd, ik voel me bedreigd. Ik vraag me af wat het met
mijn man (en mij) doet als hij straks biologisch gezien een kind
heeft met een andere vrouw. J.W. uit Nijmegen
Theatermaker (70): 'Alles watje uit liefde geeft, doet ertoe.'
Ik ben getrouwd met een man met twee kinderen uit een eerdere
relatie (20 en 24). Samen hebben we ook twee kinderen (8 en 9).
Het valt me op dat mijn man het gemakkelijker vindt om met zijn
grote kinderen om te gaan dan met de kleintjes. Zijn schuldgevoel
over het feit dat hij ze tien jaar geleden verliet, lijkt de oorzaak van
zijn gedrag. Kan ik dit bij hem aankaarten? H. vd B. uit Zoetermeer
WG