een kerel geworden en met hem is het elftal gerijpt
23
Op een meeslepende voetbalavond schreef Ajax geschiedenis aan
de Rhone, zich plaatsend voor zijn eerste Europese finale sinds 1996.
De Amsterdamse ploeg maakte het zichzelf nog onnodig moeilijk, maar
dik verdiend is de finaleplek op 24 mei in Stockholm, tegen Manchester United.
Na stormachtig
begin trok Ajax
het spel voor rust
naar zich toe
oogde Olympique Lyon. Tot de
wonderlijke slotminuut van de eer
ste helft. Plots, als bij heldere he
mel, kantelde de boel in een flits.
Eerst maakte Matthijs de Ligt een
onhandige overtreding op Alexan
dre Lacazette, goed voor een mak
kelijk gegeven strafschop.
Lacazette scoorde, en amper een
halve minuut later stond het
prompt 2-1. Nadat Nick Viergever
een bal slecht wegschoot, kon op
nieuw Lacazette van dichtbij sco
ren. Volkomen onnodig liep Ajax
verbouwereerd naar de kleedka
mer, terwijl het publiek in Lyon
zichzelf nog wat moed in
schreeuwde.
De thuisploeg trachtte opnieuw
een storm te creëren in de tweede
helft, terwijl Ajax steeds moeilijker
onder de druk uit kwam. Tot grote
Franse kansen leidde dat niet di
rect, maar dreiging was er voortdu
rend, en Ajax zocht vechtend naar
nieuwe grip. Joel Veltman ont
snapte aan een tweede gele kaart,
Davinson Sanchez gooide er nog
wat vliegende tackles uit, en Hakim
Ziyech liep zich haast ongans op
het middenveld.
Nabil Fekir miste nog een grote
kans na 65 minuten, en invaller Ra-
chid Ghezzal voerde de spanning
tot ongekende hoogte op: 3-1. Maar
de beloning volgde iets later, toen
de Ajax-spelers dol van vreugde
een feestje mochten gaan vieren in
de hoek van het veld, kapot maar
dolgelukkig. De finale in Solna
wacht op 24 mei, nu al een prestatie
voor de eeuwigheid.
Terwijl trainer Peter
Bosz een vreugdedans
maakte aan de zijlijn,
vlogen de spelers van
Ajax alle kanten op, als
een stel dolle sprinkhanen, jui
chend op het veld van het Stade
Olympique Lyonnais.
De Amsterdamse club schreef
donderdagavond geschiedenis in
het zuidelijke midden van Frank
rijk, zich plaatsend voor zijn eerste
Europese finale in meer dan twin
tig jaar. Dat ging soms op het tand
vlees tegen Olympique Lyon, maar
dik verdiend was het, na twee zin
derende wedstrijden tegen de
Franse topclub: 3-1 in Lyon, 4-1 in
Amsterdam.
En dus liggen de historische
dwarsverbanden voor het oprapen,
dankzij een elftal dat het Ne
derlandse voetbal voor
even verlost uit een
diepgewortelde voet
balcrisis. Het jonge
team van Bosz roept in
die zin vergelijkingen
op met het Ajax-team
uit 1987, dat de Europa
Cup 2 won, als eerste licht
punt in de zo donkere jaren
tachtig.
De internationale pers kwam su
perlatieven tekort de laatste weken,
over het zo jonge en avontuurlijke
elftal, voor een aanzienlijk deel zelf
opgeleid. Opnieuw was het duel re
clame voor het voetbal, gespeeld in
een heerlijk tempo, met twee teams
die opnieuw vol op de aanval durf
den te spelen. Zo absurd en zinsbe-
goochelend als vorige week in Am
sterdam was het niet, maar ook in
Lyon voltrok zich een boeiend duel,
gespeeld onder hoogspanning.
Maar het kwam goed, maar van
zelf ging het niet. Na een stormach
tig begin trok Ajax het spel voor
rust volledig naar zich toe, rustig
voetballend tegen een hopeloos on
georganiseerde tegenstander. De
Amsterdammers zochten volop de
aanval, met lef spelend, slim profi
terend van de ruimtes.
Al na een klein kwartier kreeg
Dolberg een goede kans na een
prachtige aanval, en meteen daarna
het initiatief volledig in handen.
Eerst lobte Younes de bal over,
daarna opende Dolberg alsnog de
score op weergaloze wijze, de bal
tergend langzaam over keeper An
thony Lopes heen stiftend, als een
kunstzinnig soort trekstoot.
Het uitvak van Ajax ontplofte,
het vertrouwen groeide zichtbaar
op het veld, en steeds hulpelozer
minuten gespeeld, toen Klaassen
gisteren alweer een eerste keer diep
ging zonder bal vanaf het midden
veld. Meteen werd hij aangespeeld
en als Kesper Dolberg iets scherper
was geweest, had het toen al 0-1
voor Ajax gestaan.
Het was de vraag of Klaassen Ajax
opnieuw als team bij elkaar zou
kunnen houden, zoals dat in de
heenwedstrijd zo geweldig was ge
lukt. Nee, dat lukte nu niet. Na hun
twee goals van de hoop vlak voor
rust hielden de Fransen niet meer
op met stormen.
De boel bij elkaar houden, het
ging nu met piepen en kraken. Er
kwamen kansen en goals. En Klaas
sen pakte in die fase ook een gele
kaart voor het meenemen van de
bal terwijl er al was gefloten. Net
toen keeper Onana na 75 minuten
een schot van de vrijstaande inval
ler Rybus pakte en Donny van de
Beek in de tegenaanval op de lat
schoot, leek het ergste voorbij.
Maar toen kwamen de Fransen
alsnog. En zo werd de weg naar de
finale lang en zenuwslopend, bijna
zes jaar nadat Klaassen in Lyon ook
al zijn debuut in Ajax 1 had ge
maakt. Dat was destijds nog in het
oude Stade Gerland in november
2011. Met rugnummer 39 viel hij die
avond in de Champions League
voor Lorenzo Ebecilio. Het blonde
jochie van toen is nu een kerel met
- en dat zegt veel - nog steeds het
zelfde lage ego. Maar dat kan straks
wel enorm worden gestreeld. Als
captain van Ajax in de finale in
Solna.
vrijdag 12 mei 2017
GO
Op tandvlees naar
nieuwe mijlpaal
Olympique Lyonnais
|Q Ajax
Sjoerd Mossou
Lyon
De 0-1 van Kasper Dolberg na e
1 prachtige stift, foto pro shots
MDavy Klaassen
controleert de bal
stijlvol.
FOTOEPA
