13 Buurten Wonen in buurtschap Schuddebeurs, net ten noorden van Hulst, doe je vooral voor het buitenleven. Demestgeurdie je daar gratis bij krijgt, moetje maar accepteren. tm A Huizen met veel grond, groen, koeien die lig gen te slapen en nog eens groen. Doe daar nog een uitnodigende oprit met welkomstbordje bij en je wil niet meer weg uit Schudde beurs. „Het is hier een oase van rust", zegt Herman Hylkema, die nu 37 jaar in het buurtschap woont. Dat is het inderdaad. Alleen een paar autogeluiden in de verte hel pen je eraan herinneren dat je niet volledig bent afgezonderd van de rest van de wereld. „Als ik veertien dagen na elkaar in mijn tuin heb gewerkt, stap ik eens op mijn fiets om naar Hulst te rijden. Even wat mensen opzoeken", ver telt Hylkema. Of een rommel markt bezoeken, want hij en zijn vrouw Marleen zijn echte verza melaars. En daar zijn ze trots op ook. „Wij kopen wel alleen din gen waar een verhaal aan vastzit." Hylkema, die oorspronkelijk uit Axel komt, heeft het maar druk met het onderhouden van zijn tuin. En dat terwijl hij, toen hij hier kwam wonen, nog nooit een schop in zijn handen had gehad. „Ik trouwde met een boeren dochter, we kochten dit huisje van haar oma. In het begin was het wennen, maar nu heb ik niets meer te zoeken in Axel. We had den dit huis al tien keer kunnen verkopen, maar hier wordt niets verkocht." Toch kon hij het niet laten om in zijn tuin te verwijzen naar zijn geboortestad via de straatnaambordjes 'Achterstraat' en 'Plein'. Ook de familie Balt-Buurma werd verliefd op het buitenleven. „Eerlijk gezegd hebben we het huis zelf niet goed bekeken toen we het kochten. We werden ver liefd op de ligging, tuin en schuur. Als het weer het toelaat, zijn we buiten", vertelt Coos, die met een gelukzalige glimlach naar We hadden dit huis al tien keer kunnen verkopen haar tuin kijkt. „'Je gaat veel werk hebben om die te onderhouden', zeiden veel mensen. Ach, de tuin is er voor ons, niet andersom." De familie wordt ieder jaar verrast door iets nieuws: een ree in de tuin, een eekhoorntje voor het raam, een vossenechtpaar... En gelukkig zijn niet alleen de die ren, maar ook de bewoners van Schuddebeurs aangenaam. Coos: „Toen we hier net woonden, kre gen we persoonlijk een uitnodi ging voor het buurtfeest overhan digd. Dat vond ik erg aardig." Ook Herman en Marleen Hyl kema zijn positief over hun buurt. „We gaan niet elke week bij el kaar op de koffie maar iedereen kent elkaar en helpt wanneer het nodig is. Zo hebben wij vorig jaar de koeien van onze 74-jarige buurman eten gegeven, toen hij dat een poosje niet kon." Coos Buurma is ook lid van het buurtfeestcomité, dat al zo'n vijf tig jaar bestaat. „Vroeger werden zelfs bruiloften met de buurt ge vierd. Later is dat een jaarlijkse fietstocht en barbecue geworden. De insteek blijft hetzelfde: sa menkomen." Maar waar het dus vooral om draait in Schudde beurs: lekker buiten zijn. En als je vertier wil, zit je zo in het cen trum van Hulst. „Hier heb je geen vakantie nodig", zegt Herman Hylkema. dinsdag 9 mei 2017 Wie in Schuddebeurs woont heeft geen vakantie nodig Wat speelt er in uw buurt? In deze rubriek nemen we een kijkje in uw eigen dorp of wijk. Vandaag: BUURTSCHAP SCHUDDEBEURS Gertie de Boey -Herman Hylkema A Er wonen misschien wel meer koeien dan mensen. A Twee auto's achter elkaar door Schuddebeurs: daar moet je als fotograaf wel even op wachten. A Coos Buurma werd vooral verliefd op de ligging van Schudde beurs. A De tuin is de trots van Melissa, Herman en Marleen Hylkema. foto's camileschelstraete

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 74