l
'We zijn te soft in
aanpak tirannie'
5
achter de kassa waar Rosan altijd langs komt.
Dan is het toch even een praatje. Niet dat Ro
san wat terug zegt, maar ze is vriendelijk en
heeft geduld met haar." Die kleine, sociale
contacten in het dorp zijn voor Rosan en haar
ouders heel erg waardevol en dat willen ze
graag houden. „Het huis waar ze woont, is ook
geweldig. Het zou model moeten staan voor
alle huizen. Ze zijn echt een gezinnetje, al ja
renlang, en dan gaan ze zo
maar sluiten. Dat kan toch
niet?"
De ouders van Rosan heb
ben te horen gekregen dat
hun dochter naar Middel
burg moet verhuizen. „De
domotica doet ons de das
om. Ze zetten allemaal wo
ningen bij elkaar met een
centrale ruimte om slaap-
diensten uit te sparen door
cameratoezicht. Dit is teveel
automatiseren." En het
druist ook in tegen de zorg die Rosan nodig
heeft. Door haar handicaps heeft ze de zwaar
ste zorgindicatie die er is. Daar bovenop krijgt
ze nog extra budget omdat ze niet alleen gela
ten kan worden. „Ook 's nachts moet er altijd
iemand zijn. Nu zou Rosan wel in het huis
gaan wonen waar 's nachts iemand is, maar die
moet ook naar die andere huizen als daar wat
gebeurt. Dan wordt Rosan wel alleen gelaten."
Dat kan niet, zeggen Inger
en Arie Ouwerkerk. Niet al
leen vanwege de grote zorg
vraag van hun dochter. Ook
omdat Arduin extra budget
krijgt om er voor te zorgen
dat Rosan niet alleen gelaten
wordt. Het is iets waar ze va
ker tegenaan lopen. Dat ze
moeten herinneren aan het
feit dat Rosan het budget
meebrengt en dat ze niet al
leen recht heeft op die extra
aandacht of dat persoonlijke
vervoer, maar dat het ook noodzaak is. „Dat zie
je bij alle zorginstellingen, in heel Nederland.
Alleen in ons geval is het gelukkig altijd be
spreekbaar en snel opgelost." Ze willen beslist
niet de suggestie wekken dat ze klachten heb
ben over de zorg. „We hebben echt geen kla
gen. Het is een heel goed team dat voor Rosan
zorgt, maar dat willen we graag zo houden.
We zijn met Arduin
in zee gegaan want
die hadden een
prachtige visie op
de zorg: allemaal in
de wijk wonen
Het huis waar ze
woont, is ook
geweldig. En dan gaan
ze zomaar sluiten. Dat
kan toch niet?
- Inger en Arie Ouwerkerk
Daar draait het om."
Het signaal dat ze afgeven is dan ook niet ge
richt tegen Arduin als zorginstelling. Maar wel
gericht tegen het regeringsbeleid en de keuzes
die Arduin moet maken als gevolg van het be
leid. De reden waarom zij zo enthousiast ko
zen voor Arduin verdwijnt. „De groep van Ro
san woont straks niet meer in de wijk, maar in
een cluster groepswoningen in een buitenwijk
van Middelburg." En dat
willen Inger en Arie Ou
werkerk niet. Ze komen op
voor de belangen van hun
dochter. „Dat moeten we
ook doen, want dat kan ze
niet zelf. Wij vinden ons
zelf best reële mensen,
maar als heel haar veilige
wereldje haar wordt afgeno
men door bezuinigingen,
kunnen we dat niet laten
gebeuren. Kleinschalig wo
nen in een woonwijk moet
kunnen blijven bestaan."
Door hun verhaal te doen hopen Inger en
Arie Ouwerkerk iets in beweging te zetten.
Dat er radertjes gaan draaien, misschien dat
andere ouders ook hun verhaal gaan vertellen,
dat politici zich ermee gaan bemoeien en dat
er toch nog een oplossing komt. Niet alleen om
het huis in Heinkenszand open te houden
maar alle kleinschalige woonvormen te be
houden. „Iemand vroeg
laatst of we misschien een
handtekeningenactie moes
ten beginnen. Ik heb nee ge
zegd", zegt Inger. „Ik wil dat
deze zorg normaal is. Rosan
blijft altijd veel zorg nodig
hebben. Het steeds weer op
komen voor de juiste zorg
voor nu en in de toekomst
bezorgt ons slapeloze nach
ten. De zorg voor deze men
sen zou levenslang gegaran
deerd moeten worden en
daarom doen wij een oproep om deze groep
zichtbaar en hoorbaar te maken."
Zorginstelling Arduin is gevraagd om een
reactie op de sluiting van de woning in Hein
kenszand. De organisatie laat weten daar in
derdaad mee bezig te zijn en erover te onder
handelen, maar wil daar verder inhoudelijk
niets over zeggen.
REACTIES
Dupuis - medisch ethicus, emeri
tus hoogleraar en voormalig VVD-
senator - sprak over de grenzen van
de tolerantie. Zij ging daarbij uit
van de bekende woorden van jour
nalist en verzetsman H.M. van
Randwijk: 'Een volk dat voor tiran
nen zwicht/ Zal meer dan lijf en
goed verliezen/ Dan dooft het licht'.
Het is een pleidooi voor verzet,
dat wat Dupuis betreft nog steeds
van kracht is. „De tirannie is meer
aanwezig dan wij denken, ook on
der ons." Zij vindt dat er veel te wei
nig stelling tegen wordt genomen.
„Het is mij te soft, zoals er nu mee
wordt omgegaan."
„We moeten niet zwichten, niet
zwijgen. Integendeel: we moeten er
hardop en langdurig over spreken.
Dat gebeurt in mijn ogen veel te
weinig. Hier is actie op zijn plaats,
verzet van allen."
„Ik pleit niet voor verzet in de
vorm van geweld, hoewel dat in
sommige situaties onontkoombaar
kan worden", aldus Dupuis. „Ge
weld gebruiken om geweld te ke
ren: ik vind het de grootste morele
paradox. Maar dat het soms niet an
ders kan, is duidelijk."
Dupuis schetste dat er duidelijke
grenzen aan de tolerantie zijn, ook
in het dagelijks leven. Zodra ande
ren worden geschaad, worden die
bereikt, bijvoorbeeld als 'de straat
wordt geteisterd door asocialen'.
„Dan lijkt de handen ineenslaan de
beste oplossing. Gezamenlijk op
treden, gezamenlijk verzet."
Ook de vrijheid van meningsui
ting is allerminst onbeperkt. „Er is
geen enkel argument om die vrij
heid te gebruiken voor laster en er
ger. Niet tolereren, zou ik zeggen. Je
Er is geen enkel
argument om de
vrijheid van
meningsuiting te
gebruiken voor laster
kunt ook duidelijk zijn zonder te
kwetsen."
Dupuis hekelde de 'anonieme
scheldpartijen' op sociale media.
„Wat er op internet nu gebeurt,
vind ik buitensporig", zei zij. „Maak
in vredesnaam dit misbruik van de
vrijheid tot een thema. Bespreek
het, spreek ook je afgrijzen of
woede uit. Dat doen wij veel te wei
nig."
Binnen het 'privédomein', als er
geen anderen worden geschaad,
zou er juist volop ruimte moeten
zijn voor tolerantie. Niet toevallig -
zij is bekend pleitbezorger van vrij -
willige euthanasie - noemde Du
puis als voorbeeld de versnelde le
venseinde bij onomkeerbaar ern
stig lijden. „In mijn ogen zou dat
vraagstuk juist bij uitstek
een kwestie van tolerantie moeten
zijn."
A Heieen Dupuis tijdens de Van Randwijklezing gisteren in de Sint
Jacobskerk in Vlissingen. foto lex de meester
zaterdag 6 mei 2017
PC
A Rosan woont in haar geboortedorp Heinkenszand.
De landelijke belangenor
ganisatie KansPlus is een
meidactie begonnen.
De organisatie roept ouders
en familieleden van mensen
met een ernstige meervou
dige beperking op om erva
ringen met de zorg te delen.
Niet alleen slechte, maar ook
goede ervaringen.
Het is de bedoeling om deze
ervaringen te bundelen om
zo een onderbouwd signaal
af te kunnen geven naar de
politiek en beleidsmakers.
Reacties kunnen recht
streeks naar de
Zeeuwse afdeling van Meid-
plus gestuurd worden:
www.meldpluszeeland.nl.
We moeten veel meer in verzet
komen tegen tirannie, niet lan
ger zwijgen als vrijheden wor
den bedreigd. Die boodschap
gaf Heieen Dupuis gisteren een
volle Sint Jacobskerk in Vlissin-
gen mee, in de traditionele Van
Randwijklezing. „Ik vind ons ei
genlijk niet zo moedig, noch als
individuen, noch als samenle
ving."
Rolf Bosboom
Vlissingen
- Heieen Dupuis
