Help patiënt aan
vertrouwde arts
±y
Ballet in bad:
vijfsterren
ontspanning
2
RENÉ DIEKSTRA
Column
Zojuist ben ik de operatiekamer binnengereden en
van mijn bed op de operatietafel gerold. Nou gaat
het circus beginnen, denk ik, flink zenuwachtig.
„Zoals afgesproken", hoor ik zeggen. Als ik opkijk,
kijk ik recht in het glimlachende gezicht van de
chirurg met wie ik weken geleden een gesprek heb
gehad. Dat heb ik als zo informatief en betrokken
ervaren, dat ik bij het weggaan heb gevraagd of ik
mijn voorkeur kon opgeven voor haar als opere
rend chirurg. Dat kon, had ze gezegd, mits ik dat bij
het maken van de afspraak uitdrukkelijk zou aan
geven. „Tot binnenkort dan", had ze nog gezegd.
Zo binnenkort werd het niet. Nooit eerder geope
reerd en controlfreak als ik ben, heb ik het maken
van de afspraak weken voor me uitgeschoven. He
vig twijfelend of ik me wel zou laten opereren. Zo
van: dan maar niet meer klagen maar dragen.
Ik probeer nog altijd te duiden wat haar aan
wezigheid en 'zoals afgesproken' op mij gehad
hebben. Het was alsof mijn twijfels volledig ver
dampten en ik zeker wist het juiste besluit te heb
ben genomen. Ik kon me vol vertrouwen overge
ven. Vertrouwen, zo weet ik, is tweecomponenten
lijm. De ene component
houdt in dat je de ander
goede intenties toe
schrijft. De andere dat je
hem of haar ook de ver
eiste competenties toe
dicht. Die goede inten
ties had ik haar in ons
gesprek allang toege
schreven. Maar, en ik
schaam me als ik dit op
schrijf, ik heb onbewust
chirurgie altijd vooral
een mannelijk beroep gevonden, een geheel van
mannelijke competenties. En opeens was hier een
vrouw die deze associaties door haar manier van
communiceren, uitstraling en optreden acuut naar
het verleden verwees. Terwijl ik nog niets wist of
had ervaren van haar competentie.
Onbewust
vond ik
chirurgie altijd
een mannelijk
beroep
denk dat dit andere zich het best laat aanduiden
met het woord 'respect', het van oorsprong La
tijnse woord dat letterlijk 'terugzien' of'weerzien'
betekent. Ons gesprek, weken vóór de operatie,
was zodanig verlopen dat ik haar graag wilde te
rugzien. Daarmee was het, ook letterlijk genomen,
voor mij een heel respectvol gesprek geweest. Maar
er worden heel veel respectvolle gesprekken tus
sen mensen gevoerd. Gesprekken die de belofte
van deze ander terug te zullen zien, van respect
dus, in zich dragen. Maar wat als die belofte van
respect, van met dezelfde ander van doen te zullen
hebben, niet wordt ingelost?
diegene die hij of zij op grond van eerder contact
toegezegd heeft gekregen of mag verwachten, een
bewijs van gebrek aan respect. En dat terwijl je al
leen vertrouwen opbouwt, als je respect geen ge
breken vertoont.
LEESTIPS
VAN DE
WEEK
'tfRIET
lm INDE
1 KLINIEK
LEKKER IN BALANS
AP Dl JKSTERHUIS
dinsdag 2 mei 2017
Psycholoog René
Diekstra buigt zich over
de menselijke geest
René Diekstra laat zich opereren en is ver
schrikkelijk opgelucht dat hij een vertrouwd
gezicht in de ok ziet. Hij betrapt zichzelf wel op
een vooroordeel.
Er moet dus iets anders hebben gespeeld waar
door ik haar mijn volledige vertrouwen gaf. Ik
Overmacht daargelaten is een patiënt of cliënt
zonder uitleg iemand anders voorzetten dan
n0°" S.MARIT BRÜGMAN
Friet in de kliniek
- Marit Brugman
YouTuber over
haar herstel van
anorexia (Moon,
12,50)
EMILV ESFAHA
DE KRACHT VAN
BETEKENIS
De kracht van
betekenis - Emily
Esfahani Smith
Er is meer in het
leven dan geluk
kig zijn, zegt deze
psycholoog (Ten
Have, 19,99)
Mark Vangheluw*
Brief aan de paus
Brief aan de
paus - Mark
Vangheluwe
Slachtoffer van
misbruik door
bisschop vertelt
zijn verhaal
(De Bezige Bij,
21,99)
GO
Wat is nou weer Healing Dance? Een
woeste vorm van aquajoggen of een dans
door water? Verslaggever Cintha Rood
ontdekt dat Healing Dance leidt tot ont
spanning op het hoogste niveau.
Balletdanser en cho
reograaf Alexander Ge
orge introduceerde in
2004 Healing Dance in
ons land. De bewegin
gen in water zouden
een heilzaam effect op
het lichaam hebben.
Mijn sessie in een bad
van het Akasha Holistic
Wellbeing Centre in
Amsterdam begint met
een moment waarin be
handelaar Oda Meiberg
me vraagt de grond
onder mijn voeten te
voelen. Terwijl ik rustig
dooradem voel ik de
stabiliteit van mijn li
chaam. Ik sluit mijn
ogen en word op mijn
rug in het water gelegd.
Oda legt een aantal
drijvers onder mijn kui
ten. Ik drijf zonder in
spanning.
Mijn begeleider leidt
me door het water. Met
wat fantasie voeren we
in een serie van bewe
gingen vijftig minuten
een soort dans uit.
Dankzij Oda zwier ik in
een flink tempo ge-
Reageren? rene.diekstra@persgroep.nl
Psycholoog Ap Dijksterhuis
(48) schreef eerder 'Op naar
geluk' (2015) en 'Het slimme
onbewuste' (2007). Hij noemt
zichzelf een dwangmatige
reiziger.
Reist graag met: Partner Ma-
delijn en zoon Noah.
Bezochte landen: 75 van de
196 in de wereld.
Koningin der Reisbestemmin-
gen: Voor hem is dat India.
Lievelingswoord: 'Wegwee',
de tegenhanger van heimwee.
Meest verliefd op: De tempels
van Bagan in Birma.
Favoriet reisboek: Congo van
David van Reybrouck en Gol
den Earth van Norman Lewis.
Favoriete gerecht: Palak Pa
neer, een Indiaas gerecht met
spinazie en kaas.
Meest hygiënische waagstuk:
Levende inktvis eten in Busan
in Zuid-Korea. 'Daar kun je in
stikken'.
Enorme hekel aan: Levens
gevaarlijke inhaalmanoeuvres
onderweg.
Gespendeerd aan zijn vele
reizen: 'Dat weet ik niet pre
cies. Dat moet heel veel zijn
in elk geval'.
De details van
de Indiase Taj
Mahal kunnen je
uren in vervoering
brengen, fotoepa
