Filmfreak Ab Zcigt en popjournalist Stefan Raatgever draaien door Mammon stelt journalisten tooi* als ijdeltuiten die constant willen scoren Met stijgende verbazing keek Ab Zagt naar de wijze waarop journalisten in recente televisieseries worden afgeschilderd. Soms zijn het helden, dan weer onbetrouwbare sujetten. p krantenredacties gaat het er soms heftig aan toe, maar zo buitensporig als het in de Noorse serie Mammon wordt voorgesteld zie je het geluk kig zelden in de praktijk. In de eerste aflevering van het tweede seizoen duwt een redactiechef een van zijn sterverslag gevers - een notoire dwarsligger - met zijn hoofd in de pisbak van de redactie-wc. De reden: hij toont geen enkel respect voor een oudere collega die hij voortdurend - sorry voor de vergelijking - als pispaal gebruikt. Even later wordt dezelfde journalist in de parkeergarage van zijn krant opge wacht door een terrorist die hem door het hoofd schiet. Maar eerst laat hij zijn slachtoffer nog even met zijn vriendin bellen zodat zij rechtstreeks op haar smartphone meemaakt hoe haar geliefde om het leven komt. Het moge duidelijk zijn: deze Scandinavische serie verdient niet bepaald het stempel zachtzinnig. Het zijn niet bepaald alledaagse kran tentaferelen die in Mammon - een serie over een machtsstrijd binnen de Noorse regering - voor deze schokeffecten zor gen. Ter geruststelling: op de redactie van deze krant gaan wij niet op deze manier met elkaar om. Mammon - de titel verwijst naar de afgod van rijkdom - stelt journalisten voor als ijdeltuiten die met eikaars vrou wen naar bed gaan, constant willen scoren, maar tegelijkertijd een onbe dwingbare dwang naar waarheidsvin ding hebben. Scandinavische filmmakers weten met dat laatste wel raad. Het be kendste voorbeeld uit dit genre is natuur lijk de Millennium-serie, geschreven door Stieg Larsson (1954-2004) die zelf journa list was. Inmiddels zijn er plannen om het vierde boek - niet door Larsson ge schreven - te verfilmen onder de titel The Girl in the Spider's Web. Ook daarin wordt journalist Mikael Blomkvist weer als een man voorgesteld met een ridderlijk rechtvaardigheidsgevoel die zonder dra len op zijn doel afgaat. Maar hij heeft de namige serie als alleenstaande moeder ook te kampen met een tienerdochter die haar werk soms beperkt. Dat weerhoudt haar er niet van als een jonge uitvoering van Miss Marple de door haar beschreven criminele activiteiten als het kan zelf op te lossen. Maar niet altijd is de journalist de held in een dramaproductie. Het meest nega tieve beeld van het journaille wordt gegeven hulp van een vrouw - de punkachtige hacker Lisbeth Salander - nodig om zijn doelen te bereiken. Voor vrouwelijke journalisten zijn in televisieseries ook heldenrollen wegge legd, hoewel zij vaak te kampen hebben met een ingewikkeld gezinsleven, waar van hun mannelijke collega's kennelijk minder last hebben. Zo heeft de Deense misdaadverslaggeefster Dicte in de gelijk- in de Amerikaanse film Ace in the Hole (1951) met een glansrol voor Kirk Douglas die als de reporter Chuck Tatum alle per ken te buiten gaat. Inmiddels gedegradeerd tot verslaggever bij een lokale krant ruikt de ex-alcoholist zijn kans als een man in een grot komt vast te zitten. Eigenhandig vertraagt Tatum de reddingsoperatie om zijn artikelen meer 26zaterdag 29 april 2017 O Dé idhrnalisl: c held of schurk WG

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 83