Dit kun je doen als het iemand in je omgeving overkomt enige drijfveer om na het overlijden van de ander op de been te blijven. Het gezin draaiende houden. Hoe dan ook. „Alle energie komt bij de kinderen vandaan", zegt Leander. „Het is verleidelijk om op de bank te zitten en niks te doen. Maar de kinderen hebben een boterham nodig, zeggen iets grappigs of geven een knuffel. Dan moet je wel." Tegelijkertijd zijn het diezelfde kinde ren die het verlies extra schrijnend maken. Stephan: „Vlak voor zijn verjaar dag zei de oudste: 'Als ik straks 7 word, is mama er niet'. Dan breekt mijn hart. Of de jongste, die als hij de deur uitgaat, zegt: 'Even mama gedag zeggen', en vervolgens een kus op haar foto drukt." Bovendien: „Er is niemand die zo naar de kinderen keek als zij." Leander: „Mijn zoontje heeft voor het eerst sinterklaas bewust meegemaakt. Daar had ze gewoon bij moeten zijn. Het doet zeer dat ze er niet was." Erger nog, Bo van 2 kent haar moeder helemaal niet. „Op foto's kan ze opa's en oma's allemaal aanwijzen en benoemen. Maar bij haar moeder zegt ze: 'Weet ik niet'. Onverteerbaar." magazine 23 Heel belangrijk en tegelijkertijd beperkt. Dat is de rol van de omge ving in een noten dop. Belangrijk, omdat steun, herkenning en erkenning de kans vergroten dat iemand er weer bovenop komt. En beperkt, omdat je het grootste probleem, het gemis, niet kunt oplossen. Wel doen V Steeds weer luisteren ■J Het verdriet respecteren •J Praktische hulp bieden (koken, inkopen doen, kinderen opvangen, schoonmaken) Niet doen x Dingen zeggen als 'gelukkig ben je nog jong. Je vindt wel weer iemand', of 'ik weet wat je bedoelt, wij hebben laatst onze hond moeten laten inslapen', x Oordelen x Afhaken omdat je het verdriet niet aankunt x Denken dat het ergste gemis na een jaar wel over is Drijfveer 'Alle energie om op de been te blijven, komt van de kinderen', zegt Leander van der Wouden, vader van Daan en Bo.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 80