I
Kroniek
ACH, MOEDERTJE
Wekelijks schrijft Hugo
Borst over zijn moeder,
die aan alzheimer lijdt.
Bij haar op bezoek
constateert hij het begin
van een snor.
wee donkere haren groeien
boven ma's lip. Ik kan mijn
ogen er niet vanaf houden.
Elk bezoek lijken ze don
kerder geworden. Eigenlijk
zijn de haren gewoon zwart.
Eén is geen, maar twee is een mas
sa. Bij twee haren kun je van een snor
spreken.
Ik fluister in ma's oor. „Er groeien
twee haren boven je lip. Je moet echt
weer eens naar de schoonheidsspeci
alist hoor."
Vroeger bezocht ze die elke maand,
maar ik kan me niet voorstellen dat
het woord schoonheidsspecialist haar
nog iets zegt. Te veel lettergrepen. Ma
gaat cognitief hard achteruit, het is
zaak het simpel te houden.
„Ma, je hebt een snor", fluister ik.
„Vind je het goed als ik er zo twee
haartjes uittrek met een pincet?"
Ma kijkt voor zich uit.
Pincet. Weinig lettergrepen, maar
wel een moeilijk woord. Ik bedoel: ma
weet soms geen raad met bestek. Ze
snijdt met haar vork, ze prikt met
haar mes. Dan is pincet helemaal een
abstract ding.
Is het erg, twee haren? Is het erg als
je demente moeder een snor draagt?
Ik heb supporters weieens horen
zingen dat de moeder van de beste
speler van de tegenpartij een snor
heeft. Onbetamelijk natuurlijk. De
speler liet zich niet uit zijn evenwicht
brengen. Integendeel, hij scoorde drie
keer die middag.
Ik vraag aan verzorgende Wendy of
ze een pincet heeft.
Met mijn wijsvinger raak ik zacht
jes ma's huid tussen neus en bovenlip
aan. Fluister: „D'r zitten hier twee
haren. Ik ga ze weghalen. Goed?"
Ze kijkt me even aan. Een vage
glimlach. Geen idee wat ze denkt.
Ma ging vroeger dus naar de
schoonheidsspecialist. Die harste
haar bovenlip. Mijn moeder vertelde
dat dat pijn deed, maar ook weer niet
zo heel erg. Wat echt pijn doet is een
bevalling, zei ze.
Concentratie. Met de pincet in de
aanslag leg ik nog eens uit wat ik ga
doen.
Niet dat ma zegt dat het mag, maar
ze begrijpt me. Denk ik.
Ik zet de bladen van het instrument
zo dicht mogelijk bij de huid om een
van de zwarte haren en knijp duim en
wijsvinger naar elkaar toe. Dan een
kort rukje. Ma geeft geen krimp.
„Zo, da's één, moedertje."
Ze kijkt me aan, ik strijk langs haar
wang. „Nou, de laatste."
Concentratie. Hetzelfde procédé.
„Aaaauuu."
Ma zet grote ogen op. „Rot.
Rotjong? Rotzak? Rot op? Wat
wilde ze zeggen?
Haar ogen zijn groot. Ik waag me er
niet meer aan. Er zit er nog een. Maar
wat zou het. Eén is geen. <1
magazine 19
E Reageren?
magazine
@persgroep.nl
Volgende week verschijnt het
nieuwe boek van Hugo over
zijn moeder. Ach, moedertje is
het vervolg op de bestseller
Ma. Uitgeverij Lebowski en
Het Literatuurhuis organiseren
op zaterdag 13 mei in Tivoli
Vredenburg, Utrecht, een pro
gramma rond Ach, moedertje
met medewerking van onder
anderen omroepbaas Jan
Slagter, neuropsycholoog Eric
Scherder, een special guest en
vanzelfsprekend Hugo Borst.
Aanvang: 12.30 uur.
Koop een kaartje via de site
van TivoliVredenburg. Let op:
dit evenement is niet toeganke
lijk met een entreeticket voor
het ILFU. Prijzen zijn €10
(regulier) of €7,50 (met kor
tingscode 'moedertje2017'),
exclusief servicekosten.
Schoonheidsspecialist
