fïSgji5 4 Gezond zijn, gezond blijven, opvoeden: we zijn er elke dag mee bezig, leder op onze eigen manier. Welke lessen leerde u van het leven en zou u aan anderen over willen dragen? Vandaag: Marco, Daphne en Boet Reinkingh uit Eindhoven. ZO DOEN WIJ DAT Durf naar je gevoel te luisteren Daphne: „Mijn eerste huwelijk duurde maar een paar dagen. Ik was verloofd met Noud toen ik Marco ontmoette, terwijl ik vrijwilligers werk in Frankrijk deed. Hij was een vriend van de eigenaar van het be drijf waar we werkten. Er was met een een klik en ons contact groeide uit tot een hechte vriendschap. Noud vond dat prima. Hij en ik hielden tij dens een van die zomers in Frankrijk een alternatieve trouwceremonie. Familie en vrienden vonden dat we het in Nederland officieel moesten maken, maar ik duwde die trouw datum onbewust steeds verder door. Achteraf gezien broeide er toen al iets tussen Marco en mij." Marco: „Ik was me niet bewust van enige vorm van romantiek of liefde tussen ons. Daphne en ik gingen samen winkelen en op stap. Ik lag regelmatig bij Daphne en Noud thuis in bad, want ik had alleen een douche. Het was allemaal heel ge woon. Toch waren er tekenen. Daphne tolereerde bijvoorbeeld geen andere meisjes in mijn buurt als wij samen op stap waren." Daphne: „In het halfjaar tussen de ceremonie in Frankrijk en het offici ële huwelijk met Noud, veranderde er iets tussen Marco en mij. Hij en mijn beste vriendin vroegen mij de dag voor de bruiloft of ik wel zeker was van die grote stap. Ik dacht: nee! En ik dacht dat ik niet meer terug kon. Achteraf gezien had ik naar mijn gevoel moeten luisteren, maar wat moest ik doen één dag voor mijn hu welijk? Ik durfde het niet te cancelen; dat doe je niet. Alles was geregeld en familie en vrienden verheugden zich erop. Omdat Noud en ik geen geld hadden, gingen we voor onze huwe lijksreis met mijn ouders op vakantie naar Oostenrijk. Na twee dagen had ik het gezien en wilde ik naar Frank rijk. Noud zette mij daar af en reed door naar Nederland om te gaan werken. Marco was ook in Frankrijk om zijn broer op te zoeken." Marco: „Op mijn laatste avond ston den we samen tanden te poetsen en ineens waren we aan het zoenen. De dag erna ging ik in totale verwarring naar huis." Daphne: „Ik zou nog twee weken blijven, maar wist ook niet wat ik er mee aan moest. Daarom vertrok ik naar Nederland. Het bizarre toeval wilde dat Noud twee dagen vóór onze bruiloft een meisje had leren kennen. Terwijl ik in Frankrijk zat, kregen zij iets met elkaar. Ik kwam thuis, Nou en ik hadden een lang gesprek en ik vertrok met mijn spullen naar Marco." Een kind zet alles op zijn kop Marco: „Het ging allemaal heel snel. We kochten binnen vier maanden samen een huis en moesten echt aan elkaar wennen. Een relatie is toch De dag voor de bruiloft vroeg een vriendin of ik wel zeker was van die stap. Ik dacht: nee! DE FAMILIE heel anders dan een vriendschap. Na een tijdje wilde ik graag een kind." Daphne: „Daar raakte ik van in pa niek. Ik kom uit een gezin met ouders die veel werkten en ik moest deels voor de jongere kinderen zorgen. Dat voelde in ieder geval zo. Op mijn 17de vluchtte ik het huis uit. Ik wilde niet zorgen, ik was ambitieus." Marco: „Ik had nestdrang." Daphne: „Er gingen heel wat wijn avonden en heftige discussies over heen. Na een jaar debatteren, ging ik overstag. Meteen na het stoppen met de pil werd ik zwanger. De zwanger schap en bevalling gingen goed. Daarna kreeg ik heel veel last van mijn hormonen. Ik liep drie jaar met mijn ziel onder mijn arm en volgde therapie. Of het een postnatale de pressie was, weet ik niet. Ik was de pressief, dat wel. Het was een heftige tijd voor onze relatie. Overigens is dat ook een reden dat er geen tweede kind komt." Marco: „Het was een achtbaan waar je niet zomaar uit kunt stappen. Daphne ventileerde haar emoties naar mij." Daphne: „Ik was boos en gaf Marco de schuld; hij wilde een kind. Het voelde als de gedwongen verant woordelijkheid van vroeger. Ik wilde tijd voor mezelf. Als ik er nu aan terugdenk, denk ik: waar had jij last van? Ik zorgde al die tijd wel voor Boet, maar kon weinig handelen. Stond buiten te schreeuwen als hij binnen lag te huilen. Na drie jaar was het ineens voorbij en was ik er weer." Marco: „We hebben het gered, onze dinsdag 25 april 2017 PZ 'Gelukkig zijn we nu wel gelijkwaardig als partners' Ria Kerstens 44 —Daphne Reinkingh Marco Reinkingh (41), IT-engineer Daphne Reinkingh (38), eigenaar kapsa lon The Cutting Edge Boet Reinkingh (8), Talisman, groep 4 Na elf jaar samen zijn Marco en Daphne nog beste vrienden. Ze zijn nu bezig met de verbouwing van hun huis. foto's eddie mol

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 44