r
t
Aanpakken
16
SUSANNE (28)
-v Tilr m
OPEN SOLLICITATIE
De werkgever die Susanne in dienst
neemt, heeft één zekerheid: Susanne
weet van aanpakken. „Ik kan heel
moeilijk stilzitten. Ik fiets drie tot vier keer
per week naar de konijnenopvang. Dat is een
half uur stevig doorfietsen. Ik doe daar vrij
willigerswerk."
Susanne zit in de Wajong, de arbeidsonge
schiktheidsverzekering voor jongeren, en
verloor in oktober haar WSW-indicatie,
waardoor zij haar baan als plantsoenmede
werker bij de sociale werkplaats kwijtraakte.
„Ik heb adhd en PDD-NOS, een soort au
tisme, maar door mijn medicatie kan ik
prima bij een gewone werkgever werken. Be
langrijk is wel dat ik korte en duidelijke in
structies krijg."
Lang hoeft Susanne niet na te denken over
haar droombaan. „Ik ben op zoek naar een
functie als hovenier. Dat heb ik gedaan bij de
sociale werkplaats en ik heb een hoveniersdi
ploma mboi. Verder ben ik gek op de buiten
lucht, kinderen en dieren, dus het zou ook
werk op een kinderboerderij kunnen zijn,
maar dat is meestal vrijwilligerswerk en ik
moet nu wel echt geld verdienen."
Susanne heeft echter een belangrijk pro
bleem. „Er zijn weinig hoveniersbanen en als
ik solliciteer, word ik bijna nooit uitgeno
digd. Ik ben bezig te integreren vanuit een
burn-out. Als ik al word uitgenodigd voor
een gesprek, dan vind ik het moeilijk om uit
te leggen waarom ik een gat van vijfjaar in
mijn cv heb. Werkgevers voelen dat en
nemen mij dus niet aan, terwijl het voor een
bedrijf veel voordelen heeft mij aan te
nemen. Ik zou wel willen weten hoe ik daar
mee moet omgaan."
Volgens Rob Witjes, hoofd Arbeidsmarktin
formatie bij UWV, zijn er momenteel juist
heel veel hoveniersbanen. „Het zou toch
prachtig zijn als een reguliere werkgever Su
sanne een kans biedt? Zij is zeer gemotiveerd
en een werkgever kan een beroep doen op
een aantal financiële voordelen, zoals een tij
delijke loondispensatie. Daarnaast loopt een
bedrijf weinig risico. De werkgever kan met
haar een proefplaatsing aangaan en bij even
tuele uitval van Susanne krijgt hij een Ziek
tewetuitkering van het UWV."
Witjes adviseert Susanne om te werken
aan de effectiviteit van haar sollicitaties. „In
het kader van de sollicitatiestrategie is het
van belang dat Susanne hulp inschakelt van
iemand die haar door en door kent en bij wie
zij zich echt op haar gemak voelt."
ING
AkzoNobei
Altice
Wolters
Kluwer
Vier jaar na de Rana Plaza-ramp in
Bangladesh is het nog steeds een raadsel waar
de grote merken hun kleding laten maken. „Als nu
een kledingfabriek instort, zouden we nog altijd
tussen het puin naar labels moeten zoeken."
Het gros van de too grootste kle
dingmerken is niet transparant
over waar en hoe hun kleding
wordt geproduceerd. Dat blijkt uit
onderzoek van Fashion Revolution.
De conclusies zijn 'schokkend',
vindt die internationale organisa
tie. „Zelfs de merken die het best uit
de bus komen, zoals H&M, Adidas,
Gap en Puma, hebben nog een
lange weg te gaan."
„Zij scoren nog geen 20 procent
van het te behalen aantal punten in
onze transparantie-index," ver
klaart woordvoerder Matthijs Ket-
telerij. „Dat is een serieus pro
bleem. Als een bedrijf de simpele
vraag wie zijn kleding maakt niet
kan beantwoorden, heb je als con
sument geen idee of je meebetaalt
aan uitbuiting, schending van
mensenrechten en milieuvervui
ling."
Scheuren
De instorting van Rana Plaza in
Daka, gisteren vier jaar geleden,
maakte in één schokkende klap
duidelijk dat in de kledingindustrie
veel gebeurt dat het daglicht niet
kan verdragen. De arbeiders in de
vijf kledingfabrieken in het pand
hadden gewezen op scheuren in de
muren, maar waren gedwongen om
toch aan het werk te gaan. 1.138
mensen kwamen onder het puin
om het leven, meer dan 2.000 arbei
ders raakten gewond.
De fabrieken bleken niet te wor
den geïnspecteerd en arbeiders niet
vertegenwoordigd door een vak
bond. Welke merken er hun kle
ding lieten produceren, was niet
zomaar te achterhalen. Op dat laat
ste punt is vier jaar later nog weinig
verbetering geboekt, bevestigt de
Schone Kleren Campagne. „Als nu
een kledingfabriek instort, zouden
we nog altijd tussen het puin naar
labels moeten zoeken", zegt woord
voerster Tara Scally van de organi
satie die strijdt voor betere arbeids
omstandigheden in de kledingin
dustrie. „Dat gebrek aan transpa
rantie maakte het lastig om bedrij
ven ter verantwoording te roepen
voor Rana Plaza en te zorgen dat
slachtoffers en nabestaanden com
pensatie kregen."
Druk
Organisaties als de internationale
Schone Kleren Campagne, vakbon
den en consumenten zetten bedrij
ven onder druk om wel openbaar te
maken in welke fabrieken hun kle
ding wordt geproduceerd. In Ne
derland strijdt ook minister Plou-
men van Buitenlandse Handel voor
transparantie in de kleding-
branche. Vorige zomer sloot zij met
55 Nederlandse bedrijven een con
venant vol afspraken om hun pro
ductieketen duurzamer te maken.
Wat heeft dat tot nu toe opgeleverd?
„Begin juni wordt een lijst gepu
bliceerd van alle fabrieken waar de
deelnemende bedrijven hun kle
ding laten naaien", zegt coördinator
JefWintermans van het Convenant
Duurzame Kleding en Textiel. Hij
verwacht dat het gaat om enkele
duizenden locaties voor alle deel
nemende bedrijven samen.
Als één van die fabrieken af
brandt, weten we dus nog steeds
niet welke Nederlandse merken of
winkelketens daar klant zijn. Voor
bedrijven als HEMA, Zeeman, We
en Sissy Boy is het publiceren van
hun eigen productielocaties nog al
tijd een brug te ver, erkent Winter-
mans. Ze vrezen reputatieschade
als organisaties of journalisten ter
plaatse gaan controleren of de pro
ductie er op een verantwoorde ma
nier plaatsvindt.
Kledingbedrijven zouden vol
gens Kettelerij een voorbeeld moe
ten nemen aan C&A en Gsus, die
Zelfs de merken die
het best uit de bus
komen, hebben nog
een lange weg te gaan
op hun websites wel een lijst publi
ceren van 'hun' fabrieken. „Die be
drijven beseffen dat ze nog een weg
te gaan hebben, maar laten zien dat
ze serieus werk maken van het ver
beteren van hun productie." Bin
nen 2,5 jaar zullen ook de andere
deelnemers aan het convenant
Duurzame Kleding Textiel met
de billen bloot moeten.
Overigens is het niet zo dat na de
ramp met Rana Plaza helemaal
niets is veranderd in de kledingin
dustrie. Zo zijn de veiligheid en ar
beidsomstandigheden in de textiel
fabrieken in Bangladesh volgens de
organisaties inmiddels flink verbe
terd.
Wie: Susanne Mepschen (28)
Op zoek naar: hoveniersbaan
Was: plantsoenmedewerker
Woonplaats: Breda
- Gert van Harskamp
Heeft u een baan voor Susanne? Mail
naar opensollicitatie@persgroep.nl
O
dinsdag 25 april 2017
GO
De financials
profiteerden
overduidelijk
van de eerste
ronde van de
Franse verkie
zingen.
Beleggers re
ageerden en
thousiast op het
verhoogde bod
van PPG op zijn
concurrent.
De Franse kabe
laar deed het
ook boven ver
wachting goed.
Het uitgeefcon-
cern noteerde
gisteren ex
dividend.
o
Maker kleding
blijft anoniem
Annemieke van Dongen
Amsterdam
—Matthijs Kettelerij van
Fashion Revolution
Bij de ramp bij Rana Plaza in Daka kwamen in 20131.138 mensen om het leven, fotomuniruzzaman/afp
