Steun ontroert Ronnie en Jasper Êl CULTURELE STA OP TEGEN HO C LH Q R 5K 3 Frans Domenie (83) redt 5-jarige van verdrinkingsdood EN W_ Ondanks zijn 83 jaar aarzelde Frans Domenie geen moment toen hij zaterdagavond een 5-jarig jongetje in het water van de Schiedamse Spuihaven zag vallen. Hij sprong hem achterna en redde hem. - v*'"*' y Het is even over acht uur als Frans Domenie zaterdagavond op zijn plezierjacht aan het rommelen is en hij op de kade twee jongetjes ziet spelen. Niet veel later valt de één in het water en begint de ander te gil len. „Hij rende gelijk weg. Ik dacht nog, die gaat z'n ouders halen, maar hij kwam niet meer terug", blikt de Schiedammer een dag later terug. „Toen ben ik naar buiten gelopen, over de steiger naar het water om zo dichtbij als mogelijk te komen en ben ik het ijskoude water inge sprongen." Domenie mag dan 83 jaar zijn, hij aarzelde geen moment toen hij zag dat het mannetje anders een ver drinkingsdood zou sterven. „Men sen vinden me een held, maar ik heb gewoon gedaan wat je in zo'n situatie moet doen", stelt hij nuch ter vast. Om er niet veel later aan toe te voegen, terwijl de tranen in zijn ogen opwellen: „Ik heb zelf ook kinderen, daar denk je dan toch ge lijk aan. Ik hoop maar dat hij het redt, anders is het allemaal voor niets geweest." Hulpkreet De Schiedammer gaf het slachtof fertje, dat op dat moment buiten bewustzijn was, over aan Gerda van der Wielen die haar hond aan het uitlaten was en reageerde op de hulpkreet van Domenie. „Ik heb eerst het jongetje uit het water ge trokken en daarna meneer." Dome nie knikt. „Ik was écht uitgeput, kon niet meer zelf op de kant klim men, terwijl het maar een klein stukje was", vult hij aan. „Ik wist op dat moment zelf niet eens of ik het wel zou redden. Het is dus maar goed dat er nog meer hulp was. Ik ben die vrouw dan ook eeuwig dankbaar. Zij is eigenlijk de échte held." Van der Wielen begon meteen met reanimeren, haar zoon belde 112. „Op de een of andere manier was ik de rust zelve", vertelt ze. „Heel gek eigenlijk, want iedereen om mij heen stond te trillen en te beven. De vader van het jongetje hield het niet meer, was totaal in paniek en kon alleen maar schreeu wen." Ziekenhuis Het slachtoffer, dat vermoedelijk verstoppertje aan het spelen was met een vriendje, is vervolgens met een spoedtransport naar het zie kenhuis gebracht. Hij is inmiddels stabiel, maar mag nog niet naar huis. De politie heeft de zaak nog in onderzoek en komt graag in contact met getuigen. Domenie slaakt een zucht van verlichting als hij hoort over de toe stand van het kind. „Daar ben ik zo blij om", klinkt het zachtjes. „Het laat me maar niet los, ik sta nog steeds te trillen op mijn benen. Ik heb slecht geslapen, die film blijft zich maar afspelen. Mijn blik Ik was écht uitgeput, kon niet meer zelf op de kant klimmen. Ik wist niet of ik het zou redden dwaalt elke keer af naar die kade. Ik ga hier dan ook zo snel mogelijk weg, wil er niet constant mee wor den geconfronteerd." Leeftijd Overigens hield de redder zelf niets over aan zijn heldendaad. „Nee hoor, alleen een wond aan mijn voet, maar dat gaat wel weer over. En ik had een hartslag van 200, be greep ik van het ambulanceperso neel. Pijn in m'n rug had ik al. Daar moet ik mee zien te leren leven, het hoort bij de leeftijd." maandag 10 april 2017 'Ik liep zo dicht mogelijk naar hem toe en sprong' GO MANIFESTATIE HOMOGEWELD Zo'n 2.500 mensen hebben zaterdag in de binnenstad van Arnhem hun afschuw getoond over geweld tegen homo's. Onder de aanwezigen ook Jasper en Ronnie (foto boven), de twee mannen die vorig weekend werden ge molesteerd na een avondje stappen. Het tweetal werd toege juicht als helden. „Jul lie hebben ons door deze zware week heen gesleept", zei Jasper. Ronnie, die een klap met een be- tonschaar zou heb ben gehad, was tot tranen geroerd. In Den Haag en Eindho ven waren soortge lijke manifestaties. 50jp AMBULANCE 17 161 ty Sandra Don Schiedam Hulpverle ners rukten massaal uit naar de Spui haven in Schie dam. FOTO FLASHPHOTONL —Redder Frans Domenie

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 3