ZEELAND GEBOEKT Gattenaren vertellen over hun Boerengat Nieuwe serie over Zeeland in de oorlog Schandaal aan de Schelde r ZEELAND 21 Ze kwamen aan de deur: de scharensliep en de petrolieman. Phons Bakx geeft de kastjesvinters een geschiedenis en een gezicht. Loophandel is een gangbare term. Leuren ook, net zo goed als venten. We hebben het over de mannen en vrouwen, die eeuwenlang met hun waren en diensten aan de deur kwa men. De scharensliep, de visleurder, de vod denkoopman, de petrolieman en nog veel meer. Ambulante handel - dat is een chique omschrijving. Tot halverwege de 20ste eeuw waren marskramers een algemeen verschijn sel. Toen verdwenen ze uit het straatbeeld en gingen we met z'n allen naar vaste, gevestigde winkels. Middelburger Phons Bakx heeft een vuist dikke studie gewijd aan wat Zeeuwen de 'kast jesvinters' noemen. Zijn boek De Rondgangers heeft een lange ondertitel: de verdwenen volks cultuur rond colporteurs, zwervers en koekkramers in de Zeeuwse delta, Vlaanderen, Brabant en zuide lijker. De in Sluis geboren Bakx (1956) heeft in Zee land en ver daarbuiten naam gemaakt als be speler van de mondharp. Over dat muziekin strument publiceerde hij in 1992 'De gedach- tenverdijver - de historie van de mondharp'. Ook als maskermaker geniet hij bekendheid. Het boek biedt een geschiedenis van de loop- handel. We lezen dat de 'nomadische rondgan gers' over het algemeen tot het allerarmste deel van de bevolking behoorden. 'Mersenier' was een hoogmiddeleeuwse benaming, die later veranderde in 'marskramer'. Het beroep stond niet in hoog aanzien, er waren ook tijden dat de 'venters' werden gedemoniseerd - dat ze wer den opgejaagd wegens landloperij of andere vergrijpen. Of gewoon in een kwaad daglicht werden gesteld, zoals in de Zierikzeesche Nieuwsbode van 5 april 1887: Tedere morgen verlaat een heirleger aan personen met man den, rollen, kasten en kisten, met of zonder hit tewagen, ezelskar, kruiwagen of dergelijk ver voermiddel, het stedeke Ter Goes, om zich als een heirleger van sprinkhanen in alle rigtingen over de Bevelanden te verspreiden'. De Toophandelaars' bereikten de vaak een zame mensen op het platteland. Daar kwamen ze aan de deur met artikelen, die noodzakelijk waren voor onderhouds- en herstelwerkzaam heden. Zoals spelden, naalden, lampoliekous jes, vingerhoeden, schaartjes, linnengaren, sa jet, elastiek, haarspelden en luizenkammen. Er waren ook handelaars, die zich toelegden op etenswaar. Zoals de visleurders van Arnemui- den. Tussen 1890 en 1970 werden ongeveer 118 zelfstandige vis- en garnalenventers geteld in het stadje, een grotere concentratie dan waar ook in Zeeland. Bakx schrijft in zijn boek ook levensverhalen van rondgangersHij baseert die grotendeels op gesprekken met mensen, die de zwervers en leurders hebben gekend. Lompenkoopman Bram Fenijn, bekend als Schuuw'n Bram trok begin vorige eeuw met zijn hond en kar door het land van Cadzand. Kennelijk geen familie maar wel naamgenoot was Izaak Bram Fenijn: hij genoot als Sloeber bekendheid in heel Zeeuws-Vlaanderen en was allesbehalve een lieverdje. In de jaren 1924-1938 was zijn lijst ver oordelingen lang: voor diefstal, weerspannig heid tegen de marechaussee, openbare dron kenschap, landloperij en bedelarij. In Oost- Zeeuws-Vlaanderen was Gustaaf de Smet alias Huust Krukke gekend als zwerver-schooier- touwventer op krukken, hij had maar één been. En Spieker, de makaronventer van Heille. Betekenisvolle figuren allemaal, bivakkerend aan de rand van de samenleving. Ze zijn over leden, hun stiel is verleden tijd. Maar Phons Bakx zorgt nu met zijn boek dat ze niet, nooit vergeten worden. I oerengat is verdwenen. |Het westelijk van Terneu- 'zen gelegen gehucht is in de jaren 70 van de vorige eeuw opgeofferd aan chemiegigant Dow. Maar de mensen van Boerengat zijn er nog. Oud-journalist Jan Jansen sprak ruim 60 voormalige 'Gattenaren'. In de aankondiging van zijn boek Terug naar Boeren gat zegt Jansen: „Ze vertellen over feesten en drama's, over de povere huisvesting, de armoede van weleer, over het zware werk op de boerderij en de speciale omgangsvormen op 't Gat, over de school op de Knol en over de schilderachtige omgeving, maar ook over de periode waarin hun woonplaats ten prooi viel aan de slopershamer." In het boek wordt ook over de ontstaansgeschiedenis van Boe rengat verteld. En er zijn tiental len foto's uit privécollecties in opgenomen. Terug naar Boerengat is een uit gave van de Heemkundige Ver eniging Terneu- zen en wordt za terdag 13 mei ge presenteerd. Tot die datum kost het boek bij voor intekening 16,90 euro, daarna 19,90 euro. itgeverij Aspekt heeft een pocketserie over de Tweede Wereldoorlog lo pen, waarin onderwerpen aan bod komen als de veldtocht naar Rusland, het verzet in Europa, 'girlpower' in de oorlog en de Holocaust. Nu wordt ook Zee land opgenomen in de reeks. Robbert Jan Swiers uit Middel burg gaat een aantal Zeeuwse onderwerpen aan de serie toe voegen. Het eerste deel van Swiers is net verschenen: 'Zeeland vecht door', over de meidagen in 1940 toen Nederland al had gecapitu leerd maar er in Zeeland nog werd gevochten. Dat gebeurde om de daar gele gerde Franse troe pen de gelegen heid te geven de Duitse opmars te vertragen en zich terug te trekken. De Fransen leden daarbij forse verliezen. Ook werden de histo rische binnenstad van Middel burg en de havens van Vlissingen en Breskens zwaar beschadigd. Er staan nog meer Zeeuwse de len gepland: over de bezettings jaren en de Slag om de Schelde. Swiers (1959) schreef romans, verhalen, geschiedenis- en kin derboeken. 'Zeeland vecht door' kost 9,95 euro. Zeeuwse schrijvers Geen halve maatregelen. Cri ticus Frans Coenen zag 'ge vaarlijke dingen' en voelde zich bijna geroepen 'dit boekwerk aan eenigen procureur-generaal te signaleeren ter inbeslagneming Want waar gaan wij met onze maatschappij naar toe' met deze 'on-zeden'. De vermeende misdaad werd in 1918 gepleegd door Frits Hopman (1877-1932) met de roman voorzien van de veelzeggende titel Van de liefde, die vrij wou zijn en van een niet minder veelzeggende onder titel Roman uit Zeeuwsch-Vlaande- ren. Van 1915 tot 1918 doceerde hij Engels aan de Rijks Hoogere Bur gerschool te Terneuzen. Zijn erva ringen daar inspireerden hem tot dit aanstootgevende boek, zij het dat de plaatsnaam werd veranderd in Niemenstad. De roman begint onschuldig, met couleur locale, waarbij de be langrijkste kleur grijs is. Een late decembermiddag: 'Boven het lage, zeeuwsch-vlaamsche polderland hing fijne nevel van de breede Schelde, en het ontzaggelijke wa tervlak en de lange, bazalten zee- Frits Hopman dijk achter troostelooze, kale schorren van grauw slib, gingen in mist en schemering verloren.' Ge lukkig zijn er ook minder neer drukkende seizoenen. Het gaat eveneens over 'vocht-doffe April nachten aan de wiergeurende oe vers van de ontzaggelijke Schelde'. Dezelfde hoogdravende taal hanteert Hopman om een ongeluk te beschrijven met de trein van Calloo naar Niemenstad, acht do den en dertien zwaargewonden: 'Het leek de verstarde kramp van twee vervaarlijke, voorwereldlijke reptiliën, in den kolderenden aan val gedood door den donderenden samenstoot van hun gepantserde drakenlijven. De verminkte snel trein-machine, een toren van don ker staal, stond triomfeerend in den dood.' Een van de passagiers, onge deerd, is Marie Oosting, dochter van de apotheker en het enige meisje in de vijfde klas van de HBS te Niemenstad. Zij is het die voor schandaal aan de Schelde zorgt, daar is ze niet op uit, maar de op gewonden criticus wil het zo zien. De titel van de roman verklapt al iets, een volgende keer verklap ik de rest. maandag 10 april 2017 PC Wekelijkse rubriek met boeken over Zeeland en boeken van Zeeuwse schrijvers Kastjesvinters in de delta Jan van Damme Phons Bakx. foto mechteld jansen Phons Bakx: De Rondgangers, de verdwenen volkscultuur rond colporteurs, zwervers en koekkramers in de Zeeuwse delta, Vlaande ren, Brabant en zuidelijker - Uitgave van Stich ting Antropodium, 378 pagina's, 25 euro (ex clusief portokosten). Het boek is per e-mail te bestellen: phonsbakx@antropodium.tweakdsl.nl. z u Zeeland vecht door Mario Molegraaf 1877-1932

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 21