„Toen ik met mijn lessen begon, werkte
het wel degelijk. Had ik ook verwacht.
Studies laten zien dat het brein positief
reageert als je op latere leeftijd een in
strument oppakt of met een nieuwe hob
by begint. Kwetsbare plekken zoals het
controlecentrum worden gestimuleerd.
Of ik dat zelf heb ervaren is uiteraard
subjectief, maar ik heb het idee dat ik
me dingen tegenwoordig makkelijker
herinner. Ik speel liedjes die een 6-jarige
vioolstudent beter uitvoert, maar ik heb
er ontzettend veel lol in."
„Ik voel me nog 35. Eerlijk waar. Ik heb
zo veel energie en plannen. Ik kan full
speed door. En dat mag gelukkig ook
van de Vrije Universiteit. Hoewel ik per
1 september AOW krijg, hoefik niet met
pensioen. Nu blijf ik tot het einde. Ja, ik
sterf daar een keer, denk ik. Waarom zou
ik ermee ophouden? Om uit te rusten?
Juist dan gaat het bergafwaarts, dat blijkt
ook uit onderzoek.
Maar ik heb makkelijk praten, natuur
lijk. Mijn werk is fysiek niet zwaar. Wie
zijn brein gezond wil houden, koestert
juist zijn dagelijkse zorgen. Het oplossen
daarvan houd je hersenfuncties in vorm.
Je hoeft geen problemen op te zoeken,
maar loop er niet voor weg. Daar blijf je
fit van. Mooi hoe dat werkt, hè?"
„Ja, leuk hè. Er is geen woord van over
dreven. Ik raak elke keer weer in vervoe
ring van de werking van het brein. Goed
beschouwd werk ik nog geen twintig jaar
op dit gebied. Ik begin het steeds beter te
snappen. Daar word ik opgewonden van."
„Ik wil simpelweg mijn enthousiasme
delen. Met een kwinkslag hier of daar
houd je de aandacht veel beter vast. Ik
roep ook heel vaak: 'Mensen, bent u er
nog?' Een college is elke keer weer een
voorstelling. Ik wil dat het publiek
tevreden naar huis gaat."
„Ongelooflijk wat die veroorzaakt heb
ben. Elke dag komen er uitnodigingen
om ergens te spreken. Ik heb zelfs met
Johan Cruijff mogen optreden. Dan gaat
je hart open, hoor. Het is veel werk, maar
zo lang ik mijn missie kan uitdragen,
blijft het leuk. Er is nu zo veel aandacht
voor dementie, muziek en bewegen in
de klas. Ik kan mijn geluk niet op."
„Na de eerste grote colleges bij DWDD
bleef het stil. Misschien wel een halfjaar
lang. Daar heb ik echt wakker van gele
gen. Ik ben een tobber, hoor. Maar toen
ik hen ontmoette op een congres, bleken
ze ontzettend positief."
„Misschien pakte ik het té populair aan,
bedacht ik. In mijn hoofd draaide ik aller
lei scenario's af. Had ik vooraf misschien
101 zaterdag 8 april 2017
schrijft in uw nieuwe boek Singing in
the brain dat muziek gelukkig kan
maken. U speelt sinds tweeënhalf
jaar viool. Voelt u wat?
U bent 65. Blijven werken is ook
gezond voor het brein?
Uw eerste tv-college bij De Wereld
Draait Door in 2015 duurde een
kleine drie kwartier. U zei meer dan
vijftig keer 'prachtig' of 'geweldig'.
Uw naaste collega Dick Swaab,
schrijver van Wij zijn ons brein, zegt
over uw manier van college geven:
'Erik heeft de timing van een profes
sioneel cabaretier.'
Hebben de media-optredens uw car
rière een nieuwe dimensie gegeven?
Hoe reageerden uw collega's?
Wat zou de reden zijn dat ze niet blij
zijn met u?
