Ansichtkaart
0
0
0
Oestour is een leerzaam en
lekker uitje bij het Goese Sas
MARGOT
17
"r ■-*- immam
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week
overeten en drinken
in Zeeland
Tegenwoordig zing ik weer in een koor. Een
van de nummers die we zingen is Het Dorp
van Wim Sonneveld. U kent de tekst wel:
'Thuis heb ik nog een ansichtkaart, waarop een
kerk, een kar met paard, een slagerij J. van der
Ven'. Ik moet dan altijd aan mijn vader denken en
niet alleen door de zin die over het tuinpad van
mijn vader gaat. Mijn vader verzamelt namelijk al
jarenlang oude ansichtkaarten.
We woonden vroeger vlakbij Hans Lindenbergh,
een autoriteit op dit gebied en bekend van de
Raadkaart in deze krant. Hij heeft het verzamel-
virus bij mijn vader aangewakkerd. Mijn vader
heeft vooral kaarten van Kapelle, Biezelinge,
Hansweert en Schore, plaatsen uit zijn jeugd. Ik
las laatst in een stukje van het Gemeentearchief
in Goes dat over hem gaat, dat hij al wel meer dan
1.000 kaarten heeft. Dat wist ik zelfs niet. Hij
vindt niet alleen de prenten leuk, maar leest ook
de stukjes achterop. Kleine verhaaltjes van de
mensen die destijds deze kaarten schreven aan
elkaar. Ze geven een mooi tijdsbeeld.
Vanzelfsprekend heb ik van mijn eigen huis en
omgeving ook oude ansichtkaarten, naast een
aantal van Goes, waar ik opgroeide. Daarnaast
heb ik oude ansichtkaarten met eten natuurlijk.
Van de visafslag in Goes, meisjes die zeekraal
snijden, oesters sorteren of samen in kleder
dracht naar de markt gaan. Leuk om te kijken wat
destijds op de kramen lag: manden met appels,
uien, eieren en grote kroppen botersla. Gelukkig,
deze zijn weer terug van weggeweest. Ik kocht
een krop bij de groenteboer en maakte deze aan
met een fijn gesnipperde sjalot, olijfolie, balsa-
mico en wat peper. Er overheen knipte ik wat
bieslook. Ouderwets lekker.
lijkt bijna gezandstraald, qua textuur. Van
binnen is ie gelukkig nog sappig. Mijn vis-
potje komt in een grappig rood pannetje. Bo
venop ligt een mooi tuintje van vers gesnip
perde kruiden - peterselie, bieslook. Hadden
die kruiden ook maar in de saus gezeten: het
is een bleke, dunne substantie die nog het
meeste weg heeft van warme koffiemelk. Saf-
fraan-venkelsaus, lezen we terug op de me
nukaart. Ja, dat was leuk geweest. De vis is
wel prima gegaard: stukken kabeljauw en al
weer coquilles, alsof het niks is. We herken
nen de kermissalade van het voorgerecht, die
nu goed werkt als bijgerecht. Lekkere frietjes,
lekkere mayo en net zoals bij het voorgerecht
zit de arachideolie er apart bij, vanwege mijn
notenallergie. Pinda's zijn voor mij geen ge
vaar, maar het is fijn om te weten dat ze er re
kening mee houden.
Toetje
Mijn tafeldame is voldaan en houdt het bij
een bakje pittige koffie. Ik neem tiramis-
umousse, met vanille-ijs en Baileys. Het toe
tje komt in een leuk hoog glas, zodat je laag
jes kunt spotten. Bovenop ligt zo'n gezellige
Kaapse kruisbes met perkamenten blaadjes.
De sponsachtige cake en mousse hebben lang
samen in de koeling gestaan en zijn hetzelfde
gaan smaken. Lichtjes naar Baileys, maar
vooral naar condens. Vanille-ijs en slagroom
redden de boel. Bij een zonsondergang be
spreken we de avond. De plek overklast de
maaltijd, maar het personeel was vriendelijk
en de porties waren gul. Het personeel puft
uit aan een naburig tafeltje en heeft de mu
ziek een tandje harder gezet: een vreemd toe
passelijk By The Rivers of Babylon, maar dan
aan de Oosterschelde.
Voorgerecht
I loofdgerecht
Nagerecht
Bediening
Ambiance
Prijs/kwaliteit
Leuk om te kijken wat er destijds op de kramen lag:
manden met appels, uien, eieren en grote kroppen
botersla
Voor Sonja Smit is oesters
rapen een uit de hand ge
lopen hobby. Ze organi
seert daarom Oestours. Ze gaat
op pad vanuit café Het Loze Vis
sertje aan het Goese Sas om bij
laag water met mensen oesters te
rapen. „Ik kreeg destijds zelf een
tour cadeau van mijn man en
kwam zo in contact met Marcel
Schouwenaar, die ooit met dit
initiatief begon. Hij vertelde dat
hij ging stoppen en dat was voor
mij een goede aanleiding om dit
van hem over te nemen", vertelt
ze. „Nu weet ik alles van de oes
ter. Ik geef er trainingen in en le
zingen over op scholen hier in
Zeeland en organiseer dus Oes
tours."
Tijdens een Oestour, laarzen
verplicht, geeft Smit uitleg over
hoe je de juiste oester vindt en
waar je op moet letten als je zelf
oesters gaat rapen. „Ik laat ze ter
plaatse proeven aan de mensen
op de oesterbank en ik vertel
over de discussie rondom het
wildrapen. Want als je wildra-
pen verbiedt, dan verdwijnt het
stropen niet", zegt ze stellig.
„Officieel mag je tien kilo oes-
ters wildrapen, maar dat zijn in
totaal wel honderd oesters. Tij
dens de Oestour rapen we
hooguit vijftien oesters per per
soon. En dat is meer dan ge
noeg. Ik leg uit waar je wel en
niet mag komen; juist die be
wustwording in combinatie
met de beleving is belangrijk."
Na het rapen gaat ze met de
groep terug naar Het Loze Vis
sertje, waar ze de oesters leren
openen, bereiden en opeten.
Lekker en leerzaam.
BEOORDELING
zaterdag 8 april 2017
GO
(Prijs/kwaliteit telt dubbel)
Sonja Smit geeft tijdens de Oestours uitleg over oesters, foto
MARCELLEDAVIDSE
water
