14 WEE
Hij zou te soft zijn voor een 'echte PVV'er', maar te rechts voor alles wat zich links van die
partij bevindt. Kevin de Nooijer oogstte in Breskens applaus met zijn verzet tegen
de komst van een asielzoekerscentrum, maar werd tegelijkertijd in hokjes geduwd
waarin hij zich niet thuisvoelt. Daarom wil hij met een eigen geluid de lokale politiek in.
PORTRET KEVIN DE NOOIJER
Kevin de Nooijer was het
gezicht van het Breskense
verzet tegen de komst
van een asielzoekerscen
trum (azc). Toen het
Sluise gemeentebestuur vorig jaar na
dacht over de vestiging van een azc
aan de rand van het dorp, doken het
hoofd en de woorden van Kevin de
Nooijer bijna dagelijks op in regionale
en zelfs landelijke media. Maar hoe
groot de druk ook werd: De Nooijer
bleef kalm, redelijk en respectvol
richting 'het andere kamp'. Waarna
het in Breskens betrekkelijk rustig
bleef.
Kleine Kevin was een horecakind.
Opa en oma van moeders kant run
den café De Tol in Oostburg, zijn ou
ders bestierden achtereenvolgens ca
fés De Bunker en Centraal en hotel
restaurant Scaldis in Breskens.
„Anders dan voor andere kinderen. In
de weekenden hadden mijn ouders
het druk. Maar die compenseerden
dat door op woensdagmiddagen op
pad te gaan met mij en mijn broertje.
We waren heel hecht, ik kwam niets
tekort. Bovendien had ik aanspraak
Ik was als kind al graag
onder de mensen. Ik zat
soms urenlang bij
onbekenden aan tafel
van de café- en hotelbezoekers. Ik was
als kind al graag onder de mensen. Ik
zat soms urenlang bij onbekenden
aan tafel. Ik heb dus een prima jeugd
gehad."
„Dat zou je wel zeggen hè. Toch heeft
het er even anders uitgezien. Ik ben
wel begonnen in een strandpaviljoen,
als afwasser, en had daarna nog ver
schillende baantjes in de horeca. Als
het even kon, was ik daar al in de weer
met potten en pannen. Ik ging naar
het ROC in Terneuzen, volgde er een
koksopleiding. Maar na twee jaar
maakte ik de fout van mijn leven: ik
stopte ermee. Ik had mijn basisdiplo
ma's, niveau's t en 2, en dat vond ik
wel genoeg. Ik vond school maar niks,
zag op tegen de jaren die ik nog moest.
Ik kwam bij een mastenbouwer te
recht. Daar miste ik het contact met
anderen. Ik werd er echt ongelukkig
van. Ik ben wel weer in de horeca te
rechtgekomen, maar allemaal met
veel meer moeite dan wanneer ik op
school was gebleven."
„Als ik ergens gevraagd wordt te hel
pen, zeg ik niet snel nee. Bij de voet
bal, bij de dorpsraad, bij Koninginne
dag, bij Breskens 500 jaar, bij de
Avondvierdaagse, bij een asielzoekers
centrum."
„Ja, daar kijkt iedereen van op. Toen in
Cadzand-Bad een noodopvang voor
vluchtelingen werd opgezet, zochten
ze met spoed vrijwilligers. Ik heb er
gekookt. Waarom niet? Er liepen daar
gezinnen met kindertjes rond, die za
ten diep in de ellende. Die mensen
hadden gewoon hulp nodig. Als ik
daar een bijdrage aan kan leveren, doe
ik dat. Bovendien helpen dat soort er
varingen me om de wereld te begrij
pen. Ik denk veel na over hoe mijn
omgeving en de wereld eruitzien. En
ik kijk goed om me heen. Op basis
daarvan trek ik mijn conclusies."
„Dat sommige mensen hulp nodig
hebben, al moet je je afvragen of dit de
juiste wijze was en of dat hier moest
gebeuren. Maar ook dat daar veel
mensen rondliepen die helemaal niet
in ons land thuishoren. En als je dan
zag wat ze te eten kregen en je verge
lijkt dat met wat de mensen hier van
de Voedselbank krijgen... het leek wel
een restaurant. En ik zag dat die groep
in Cadzand, met 200 mensen, echt
groot genoeg was. In Breskens moes
ten er nog drie keer zoveel komen.
Daar zei ik dus wat van, ook via Face-
book. Gevolg is dat ik zo voor racist
werd uitgemaakt."
PASPOORT
van buitenaf hierheen komen om ons
te steunen. En dan weet je nooit zeker
of mensen niet met hekken gaan
gooien. We hebben ons daar verre van
gehouden, maar die mensen plaatsten
wel steunbetuigingen op social me
dia. En daar kwamen dan weer reac
ties van linkse figuren overheen, zo
van: 'zie je wel, die De Nooijer heeft
banden met extreem-rechts'."
„Ach, ik zat er niet zo mee hoor. Het
ging me ook niet om mezelf Ik heb
mezelf niet naar voren geschoven. Dat
verzet en mijn rol erin, dat ontstond
spontaan nadat ik er via Facebook
mijn mening over had gegeven. Het
ging maar om één ding: het grootste
deel van de inwoners hier vond de lo
catie, vlakbij het dorp en de cam
pings, ongeschikt en het aantal men
sen dat daar zou komen, te groot. Dat
hebben we uitgedragen. En uiteinde
lijk bleek bijna de complete gemeen
teraad het ermee eens, én verliep het
proces rustig. Dat geeft aan dat we het
goed gedaan hebben, en blijkbaar ook
de juiste toon te pakken hadden. Al
die andere dingen zijn bijzaak."
„Ik heb het altijd in me gehad om
mijn omgeving te willen verbeteren,
eruit te halen wat erin zit voor mijn
eigen dorp en streek. Rond m'n 20ste
zat ik een poosje in het dorpsraadbe-
stuur, maar ik merkte toen al dat ik
dat onbevredigend vond. Mensen
kwamen naar je toe voor de scheve
stoeptegel en als de hondenpoepzak
jes op waren... Ik weet het: die voor
raad zakjes moet ook worden aange
vuld, maar dat is toch niks voor mij. Ik
zet me graag in, maar dan moet de
boel er wel écht beter van worden. Ik
denk dat dat kan via de politiek."
„Nou, dat zou vooral tegen me kun
nen werken. Hier in Breskens mag je
het hartgrondig met iets oneens zijn
zonder dat het definitief misloopt. Je
zegt elkaar flink de waarheid, soms
krijg je er nog een pof op je smoel
overheen, maar daarna drink je sa
men een pint en is het klaar. Maar dat
werkt niet overal zo en zeker niet in
de politiek. Daarom hoefik ook niet
zo nodig zélf in de gemeenteraad. Als
we voldoende capabele mensen kun
nen vinden, gaan die voor. Het gaat er
mij om dat er een nieuw geluid moet
klinken, niet dat ik dat moet doen."
„Ik heb in die kwestie rond het azc ge
merkt hoe hypocriet de politiek kan
zijn, hoe ver die van de mensen af
staat. Er zijn raadsleden die sinds die
kwestie rond het asielzoekerscen
trum geen goeiedag meer tegen me
zeggen. 'Kom op zeg', denk ik dan,
'zet je eroverheen'. Politici zijn vooral
met zichzelf bezig, luisteren niet naar
Ik heb in die kwestie
rond het azc gemerkt
hoe hypocriet de
politiek kan zijn, hoe ver
die van mensen af staat
de bevolking. Ik denk echt dat we ver
schil kunnen maken. Al geef ik toe: als
ook de PW hier nog meedoet, komen
we wel in de problemen. We vissen in
dezelfde vijver."
„Sterker nog: ze hebben me gevraagd.
Maar ik vind het geen goed idee. Ik
wil de lokale politiek in om hier iets
te betekenen. Dan wil ik niet gebon
den zijn aan een landelijke partij. Die
stelt misschien allerlei eisen en alles
wat zo'n partij landelijk doet, straalt
ook op ons af Daar heb ik geen trek
in. Anderzijds: je kunt er niet omheen
dat ik door dat verzet tegen het azc
veel mensen met PW-ideeën heb
aangetrokken. En daar zit ik niet mee,
want het zit aardig in de buurt van
hoe ik denk. Ik ben het niet op alle
punten eens met de PW, maar heb er
wel op gestemd. Die partij houdt de
boel scherp, laat als enige een tegen
geluid horen op heel belangrijke on
derwerpen. Maar goed, dat is lande
lijke politiek, daar gaat een gemeente
raad niet over. Vandaar dat ik me ver
wil houden van de landelijke partijen.
Voor je het weet stoppen ze je weer in
een hokje waar je niet in wilt zitten."
zaterdag 8 april 2017
GO
'Eruit halen wat erin zit
voor mijn eigen streek'
Martijn de Koning
Hoe was het om in zo'n gezin op te
groeien?
Geen wonder dat je zelf ook in de
horeca terechtkwam.
Op maatschappelijk gebied bleef je
wel steeds 'onder de mensen'. Je rij
tje met vrijwilligerswerk is indruk
wekkend.
Wat zegje nou? Bij een asielzoekers
centrum?
En wat was je conclusie toen je bij
die noodopvang vertrok?
Dat soort woorden kreeg je ook
naar je hoofd toen je later het verzet
leidde tegen de komst van een asiel
zoekerscentrum in Breskens. In de
praktijk groeide je ook daadwerke
lijk uit tot een spreekbuis van onder
meer zeer rechtse figuren.
„Nou, daar hebben we ons echt tegen
verzet hoor. Er wilden zelfs mensen
Kevin de Nooijer
werd op 19 april
1989 geboren in
Breskens en
groeide er ook op.
Hij volgde een
koksopleiding,
ging werken als
mastenbouwer en
kwam daarna weer
in de horeca te
recht. Hij werkt als
kok bij restaurant
Amuse in Bres
kens.
In het voorjaar van
2016 werd De
Nooijer het gezicht
van het verzet
tegen de komst
van een asielzoe
kerscentrum in
Breskens. Dat
kwam er uiteinde
lijk niet.
Samen met dorps
genoot Jan Gerrit
sen richtte hij vorig
jaar Uw Partij op,
waarmee hij in
2018 wil meedoen
aan de gemeente
raadsverkiezingen
in Sluis.
De Nooijer woont
met zijn vriendin in
Breskens.
Hoe ging je daarmee om?
Je bent maatschappelijk actief, hebt
politieke ambities. En dat op je
27ste. Waar komt die drive van
daan?
Je hebt een eigen partij opgericht,
Uw Partij. Daarmee doe je volgend
jaar mee aan de gemeenteraadsver
kiezingen. Jouw recht-voor-zijn-
raapmentaliteit en de bekendheid
die je daarmee hebt opgebouwd,
zijn dat voordelen als je straks de
politiek in gaat?
Er zitten nu al drie lokale partijen in
de Sluise gemeenteraad. Welk
nieuw geluid moet daar nog bij?
Heb je er dan niet over nagedacht
om namens die partij de lokale poli
tiek in te gaan?
