Kokeshi mogen blijven
44
J
7
MAISON MARLOUS
Van asbak tot zitzak
4. Blauw met
wit
5. RVS
6. Gouden
randje
Vullen doe je in
meerdere ronden
Denk als een
regendruppel
Altijd een randje
meeschilderen
Ik heb altijd een hekel aan
poppen gehad. Als kind
had ik één pop, die het bij
het spelen van welk rollen
spel dan ook altijd moest
ontgelden. Als ze al mee
mocht doen. Ik was bikkel
hard. Wat is de wereld toch
heerlijk overzichtelijk
zwart-wit als je kind bent.
Ik voel nu, jaren later, met
terugwerkende kracht me
delijden met die arme pop.
Niet dat mijn afkeer van
poppen ook maar enigszins
is afgenomen, hoor. Dat dan
weer niet.
Margarine
Wat het is met die poppen
weet ik niet. Zijn het die
ogen die dichtgaan als je ze
kantelt? Het feit dat ze op
mensen lijken, maar het
niet echt zijn?
Openhartoperaties op tv
bekijk ik zonder blikken of
blozen, maar van een docu
mentaire over een poppen-
verzamelaar ren ik gillend
de kamer uit. Tot vermaak
van mijn lief, die na al die
jaren nog steeds geen touw
kan vastknopen aan mijn
obsessies dan wel afkeer
voor/van zaken.
(Zo probeert hij ook al ja
ren te doorgronden waarom
ik géén margarine op mijn
boterham wil als ik er to
nijnsalade op doe, maar wel
bij bijvoorbeeld pindakaas.
Als je het niet snapt, dan be
wonder je het maar, is
tegenwoordig mijn credo.
Hij bewondert wat af, die
jongen.)
Toch heb ik jaren geleden
een grote liefde ontwikkeld
voor een bepaald soort pop.
Ze heten kokeshi en ze ko
men uit Japan. Hun houten
gedraaide lijf bestaat uit een
eenvoudige cilinder zonder
ledematen, een groot en
rond hoofd, waarop met een
paar simpele lijnen het ge
zicht is getekend.
De meisjes hebben soms
een hipsterknotje of een
boblijn, als hun haar er niet
gewoon opgeschilderd is.
Kokeshi die
sereen kijken,
kunnen direct
rekenen op
mijn liefde
Vintage exemplaren heb
ben vaak een blankhouten
lijf, al dan niet opgesierd
met een paar bloemen.
Moderne kokeshi zijn veel
overvloediger gedecoreerd,
bijvoorbeeld met fraaie ki
mono's of rijkgekleurde pa
tronen.
Het vervaardigen van de
poppen is nog steeds een
ambacht dat in Japan van
vader op zoon wordt door
gegeven.
Ik nam een paar kokeshi
AAN DE SLAG
mee van vakanties in Ame
rika, waar ze ooit zijn geïn
troduceerd door
Japanse migranten.
Ik kreeg er ook een aantal
van vriendinnen die ze (o
wonder!) bij Nederlandse
kringloopwinkels vonden.
(Dat is mij nog nooit over
komen.)
Zachtmoedig
Kokeshi die sereen en zacht
moedig kijken kunnen
direct rekenen op mijn on
voorwaardelijke liefde.
Er wordt gezegd dat kokeshi
al sinds 1600 als souvenir
verkocht werden aan rijke
bezoekers van de hete bron
nen (onsens) in de Töhoku
regio in Japan.
Bij thuiskomst werden die
poppen als speelgoed aan de
kinderen doorgegeven, wat
de kans op een goede oogst
zou vergroten.
De algemeen heersende
opvatting was namelijk dat
een onschuldig kind spe
lend met een pop een posi
tieve indruk op de goden
maakte en hen op die ma
nier gunstig stemde.
Het is om die reden maar
goed dat ik geen boerin ben
geworden, want met mijn
afkeer van poppen was de
oogst gedoemd om jaar na
jaar te mislukken.
vrijdag 7 april 2017
GO
€3,50, Tokyo
Design Studio
€2,50, Dille
Kamille
4,95, Pip Studio
Vullen doe ik altijd in
meerdere ronden.
Eerst grof opvullen en
dan strak afvullen.
Kijk goed: is het vulmid
del bedoeld voor ge
grond hout of kaal
hout? Als je houtrot
hebt verwijderd en dat
gapende gat moet gron
den, kan dat best lastig
worden. En tot welke
diepte vult het? Millime
ters of centimeters?
Kit waar nodig
opnieuw met speciale
kit voor buiten. De kit
dicht de naden tussen
hout en glas. Beeld je in
dat je een regendruppel
bent op zoek naar een
ingang. Spijkergaatjes
en naden moeten dicht
zitten. Let erop dat
nergens water kan blij
ven staan, maar overal
afloopt.
Ik schilder altijd een
randje op het raam
mee, zodat de naad tus
sen glas en hout echt
goed dicht zit en dus
goed bestand is tegen
vocht. Als je dat zowel
binnen als buiten doet,
ziet dat er heel mooi uit.
Dan vraagt een voorbij
ganger zich af welke
beroepsschilder dat
geverfd heeft.
Poppen komen er bij
Marlous niet in. Veel te
griezelig. Nou, vooruit,
ze maakt een uitzondering
voor Japanse poppetjes:
kokeshi.
'God zit in de details',
sprak architect Mies van
der Rohe (1886-1969)
ooit. Ik zeg het maar even.
Eén souvenir of
opvallend object komt
beter tot zijn recht in z'n
eentje dan op een volle
plank.
Bijzondere, dierbare
accessoires maken je
interieur persoonlijk en
interessant.
Andere culturen kunnen
een grote bron van inspi
ratie zijn. Bezoek daarom
eens een toko of Turkse
supermarkt voor anders-
dan-andere objecten of
gebruiksartikelen die je
nergens anders vindt.
