'Door de
ben ik ineens
explosief'
Die van mij
EEN WOEST
GEVOEL
MAAKT ZICH
SOMS VAN MIJ
MEESTER
Angelique (52) beschouwt Jaak (49) als haar
droomman, maar de laatste tijd roept ze tot haar
schrik geregeld 'sukkel' en 'eikel' tegen hem.
Angelique: „Het was op
een dance event, twintig jaar
geleden. Underworld trad er
op. Mijn vriendje had zijn
enkel verzwikt, dus die was
niet mee. In het publiek trof ik Jaak, een
leuke jongen met wie ik heerlijk kon dan
sen. Eigenlijk dacht ik dat hij homo was,
want toen ik vroeg met wie hij was, ant
woordde hij: 'Met mijn vriend.' Dat bleek
achteraf gewoon zijn beste vriend te zijn,
maar door die aanname ging ik er wel
opener in dan ik anders zou hebben
gedaan.
We woonden in dezelfde stad. Ik had
hem verteld waar ik werkte en al snel
belde hij me daar op. Dat verraste me
volkomen, maar leuk vond ik het wel.
We zijn gaan mailen, ik viel als een blok
voor zijn grappige, romantische manier
van schrijven en we spraken stiekem af
in een Van der Valk langs de A2. Uitein
delijk hebben we allebei onze relaties
voor elkaar verbroken. Voorheen was ik
er nooit mee bezig geweest, maar nu wist
ik: dit is de man met wie ik kinderen wil.
We kregen er drie, een dochter en twee
zoons.
Jaak is een supervader, veel betrokke-
ner dan andere mannen in mijn omge
ving. Samen steken we veel aandacht en
energie in ons gezin. Dat willen we graag
zo houden, natuurlijk, en daarom moeten
we nu aan de slag. We hebben een pittige
periode achter de rug, met een dure ver
bouwing, Jaak die van baan veranderde
en ik die in de overgang zit. Alles opge
teld leidt dat nog weieens tot ruzie. Op
zich niet erg, maar door die overgang
reageer ik zo explosief dat ik mezelf niet
meer herken. Als een gillend puber
meisje dat met de deuren slaat, zo raak ik
buiten zinnen. En dat is voor Jaak net zo
schrikken als voor mij, want ik kon mijn
emoties altijd prima de baas. Sinds ik
een boek over de overgang heb gelezen,
begrijp ik beter wat er met me gebeurt,
maar dat voorkomt niet dat ik alsnog ont
plof en ongenuanceerde, kwetsende din
gen roep. 'Eikel' en 'sukkel' bijvoorbeeld,
wat Jaak echt vreselijk vindt. Laatst heb
ik hem zelfs uitgescholden voor 'schoot-
hondje',
omdat ik vond
dat hij kritiekloos
achter een vriend aanliep.
Zoiets zeg je toch niet? Zo zit
ik helemaal niet in elkaar, maar een
woest gevoel maakt zich soms van mij
meester. 'Verdiep je er ook eens in', zei ik
tegen Jaak, in de hoop op meer begrip. Na
lang aandringen heeft hij hetzelfde boek
over de overgang gelezen.
De emotionele rollercoaster is er nog
steeds, maar we praten er nu in elk geval
over. Hij weet waar ik in zit en dat hij
sommige opmerkingen gewoon niet
moet maken. Zoals: 'Moeten we daar echt
heen?' als ik net twee kaartjes voor Un
derworld heb geregeld. Hallo, daar is het
toch zeker allemaal begonnen? Heb ik
daarvoor mijn best gedaan? Dat Under
world misschien niet meer is wat het
twintig jaar geleden was, heb ik op zo'n
moment even verdrongen.
Hoewel we elkaar in essentie geweldig
vinden, ligt er in deze fase veel nadruk
op de negatieve dingetjes in onze relatie.
Maar ik weet zeker dat we eruit komen.
Aan de liefde ligt het niet. Ik vind Jaak
nog steeds een fijne man, die lekker kan
dansen en over een mooie kop en een
goed lijf beschikt. Laatst zag ik een man
door de stad lopen, bij wie ik dacht: 'O,
wat een leuke vent!' Bleek het Jaak te zijn.
En dat optreden van Underworld laatst?
Dat was gewoon weer magisch." 41
141 zaterdag 1 april 2017
overgang
Tekst PAM VAN DER VEEN
ES Ook geïnterviewd worden over die van jou?
magazine@persgroep.nl
