14 WEE
Altijd bezig, altijd onderweg. Joep Zoeteweij (56) is ondernemer in kleding én in ideeën. „Ik
zou willen dat er 48 uren in een dag zaten."
PORTRET JOEP ZOETEWEIJ
j
Mensen zeggen wel
's dat ik ADHD heb,
maar dat is onzin.
Ik heb gewoon
veel energie
Ik heb me
voorgenomen
volgend jaar
minder te gaan
doen
iwee ridders stappen
de grote zaal binnen.
De één van top tot
teen geharnast, de
ander gehuld in een
maliënkolder. Ze ver
tellen hun gevolg van
schoolkinderen over de vroege dagen
van het Slot Oostende in Goes. Over
Jacoba van Beieren, over de kroon
luchter van geweien, over de meters
lange open haard die er vroeger
stond. Joep Zoeteweij mist het tafe
reel, want hij is een halfuur te laat
voor de afspraak. Hij is vast nog druk
in zijn kledinghandel. Of nog iets aan
het regelen voor zijn voetballiefde
Kloetinge. Of nog een videootje aan
het monteren voor een jarige job in
zijn vriendenkring. Of iets anders dat
plots voorbijkwam. 'Want als hij iets
in zijn kop heeft, dan doet hij het ge
woon', heeft één van zijn vrienden
verteld.
„Sorry, sorry, sorry." Joep komt
binnengestormd. „Ik was nog even
bezig." Ja, dit is Joep. Jeans, spijker
blouse met giletje, platte pet op het
hoofd en een brede lach eronder. Hij
zet een fles shampoo neer. „Voor
jou." Het is een flesje in de vorm van
een torso met een Kloetinge-shirtje.
„En op de achterkant zit nog een
speldje van de club."
Eigen idee, eigen ontwerp, zelf ge
regeld. Precies zoals hij ook zijn kle
dinghandel heeft opgebouwd. „Ik
was nooit van plan om in kleding te
gaan. Maar na de havo kwam ik in het
magazijn bij de kledingzaak Belco in
Goes te werken. Ze hadden al snel
door dat ik niet om een woordje ver
legen zat en zo kwam ik in de ver
koop terecht."
„Na mijn diensttijd werd ik verte
genwoordiger van Belco in België,
maar toen het bedrijf failliet ging,
ben ik in 1984 voor mezelf begonnen.
Ik had een eigen spijkerbroekenlijn
tje. Zomaar drie modelletjes, meer
niet. Smal, breder en breedst. En een
spijkerjackie erbij. Die liet ik in een
fabriekje in België maken, want die
contacten had ik allemaal nog."
„Ik ging die spijkerbroekjes halen
in een bus, reed langs de winkels en
verkocht diezelfde week alles weer.
Joh, je kon in die tijd echt alles verko
pen. Een bus met duizenden stuks
had ik in een paar dagen verkocht.
Het merk had ik 'So What' genoemd.
Ken je dat? Ik heb ook nog een winkel
hier in Goes gehad. Ik ben nooit meer
uit de kleding gegaan."
„Ik kan niet stilzitten, nee. Mensen
zeggen wel 's dat ik ADHD heb, maar
dat is onzin. Ik heb gewoon veel ener
gie. Nou ja, als m'n dochter - ze zingt
in de band Belle and The Beats - een
nieuw nummer laat horen, kan ik wel
stilzitten hoor... Maar oké, dat is maar
één nummer. Ik heb zo veel ideeën
en ik laat er nog zó veel liggen; ik zou
willen dat een dag 48 uur had."
„School vond ik niks. Veel te saai. Te
kenen en knutselen vond ik leuk.
Daarin kon ik mijn creativiteit kwijt.
We hadden één leraar, meneer
Geense, die was niet standaard. Hij
ging met ons naar buiten, over lande
rijen lopen, oude tegeltjes en pijpen-
kopjes zoeken. Dat vond ik heerlijk;
niet alleen maar op dat schoolplein
en in de klas."
„Mijn vader was hoofd productie
bij het bakkerij-grondstoffenbedrijf
Carels. Dat ondernemende heb ik wel
van hem. Niet normaal zo hard als ze
daar werkten. Als jochie heb ik ook in
de fabriek gewerkt, maar ook bij
frietzaak Jacobs, tot midden in de
nacht de snackmuur vullen. En ik
drukte thuis foto's af voor fotograaf
Willem Mieras van de PZC. Alles te
gelijkertijd."
„Waarom raakte ik daar ook alweer in
geïnteresseerd? Geen idee. Van mijn
eerste verdiende geld heb ik voor een
vermogen een doka gekocht. Mijn
eerste rolletje heb ik op m'n der
tiende geschoten, met het toestel van
m'n pa. De allereerste foto was van
een vriend, Albert Nouse, die in het
water duikt bij het Goese Sas. Hart
stikke bewogen, maar ik heb 'm nog
steeds. O ja, op de mavo heb ik een fo
tocursus gevolgd. Daarom raakte ik
erin geïnteresseerd."
„Mijn gezin staat met afstand op één.
Ik doe alles voor mijn vrouw Anja en
mijn twee dochters. Isabel zingt en
Nathalie heeft een kledingzaak in
Amsterdam. Ja, het zit in de familie.
PASPOORT
Haar winkel heet Tits, een afkorting
van This Is The Shit. Mooi hè? Ik ben
zo trots op mijn meiden."
„Maar Kloetinge speelt ook een
grote rol. Ik heb er vanaf mijn achtste
alle teams doorlopen. Zelfs nog een
paar jaar in het eerste. Onbegrijpe
lijk, want ik kan echt niet voetballen.
Ik kan geen zes keer hooghouden,
geen pass over tien meter geven, ik
kan echt niks. Ik moest het hebben
van mijn doorzettingsvermogen en
strijd. Het enige dat ik eigenlijk kon,
was slidings maken. Leo Slabbe-
koorn stond als een kleine Maradona
in de middencirkel, ik pakte alles af
dat bewoog op het middenveld en
gaf de ballen aan Leo. Die stuurde
André Schillemans weg en zijn voor
zet werd ingekopt door Gé Wolters.
Zo simpel was voetbal toen."
Nu is Joep de drijvende kracht ach
ter de supportersvereniging de Fana
tics. Hij verwent het team wekelijks
met filmpjes, zet spelers met fotocol
lages in het zonnetje, zorgt voor taar
ten voor de tegenstanders, draait het
Rad van Fortuin met prijzen waarin
hij thuis in Wemeldinge zelf het clu
blogo strijkt en regelde een afge
schreven stacaravan als supporters
home annex koffiestand. Alles in de
achtste versnelling.
„Er gaat zo veel in het koppie om.
Natuurlijk word ik wel 's moe van
mezelf, anderen zeker. Maar ik vind
het gewoon mooi om mensen blij te
zien. Daarom maak ik nog even een
filmpje voor die, bedruk ik nog een
polootje voor die ander. Het wordt
door mensen snel gezien dat je aar
dig gevonden wilt worden. Dat wil
ik ook wel, maar dat is niet het doel."
„Het gevaar is dat mensen het ge
woon gaan vinden. O, dat doet Joep
wel even. De club is echt goed bezig,
maar ik denk dat er nog te veel men
sen zijn die niets doen. Weet je, als
iedereen één ding in de maand doet,
is het al genoeg. Maar ja, ik kan geen
nee zeggen. Dat moet ik echt leren.
Ik heb me voorgenomen volgend jaar
minder te gaan doen."
Joep heeft geluk. De ridders heb
ben nog een toertje door het slot.
Maar hij heeft er even geen tijd voor.
„Goochelen is ook een hobby van
me, hè", zegt hij plots. „Kaarttrucs,
verdwijnende munten, een bran
dende sigaret in iemands kleren la
ten verdwijnen. Bij een goochelaar
op een feestje zag ik een keer de clou
van zijn truc. 'Ik vertel het niet door',
zei ik, 'als je precies uitlegt hoe je het
doet'."
„Ik heb trucs gekocht in goochel-
winkels, maar heb er ook zelfbe
dacht. Vooral aan de bar vind ik het
leuk om zomaar uit het niets een
truc te doen. Ik kreeg ooit de vraag
of ik echt wilde optreden, maar daar
begin ik niet aan. Ik vind het gewoon
leuk om op een feestje zomaar een
iPhone te laten zweven."
Gewoon om mensen blij te zien.
Volgende week zit Joep met zijn
vrienden van de Stoempers, een
trouw wielerclubje, een paar dagen
op Mallorca. Een maand later overi
gens nog een keer met zijn kaart-
clubje... Daar zullen de pranks welig
tieren: bedden op balkons, cognac in
de bidons, koffers bij de buren. „De
boel wakker houden", noemt Joep
dat. Maar datzelfde groepje lapt ook
honderd euro de man als er een goed
doel voorbijkomt.
Nog één verhaal dan: Jacco en Joep
gaan waterskiën met Ajax. „We gaan
echt van de hak op de tak, hè. In t995
won Ajax de Champions League en
kwam daarna naar Zeeland voor oe
fenwedstrijden. Een vriend van toen,
Jacco Jansen, liep doodleuk de kleed
kamer van Ajax binnen en nodigde
de spelers uit om de volgende dag
mee te gaan waterskiën."
„Jacco zei dat het gelukt was, maar
ik geloofde er niks van. Ik ging de
volgende dag gewoon werken. Belt
Jacco op: Waar blijf je nou, die gasten
komen zo. Ik ben toch maar gegaan
en geloof het of niet, maar mannen
als Patrick Kluivert, Edgar Davids,
Michael Reiziger en Winston Bo-
garde waren er. We hebben een fan
tastische middag gehad: waterskiën,
jetskiën, met een speedboot varen."
,,'s Avonds brachten we de jongens
terug naar hun hotel. Op de terug
weg hebben we in Domburg nog een
ijsje gegeten; grote oploop van men
sen natuurlijk. Uiteindelijk mochten
we nog mee het hotel in, op de foto
met de trainer Louis van Gaal, met
de andere spelers én de Champions
League-cup. Een onvergetelijke dag."
Na dik drie uur kletsen springt de
parkeermeter in Joeps gedachten.
„Shit, hoe laat is het?" Hij verlaat het
slot haastig met een stevige, joviale
handdruk. De parkeerwachter had
zijn werk echter al gedaan, laat Joep
per whatsapp weten. Eraan toevoe
gend: 'Pas op met die shampoo... Je
haar krijgt een speciaal kleurtje, drie
keer raden welke...'
Kijk voor een video van Zoeteweij en de
Ajacieden op het Veerse Meer op pzc.nl.
zaterdag 1 april 2017
GO
'Ik moet echt leren
om nee te zeggen
Rudy Boogert
Ondernemend ben je niet alleen in
je werk.
Heb je dat altijd gehad?
Je zit nu wekelijks te fotograferen
en filmen bij de voetbalclub Kloe
tinge. De fotografie zat er dus al
vroeg in?
Wat betekent de voetbalclub Kloe
tinge voor je?
Joep Zoeteweij is
geboren op 13 no
vember 1960 in
Kloetinge. Na de
mavo en havo en
zijn diensttijd ging
hij in de kleding-
business. Sinds
1984 is hij daarin
eigen baas. Hij is al
bijna dertig jaar
getrouwd met
Anja. Ze hebben
twee dochters, Na
thalie (26) en Isa
bel (24). Joep en
zijn vrouw wonen
al jaren in Wemel-
dinge.
