Diner met de koning: Als het maar geen eend wordt
4
Noeste dijkwerkers, een biljarter in rook, coaster Pax
op het strand; Westkapelle in de vorige eeuw.
Gezien door de lens van Jaqueline Midavaine.
re.
Luchfotografe Jacqueline Midavaine exposeert in Westkapelle
PH-SLA
In de jaren zestig en zeventig vatte Jac
queline Midavaine (75) het dijkdorp
Westkapelle in zwart-wit beelden. Een
gegroefde dijkwerkerskop, een rokerig
Kasteel van Batavia met biljarter op de
voorgrond en koningin Juliana op werkbe
zoek. Of de coaster Pax die in de zomer van
i960 strandde en drie weken op het strand
van Westkapelle lag. Een prachtig beeld van
een mensenmassa die rond het schip krioelt,
omlijst door strandkotjes. Te zien in het mu
seumcafé van het Polderhuis in Westkapelle.
Op groot formaat canvas en digitaal bewerkt.
Want, zo zegt de fotografe: „We zitten nu
wel in 2017 hè, niet meer in de doka uit de ja
ren zestig."
„Weet je wat zo leuk was. De man die mij
hielp met het ophangen van de fotopanelen
zag zichzelf terug op één van de foto's. Als
jong gastje achter de biljarter in het Kasteel
van Batavia. De biljarter zelf bleek de overle
den vader van een andere vrijwilliger te zijn.
Ik heb het gevoel dat hier iedereen wel ie
mand op de foto's herkent. Dat is mooi. Ik
zoek ook altijd wel de mens in mijn lens.
Jacqueline ging als jong meisje aan de slag
als fotojournaliste op het Middelburgse pers
bureau Slagboom-Peeters. „Net van de mulo
af. Piepjong dus. Ik begon met rechtszaken,
maar dat was niets voor mij." Lachend: „Het
duurde veel te lang voor ik mijn verslagjes af
had. Langzamerhand ontdekte ik dat ik het
nieuws liever in beeld bracht. Niet in woor
den. Dus ging ik overal op af Met m'n scoo
ter. Tot ik op een dag, het was noodweer,
naar Zierikzee moest. Een vreselijk barre
tocht. Eenmaal terug in Middelburg heb ik
geroepen 'ik stop, dit doe ik niet meer. Kort
daarop kreeg ik een Messerschmitt, een
overdekte scooter met drie wielen. Ik ben er,
toen het laatste caisson in de Veerse Gatdam
werd geplaatst, bijna mee uit de bocht gevlo
gen om maar op tijd te zijn."
In i960 werd het bedrijf Slagboom en Pee-
ters Luchtfotografie opgericht. Jacqueline
was en is Neerlands enige luchtfotografe.
„We hebben ieder dorp, gehucht en iedere
stad in Zeeland gefotografeerd. En later in
heel Nederland." Ze vliegt nog wel, maar nog
steeds niet achter de stuurknuppel. „Ik heb
wel mijn brevet. Maar ik zie mezelf geen
vliegtuig landen. Dat blijft dan vast niet heel.
Bovendien heb ik mijn handen vol aan het
fotograferen als we in de lucht zijn."
Met pijn in het hart verliet de luchtfoto
grafe in 1980 haar Zeeland. Het bedrijf ver
kaste naar het Gelderse vliegveld Teuge. „Een
heel centraal punt in Nederland. Anton en ik
hebben ons als rasechte Zeeuwen wel afge
vraagd of we het hier zouden redden. Dat is
toch gelukt." Lachend: „Weet je hoe? Het
stormde en de bomen stonden al vol in blad.
Ik hoorde dat geruis en dat voelde als het ge
luid van de zee. Toen was het goed. Want ja,
die zee. Die blijf ik missen. Ik moet er altijd
een glimp van zien als ik in Zeeland ben. Ge
lukkig heb ik een pied-a-terre in Middelburg.
De weg van Gelderland naar Zeeland is altijd
korter dan andersom."
Helemaal beseffen dat hij straks
misschien met de koning aan tafel
zit, doet Marijn nog niet. „Het voelt
net alsof ik een prestatie heb gele
verd, terwijl ik er eigenlijk niks
voor gedaan heb", lacht hij. „Ik ben
gewoon toevallig op die datum ge
boren."
Marijn is één van de ruim 11.000
kroonjarigen op 27 april die kans
maakt op een koninklijk diner van
wege de 50e verjaardag van de ko
ning. Zijn moeder en zusje gaven
hem op. En of hij nu wel of niet
mag komen, er zijn toch al wat ze
nuwen aanwezig. „Mijn zusje zei,
straks zit je naast hem! Daar had ik
nog niet eens over nagedacht. Ik
ben best wel een kluns als het op
dit soort dingen aankomt. Ik zie het
al voor me dat ik overal erwten
naartoe schiet of dat ik heel klunzig
mijn glas omgooi. Dat zou echt iets
voor mij zijn."
Marijn heeft stiekem al volop
over het diner gefantaseerd. „Ik
denk dat het een heel bont gezel
schap is, dat er veel verschillende
mensen van verschillende leeftij
den zijn." Ook van het Paleis heeft
hij zo zijn verwachtingen. „Ik ver
wacht eigenlijk wat je van zo'n
kroonzaal verwacht: heel veel deco
ratie, grote schilderijen, kroonluch
ters, kristal, porselein, zilver, goud,
dat soort dingen."
Het koningshuis hoeft zich wat
I het eten betreft niet om de 19-jarige
Middelburger te bekommeren, zo
zegt hij zelf. „Ik ben een hele mak
kelijke eter. Ik eet best veel, maar
met eend heb ik echt niets." Ook de
etiquette en beleefdheidsvormen
zijn hem bekend. „Ik weet dat je
van buiten naar binnen met je be
stek eet, met je rug recht en dat je
met twee woorden moet spreken.
Maar misschien probeer ik ook wel
Ik denk dat het een
bont gezelschap is, dat
er veel verschillende
mensen zijn
Willy in plaats van majesteit",
grapt hij. „Ik ben een groot fan van
Lucky TV."
Het zou voor Marijn de eerste
keer zijn dat hij oog in oog met de
koning en koningin staat. „Het zijn
hele charismatische mensen. Ik
denk dat we blij mogen zijn met ze.
Ze zijn toch een beetje je uithang
bord." Het diner benadrukt volgens
hem ook hoe normaal het konink
lijk echtpaar is. „Je kunt je verjaar
dag ook vieren met bijvoorbeeld
een groot festival. Deze intieme
setting zegt iets over je als per
soon."
De kanshebber voor het diner is
er al uit welke vraag hij aan de ko
ning wil stellen. „Er is laatst in het
nieuws geweest dat de koning niet
gaat stemmen, dus misschien dat ik
ga proberen om stiekem zijn voor
keursstem eruit te punniken." Maar
mocht hij een van de 150 gelukki
gen zijn en met de majesteit aan ta
fel belanden, zal hij eerst nog op
zoek naar geschikte kleding moe
ten. „Ik denk dat ik me dan maar
een pak laat aanmeten. Ik heb wel
een paar jasjes, maar niet echt iets
überchiques."
Mocht Marijn niet ingeloot wor
den, dan is er voor hem geen man
overboord. „Het zou heel jammer
zijn, maar dan heb ik er wel vrede
mee."
zaterdag 1 april 2017
Ik zoek
de mens in mij n lens
4 Jacqueline Midavaine
in haar beginjaren.
FOTO JACQULINE MIDAVAINE
Annemarie Zevenbergen
Tijdsbeeld van Westkapelle, in perspectief
en vogelvlucht. Fotografie van Jacqueline
Midavaine. Museumcafé van Het Polderhuis
Westkapelle tot en met 21 mei. Opening: da
gelijks van 10.00 tot 17.00 uur. In haar boek
'Vliegen 1000 Voet Hoger, een eerbetoon
aan haar in 1986 overleden man Anton Slag
boom, blikt de fotografe terug op haar foto
grafisch Zeeland en Gelderland. Het boek is,
alleen nog, in het Polderhuis te koop.
•4 REPRODUCTIES DIRK-JAN GJELTEMA
Een spannende dag voor de 19-ja-
rige Marijn Kerkhofs uit Middel
burg maandag. Dan wordt bekend
of hij op 28 april als mede-kroon-
jarige met de koning mag dineren
in het Paleis op de Dam.
Marieke Kesteloo
-4 Marijn
Kerkhofs
hoort
maandag
of hij mag
dineren
met de
koning.
FOTO RUBEN
- Marijn Kerkhofs
