Rabout beweegt nog steeds,
maar wel op de achtergrond
21
SSSS
i-
ker was. Hij moedigde mij nooit
méér aan dan een ander. Eerder
minder. Maar daar had ik geen
moeite mee. Er was een keer ie
mand die al heel lang meeliep en
op een gegeven moment tegen me
zei: nu heb ik pas door dat Fred
jouw vader is, ik heb het nooit aan
zijn commentaar gehoord. Vond ik
mooi om te horen. Maar er is
schijnbaar één keer een moment
geweest dat hij met gemengde ge
voelens langs de kant stond. Dat
was toen ik in 2007 derde werd in
Je moet niet je
eigen favorieten
een duwtje inde
rug geven
de Kustmarathon. Ik heb van ande
ren gehoord dat hij toen even stil
viel..."
De afgelopen jaren heeft Theo
Rabout er nog iets bij geleerd: „Dat
'nee' ook een antwoord is." Hij
vindt het speakeren bij de twee
Zeeuwse marathons prachtig
(„Het zijn de krenten in de pap")
en maakt ook met genoegen deel
uit van het ontvangstcomité bij de
Halve marathon van Cadzand, de
wedstrijd die hij zelf organiseert.
Maar daar houdt het wel onge
veer mee op. „Ik heb niet de
ambitie om twee wedstrijden
in de week te doen, zoals
mijn vader. Ik vervang hem
wel eens als-ie zelf niet in
staat is te gaan. Soms wil
je een organisatie name
lijk niet laten zitten.
Maar vaak sla ik het
ook af. Ik zal niet zo'n
autoriteit worden op
dit gebied als
Fred."
Is Theo Rabout gestopt met hardlo
pen? „Nee, eigenlijk niet", zegt hij.
„Maar ik ben in de laatste tien jaar
wel een beetje naar de achtergrond
verdwenen. Ik beweeg nog wel,
hoor. Omdat ik dat ook echt nodig
heb."
De atleet uit Aardenburg gaf eind
jaren negentig en aan het begin van
de nieuwe eeuw samen met Sébas-
tièn Schletterer, Niels en Floris-Jan
Koole, Miquel van Tongeren en Ar
jan Beije de Zeeuwse atletiekwed
strijden kleur. „Ik was altijd van de
brave middelmaat, maar had wel
een paar uitschieters. Daarbij hoor
den twee derde plekken bij de
Kustmarathon, in 2004 en 2007.
Maar ik had lang niet zo veel talent
als bijvoorbeeld Sébastièn. Ik
mocht misschien net zijn veters
strikken."
Rabout, lid van De Wielingen,
moest het altijd hebben van zijn
doorzettingsvermogen en van de
discipline. „Van nooit opgeven
dus.Nou, dat heb ik afgelopen no
vember weer eens geweten. Ik deed
mee aan een obstacle run en op een
gegeven moment ging het helemaal
mis: ik scheurde m'n enkelbanden
af. Maar ja, ik moest nog 9 kilome
ter. Ik ben toen gewoon doorge
gaan." Daar heeft hij wel leergeld
voor moeten betalen. De afgelopen
maanden kon de Zeeuws-Vlaming
niet zoveel.
„Ik was niet meer Theo de hard
loper, maar Theo de jogger. Inmid
dels gaat het steeds beter. Aan de
zomerlopen hier in Zeeuws-Vlaan-
deren moet ik wel weer mee kun
nen doen."
Rabout legt zich tegenwoordig
meer toe op triatlons. Bij de Zwin
triatlon gaat hij al jaren van start.
„En al twee keer ben ik daar de be
ste geweest uit de gemeente Sluis.
Dat is hier in de omgeving wel iets
wat telt. Dus helemaal uit beeld ben
ik ook weer niet."
zaterdag 1 april 2017
- Theo Rabout
Theo Rabout
heeft het spea
kersvak met de
paplepel ingego
ten gekregen van
zijn vader.
FOTO PETER NICOLAI
V
Theo Rabout viel in 2007 na zijn derde plaats in de Kustmara
thon bij organisator Lein Lievense in de armen, foto ruben oreel
Roeland van Vliet
Aardenburg
