Hoe zie ik mijn zus
nog eens zoncler
man en kinderen?
Koos Postema
Ik ben niet gediend
van de opmerkingen
van mijn ehef
Gerda Havertong
Vroeger hoorde je nog
al eens de uitdruk
king 'van je familie
moet je het hebben'. Dat
werd dan op spottende toon
gezegd, want kennelijk zaten
familieleden elkaar nogal
eens dwars. In oude tijden
woonden families dicht bij
elkaar in dorpen en stadswij
ken. Zelf werd ik geboren in
GAATHAAR
MAN NOOIT
EENS TRAINEN
OF BILJARTEN?
Kralingen, Rotterdam. Mijn
grootouders woonden om de
hoek, de wieg van mijn over
grootouders stond daar weer
dichtbij. Ooms, tantes woon
den in de buurt. Neven en
nichten; een paar minuten
fietsen en ik was bij ze.
Familieleden in de buurt
hebben, is gezellig. Meestal
dan. Soms bemoeit familie
zich te veel met elkaar. Daar
komt dat spreekwoord van
daan.
Tegenwoordig wonen
familieleden vaak op afstand.
Of uw geliefde zuster ver
weg woont of niet, gezellig
samenzijn en bijpraten lukt
niet erg. Wat te doen? Die
kinderen zijn vast school
gaand of hebben wel eens
een dagje op de crèche, ik
neem aan dat de man van
uw zus werkt. Is een gezel
lige ontmoeting op een
ochtend niet mogelijk?
Nog aangenamer: een
lunchafspraak? En
's avonds? Gaat haar
man nooit eens trai
nen, biljarten, kaar
ten of vergaderen
met een buurt-
comité? Mogelijk
heden genoeg.
Houd het op
werk- en
schooldagen,
want in het
weekeinde
zal het zus
terlijke
gezin wel
graag
samen
zijn.
e tijd dat ik op straat
werd nageroepen ligt
alweer een tijdje ach
ter mij en ik zou bijna zeggen:
helaas! Ik heb goede herinne
ringen aan het door bouwvak
kers nageroepen worden. Liep
ik bijvoorbeeld met een hoog
blonde vriendin en dan was
het 'ha, een lekker stuk Unie
kaas, met chocolademousse
erbij'. In Suriname ging het
er vaak poëtischer aan toe:
'Hmmmm, je lijkt op een
contrabas, ik ga je bespe
len hoor, schatje'. Daar is het
veel meer dan hier een spel
van taal. Met mijn Caribische
achtergrond kon ik daar erg
van genieten, ik voelde me
door dat soort opmerkin
gen niet minderwaardig
of beledigd maar eerder
bejubeld.
Vrouwen die er wel last
van hebben kan ik begrij
pen, maar ik vind het moei
lijk om het na te voelen.
Ook in uw geval lees ik tus
sen de regels door dat u
stiekem ook wel geniet van
de aandacht van uw
nieuwe chef. Ik lees er
geen angst in, geen machte
loosheid; u maakt zich eerder
zorgen over een eventueel
ontslag dat hem boven het
hoofd hangt, als u uw beklag
zou doen.
Maar goed, u wilt dat er een
einde aan komt en natuurlijk
is een collega op het werk, die
je dagelijks om je heen hebt,
van een andere orde dan een
bouwvakker die je naroept. Er
IK VIND HET
MOEILIJK OM HET
NA TE VOELEN
zit dan toch niets anders op
dan hem op zijn gedrag aan te
spreken. Zoek een momentje
bij de koffiemachine of zoek
hem op in zijn eigen kamer,
als hij die heeft en zeg hem
dat jij hem best oké vindt,
maar niet gediend bent van de
opmerkingen die hij maakt.
'Je bedoelt het vast positief,
maar ik voel me op een onge
wenste manier benaderd.' 41
magazine 63
Journalist (84) met als lijfspreuk: 'Oud, maar nog dagen zat.'
Sinds mijn zus kinderen heeft zie ik haar zelden meer in haar een
tje. Als ik haar uitnodig, komen man en kinders als vanzelfspre
kend mee. Ik begrijp dat een jong gezin druk is. Maar af en toe een
ochtendje of avondje ouderwets bijpraten met mijn zus moet toch
kunnen? T. v.d.G. uit Waalre
Theatermaker (70): 'Alles wat je uit liefde geeft, doet ertoe.'
Ik ben een vrouw van 24 en werk bij een groot bouwbedrijf. Sinds
een halfjaar heb ik een nieuwe chef, die twaalf jaar ouder is dan ik
en vanaf de eerste dag dat hij hier werkt, seksueel getinte opmer
kingen maakt. Complimenteus, maar ondertussen. Ik ben daar niet
van gediend, maar durf dat niet te zeggen. Los van die opmerkin
gen vind ik hem ook best aardig. Het zou zomaar zijn ontslag kun
nen betekenen, en dat wil ik niet op mijn geweten hebben. Heeft u
suggesties hoe ik dit aan kan kaarten zonder dat het meteen grote
gevolgen heeft? G.R. uit Rotterdam
WG
