een korreltje waanzin-
Iedere schrijver heeft last van
VERBODENVRUCHTEN
Paspoort
Connie
Palmen
eenzaamheid en mentale en fysieke ont
sporingen als gevolg van drank, drugs en
depressies.
Verdwijnkunst
Palmen: „Ik lees graag over de levens van
anderen en ik herken veel in die vrou
wen. Daarom boeit het mij hoe zij zijn
omgegaan met eenzaamheid, talent, het
uitzonderlijke, aparte bestaan. Het inte
resseert me wat roem met een leven
doet. Ik huil vaker bij biografieën dan
bij romans. Omdat ik zo meeleef, onder
de indruk ben of zoveel compassie heb.
Biografieën voelen soms ook als troost:
anderen zijn er nog erger aan toe dan ik.
„Eva negeerde in het paradijs het ver
bod om van de appel te eten, zij werd
daarvoor gestraft. Deze vier vrouwen
etaleerden weliswaar geen verboden,
maar wel grensoverschrijdend gedrag en
zij moesten dat ook bekopen. Ondanks
hun bekendheid waren zij of voelden zij
zich buitenstaander. Die eenzaamheid
moet je kunnen verdragen. Is dat te
zwaar, dan kunnen sigaretten, drank of
pillen daarbij vrienden zijn, zorgen dat
je even verdwijnt. Het is ook het ken
merk van kunst: je moet jezelf weg
maken om goed te kunnen schilderen,
toneelspelen of schrijven. Maar als je dat
doet, kun je er ook aan ten onder gaan."
Marguerite Duras nipte op een be
paald moment vijf liter drank per dag
weg en raakte hierdoor regelmatig in
coma. Highsmith omringde zich chro
nisch met promillages en sigaretten en
had evenmin een normale verhou
ding met voeding, waardoor ano
rexia op de loer lag. Bowles kreeg
een beroerte door haar drank
gebruik, Monroe overleed aan
een overdosis drugs.
Of zoals Palmen het in De
zonde van de vrouw verwoordt:
de vreugde van het bestaan kan
alleen gevierd worden in onmatig
heid. Romantiseert zij het gebruik
van allerlei verslavende middelen niet
te veel?
„Nee. Ik vind die verslaving aan het
eigen lichaam en die gezondheidscultus
in deze tijd dat fitnessrages regeren juist
eng en narcistisch. Bovendien moet ik
de eerste schrijver die vijf keer per week
sport nog tegenkomen. Iedere kunste
naar heeft last van een korreltje waanzin
en verlangt ook daardoor naar een roes,
hij of zij wil zichzelf af en toe opheffen.
„Voor mij geldt hetzelfde. Ik rookte
twee pakjes per dag, sinds een jaar ben
ik helemaal gestopt. Het is of niks of
alles. Voor drank geldt dat niet. Ik dronk
zeker geen vijf liter per dag zoals Duras.
Dat hardcore-alcoholisme ken ik niet. Ik
was van het beginnen na vijven en dan
te veel doordrinken. Daarin ben ik geoe
fend en daarvoor heb ik een paar jaar ge
leden een verslavingsarts bezocht. Zij
kon me goed uitleggen hoe ik dat alco
holisme kan beheersen. Nee, op het
Boekenbal ben ik nog nooit dronken ge
weest, omdat je door het gedoe met con
sumptiebonnen te lang in de rij moet
staan bij de bar."
Geen zin in de waarheid
Ondanks haar voorliefde voor biogra
fieën moet Connie Palmen er niet aan
denken dat er één aan haarzelf zou wor-
Vanwege de Boekenweek ver
schijnen dezer dagen boeken die
een relatie hebben met het thema.
Soms is de link duidelijk, soms hou
den de uitgevers het wat subtieler.
P*TS|1I"M
F®I-\U
SPIONNE
Ook na een eeuw
inspireert Mata
Hari nog volop.
Zoals Pat Shipman,
die Femme Fatale
schreef. (AP, €20)
LIEFDESVERZEN
Catullus werd in
Rome verliefd op
een femme fatale
die hij Lesbia
noemde. (Athe
naeum, €17,50)
PILLEN EN COKE
Cat Marnll over
j haar tienerjaren
waarin ze verslaafd
noEvÉffiS was .Hoe verkloot
je je leven. (Atlas
Contact, €20)
Traplopers
Sinds het verschijnen van haar
debuut De wetten in 1991 is
Geboren
25 november, 1955
in Sint Odiliënberg.
Bibliografie
Schreef onder
meer De wetten
(1991), De vriend
schap (1995), I.M.
(1998) en Jij zegt
het (2015). Palmen
schreef in 1999
het Boekenweek
geschenk, De erfe
nis. Ze won de
AKO Literatuurprijs
voor De vriend
schap en de Libris
Literatuur Prijs voor
Jij zegt het. In Log
boek van een on
barmhartig jaar
(2011) beschreef ze
het verlies van haar
partner Hans van
Mierlo.
en vaste gast op
het Boekenbal.
301 zaterdag 25 maart 2017
WG
