VROEGERZOU
ZE DIT NOOIT EN
TE NIMMER
HEBBEN GEDAAN
kroniek
Wekelijks schrijft Hugo Borst over zijn moeder, die aan alzheimer lijdt.
Als hij bij haar op bezoek is, moet hij aan De Stratemakeropzeeshowdenken.
a kijkt moeilijk. Haar
hand ligt troostend op
haar buik. Verstopping
speelde haar vroeger
al parten. Ze had er
laxeermiddelen voor. Metamucil
moest aangelengd worden met
water. Helpen deed het niet altijd.
In het Verpleeghuis krijgt ze een
ander middeltje. Ook dat biedt niet
altijd soelaas. Het komt doordat ma
een moeizame verhouding heeft
met de wc. Haar dementie speelt
daar beslist een negatieve rol in.
„Ze herkent de wc soms niet als
wc", zegt verzorgster Wendy. „Zoals
ze ook weieens haar eten even niet
herkent als eten. Meestal duurt het
even voordat ze gaat eten. Er moeten
in haar hoofd schakelingen worden
gemaakt."
Verzorgster Martha heeft een an
dere theorie: „Ze vindt de wc nog
altijd vies. Ze wil er niet op zitten.
Daarom haal ik er een doekje over
heen. En echt, hè. Dat ze ziet dat ik
het schoonmaak."
Wendy: „Doe ik ook altijd. En we
blijven erbij. Omdat ze in haar eentje
angstig is."
„Neem een slokje, ma. Hier, koffie."
Ze gaat verzitten. Ze helt naar me
over. Ze leunt helemaal op haar rech
terbeen. Dan laat ze, bijna onhoor
baar, een wind.
Nu is ze de Deftige Dame uit het
kinderprogramma De Stratemaker
opzeeshow, een typetje gespeeld door
actrice Wieteke van Dort. In de jaren
70 liet de Deftige Dame op tv af en
toe een scheet en giechelde daar een
beetje beschaamd om. Dat laatste
doet ma niet. Ze legt zelfs verant
woording af.
„Gas", zegt ze.
Gas. Er komt geen verontschul
diging. Ma zit in een tussenstadium,
concludeer ik. Er is nog het bewust
zijn dat een wind laten - helemaal
als je aan tafel zit - niet hoort. Maar
ze doet het toch. En gelijk heeft ze,
want ze heeft buikpijn. Maar vroeger
zou ze dit nooit en te nimmer heb
ben gedaan. Ma was geen Wieteke
van Dort. Liever buikpijn dan een
wind in gezelschap, zelfs binnen de
intimiteit van ons gezin kwam dat
niet voor. Mijn vader, mijn broer en
ik namen het in eikaars gezelschap
minder nauw.
Ma wrijft over haar buik. Ze kijkt
moeilijk en gaat weer verzitten.
„Zo, moedertje", zeg ik. „Lucht dat
een beetje op?" (I
E Reageren?
magazine
@persgroep.nl
magazine 19
De deftige dame
