Column IK VOELDE TRANEN KOMEN. MIJN GEMIS WERD ZOMAAR BEVESTIGD Monica gelooft niet zo in kruidenvrouwtjes. Een goede vriend brengt haar op andere gedachten. Een vriend had een afspraak met een waarzegster. Ik weet niet of ik haar echt zo mag noemen, maar ze wilde in ieder geval vooraf zijn geboortedatum, -tijd, en -plaats weten. Dan val je voor mij in de categorie kruidenvrouwtje, helderziende, sterrenwichelaar en kaart lezer. Ik ben daar niet zo van. Ik hou van feiten, van wetenschap, van rede. Maar hij wilde het weieens proberen, zo'n dame die als je binnenkomt zegt dat je een oude ziel bent. En hij sliep slecht, misschien dat het zou helpen. Een dag later kreeg ik verslag. We zaten op de bank, terwijl hij vertelde. Ze had hem geraakt, zag ik, deze man die toch ook van de kennis en de kunde is, maar beter naar zijn gevoel luistert dan ik. Ze wist dingen die ze niet had kunnen weten, zei hij. Ze had hem op haar eigen sofa uitgenodigd en zijn ademhaling bevoeld. Gezegd dat hij op zijn opa leek en gevraagd naar hoe hij was opgegroeid - dat kon ze blijkbaar niet in de sterren zien. Hij had verteld dat ze vroeger thuis maar weinig contact met andere familie leden hadden. Jammer, vond zij, maar hij had er al liggend zijn schouders over opgehaald. Het was zoals het was. Nee, nee, dat was een defensieve reactie, stelde zij. Het was een groot gemis, opgroeien met maar weinig familie om je heen. Of hij dat wel genoeg besefte? Ik wilde het niet, maar daar schoot de waarzegster zomaar ook raak op onze bank. Ik voelde tranen komen. Deze dame - of ze nou wel of niet via hand oplegging de waarheid kon voelen - bevestigde zomaar mijn eigen gemis. Mijn ouders en mijn zus, meer was er niet in de buurt vroeger. En toen er wel meer familie in beeld kwam, begonnen de ruzies. En helaas is het voor mijn eigen dochters niet anders. Ook zij groeien op met alleen mama en papa in de buurt. Opa, oma's, tantes, ooms, neven, nichten, alles woont in het verre buitenland. Daar zaten we samen, onze families te missen. Wanneer had ik mijn moeder voor het laatst gebeld? Wanneer had ik haar voor het laatst gezien? Te lang geleden. Mijn moeder is gezond, kan nog makkelijk reizen, en mijn kinderen vinden het fantastisch als oma komt. Waar wachtte ik op? Ik appte of ze zin had te komen. Een dikke duim - ik heb een moderne moeder - en een paar klik ken op een ticketsite later, was het gere geld. Ze komt in de zomervakantie drie weken bij ons logeren. Soms kan ik het ook, naar m'n gevoel luisteren. 41 Monica Beek is journalist en heeft twee dochters. Waarzegster H Reageren? monica@ 61 zaterdag 25 maart 2017

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 62