Padden Water uit de Oosterschelde is een gezonde smaakmaker MARGOT 17 Margot Verhaagen schrijft op deze plaats elke week overeten en drinken in Zeeland Jaren geleden gaf ik me eens op als hulp bij het overzetten van padden. Ik dacht goed bezig te zijn en zo stond ik in maart ergens midden in een donkere polder naar padden te turen. Best lastig, want ik had een hele polderweg on der mijn hoede. Het enige wat ik hoefde te doen is de pad aan de ene kant van de weg op te tillen, om hem aan de andere kant van de weg weer in de berm te zetten. Die padden hadden hun vrouwtje op hun rug, dus ik snapte wel dat ze wat hulp nodig hadden. Dat hebben ze van mij maar weinig gekregen. Het oppakken van die glibberige, huppende beestjes was nog geen sinecure. Ik vond het best lastig en was bang dat ik ze doodkneep. Terwijl ik normaal niet zo angstig ben aangelegd. Toch ben ik een paar avonden geweest en heb ik wel een aantal padden overgezet. Overigens verdacht ik de padden ervan dat ze juist gingen oversteken nadat ik weg was en alweer in mijn warme bed lag. Je kunt ze niet eten, anders had ik er wel een re cept bij bedacht, hoewel ze een beetje smaken als kip heb ik me laten vertellen. Dan toch maar liever een kippenpootje. Haal vier biologische kippenpoten bij de slager, be strooi met zout en peper en bak ze aan in een flinke scheut olijfolie. Zet ze daarna op een laag vuur en voeg er wat water, een paar tenen knof look en wat gedroogde abrikozen bij. Laat ze een tijdje sudderen, totdat het vlees van het bot af valt. Ik at deze kippenpootjes met rode kool. Een heerlijke, ouderwetse combinatie, die het altijd goed doet. Overigens verdacht ik de padden ervan dat ze juist gingen oversteken nadat ik weg was en alweer in mijn warme bed lag tige. Veel culikenners beweren zelfs dat die el kaar nooit zouden mogen ontmoeten. Die crème fraïche en tonijn van eerder, dat werkte prima. Maar bij dit gerecht wringt er iets. De kruiderij is subtiel gehouden, de kaas niet te pittig. De risotto is smeuïg en niet te log. Maar wat het dan wel is samen, dat weten we niet zo goed. Een ietwat getikte risotto bij heerlijke pure vis. Een drietal kokkeltjes bekijkt de bot sing van een veilig afstandje. We proeven, wikken, discussiëren. En dat is eigenlijk heel mooi, zo aandachtig tafelen. „De laatste gang is kip van adel", kondigt Bente vrolijk aan. Het is parelhoen, lekker winters geserveerd met friszoete zuurkool en aardappelpuree. Bescheiden maar smakelijke ondersteuners van de sappige parelhoenfilet, die een mooi knapperig korstje heeft. Bovenop liggen shimeji, kleine dunne beukenzwam- metjes. Ze zijn bewerkt met de brander voor een extra rooksmaakje, wij zijn er helemaal verliefd op. Cheesecake is het verrassingsdessert. Een klein gevaarlijk rechthoekje, waar precies drie dikke frambozen op passen. De taart van roomkaas is een beetje te heavy na vier gan gen, het luchtige vanille-ijs is wel welkom. We gniffelen om de thee: Tea Quiero, een woord speling op te quiero, ik hou van jou. En er is hier veel om van te houden: durf en lef, mooie borden, knallende smaken met ingrediënten van dichtbij. De nieuwe keuken is nu ook een veilige leer-werkplek, voor jongeren met au tisme of ADHD. Ondertussen droomt chef Kees van het winnen van de Bocuse d'Or. Alle kookwed- strijden en onderscheidingen staan ook trots vermeld op de website. Kees kookt om te win nen. En die gedrevenheid proefje. BEOORDELING Voorgerecht Hoofdgerecht Nagerecht Bediening Ambiance Prijs kwaliteit KRABBENDIJKE Rob van Vel- zen is slager. Hij had een slage rij in Krabbendijke die hij we gens gezondheidsredenen heeft verhuurd aan een medewerker. Toch is en blijft hij druk met vlees, met name met vleeswa ren, die hij met gefilterd Oos- terscheldewater op smaak brengt. Deed hij vroeger nog extra zout bij het leidingwater om de vleeswaren te pekelen, nu hoeft dat dus niet meer. „Oosterscheldewater smaakt veel zouter dan dat het daad werkelijk is. Dat komt door de mineralen", geeft Van Velzen aan. „Vroeger werden de vlees waren gezouten als smaakma ker, maar ook om te zorgen dat ze langer houdbaar bleven. Door gefilterd Oosterschelde water te gebruiken bij het zou ten en koken, wordt hetzelfde effect bereikt, maar dan met minder keukenzout. En dat zout is niet goed voor de ge zondheid. Daarom sluit deze uitvinding goed aan op het be sluit van de overheid om zout in etenswaren te verminderen", zegt Van Velzen trots. Hij brengt onder de naam Schelde- lander boerenham, schouder ham, Zeeuws spek, gekookte worst en boterhamworst op de markt. Leverworst is nog in ontwikkeling, want zo'n proces luistert nauw, weet hij inmid dels. Al doet hij dit alles niet meer zelf maar heeft hij het hele proces en de receptuur on dergebracht bij Ledel, een fabri kant in Middelburg, die volgens hetzelfde procédé werkt. Dat geeft hem de ruimte om nieuwe producten te ontwikke len. Zo is hij nu met 'surf en turf bezig; een combinatie van schelpdieren en vlees. Natuur lijk wel met Oosterschelde wa ter. „Het is wonderbaarlijk wat voor smaak dit water aan alles geeft." zaterdag 25 maart 2017 GO (Prijs/kwaliteit telt dubbel) Rob van Velzen snijdt Zeeuws spek. foto remyvan eijsden Uit eten in restaurant Bij Kees. Steak tartaar.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 53