Scoren en
een rode kaart
in Brazilië
*VM> .WAf
ibmbH m .-a
kBSSR -v ^JÉS^
Hand op een
wensbeeldje
in Antwerpen
21
Ik was niet met
tegenstanders
bezig. Ik keek
vooral naar
mezelf
bij'. Dat werkte echt als een rode lap op een
stier bij mij. Het was een psychologisch
spelletje van Michels. Hij wilde denk ik de
druk wat bij me weghalen. Maar door wat
hij zei, wilde ik heel graag laten zien wat ik
kon. Het zou alles of niets worden."
Joegoslavië heeft op dat moment prach
tige voetballers in de selectie, onder wie Ju-
govic, Savicevic, Stojkovic, Kodro en Mij-
atovic. „Ik was niet met tegenstanders be
zig", zegt Van Vossen. „Ik keek vooral naar
mezelf."
Hij begint in de basis en speelt 'een heer
lijke wedstrijd'. „Ik zorgde steeds voor drei
ging en gaf bij de 2-0 de assist op Jan Wou
ters. Ik heb in die wedstrijd veel mensen
overtuigd. 'Die moet mee naar het EK',
hoorde je overal."
De snelle aanvaller wordt een paar maan
den later inderdaad opgenomen in de EK-
selectie van Michels. Maar eind mei slaat
het noodlot toe. „In een wedstrijd met Be-
veren ging ik een duel aan en werd geraakt
aan mijn schouder. 'Niks aan de hand',
dacht ik. Tot ik de volgende ochtend wak
ker werd. Mijn arm was zes centimeter dik
ker."
Op vrijdag zit hij in het ziekenhuis, waar
wordt gevreesd voor trombose. Op zater
dag weigert Van Vossen zich op te laten ne
men. „Ik ben weggegaan. Ik wilde zo graag
naar het EK. Ik wilde niet geloven dat het
trombose was. Ik heb de hele nacht met
mijn arm omhoog geslapen. Toen ik wak
ker werd, was de arm geslonken. Maar toen
ik ging staan was het meteen terug. Ik ben
meteen naar het ziekenhuis gegaan." Hij
moet blijven, mag drie maanden niet voet
ballen en mist dus het EK.
Het is een zware tegenvaller, maar Peter
van Vossen is op dat moment wel al ge
transfereerd van Beveren naar Anderlecht.
Na het EK komt hij weer snel in beeld bij
Oranje. In oktober maakt hij in het WK-
kwalificatieduel met Polen (2-2) met twee
goals een 2-0-achterstand goed. „Ik stond
voorin met Marco van Basten, waar ik
enorm tegenop keek", bekent Van Vossen.
„Echt, als Van Basten op televisie aan het
woord was, moest iedereen om me heen
stil zijn. In die wedstrijd tegen Polen ging
ik ineens samen met hem op de keeper af.
Hij liep naast me, ik had de bal misschien
af moeten geven, maar ik schoot 'm zelf
binnen."
Twee maanden later staat de lastige uit
wedstrijd tegen Turkije op het programma.
Van Vossen opent de score, ziet Ruud Gul-
lit de 0-2 maken en tekent zelf voor de be
slissende 1-3. „Na afloop kwam Van Basten
naast me zitten in de kleedkamer. 'Ik heb er
een concurrent bij', zei hij. Dat vond ik heel
mooi. Het was tegelijkertijd ook heel
vreemd. Nog geen drie jaar eerder was ik
amateur bij Vlissingen, in de hoofdklasse.
En nu zei een ster als Van Basten dat over
mij. Ronald Koeman, Frank Rijkaard, Gul-
lit, Van Basten, Jan Wouters; ik ben echt
blij en dankbaar dat ik met spelers van die
prachtige lichting heb mogen spelen."
Peter van Vossen is 31 keer voor Oranje uitgekomen. Te
gen welk land hij de meeste interlands heeft gespeeld?
De aanvaller moet even nadenken. „Duitsland mis
schien?" Het antwoord is Brazilië. Hij speelt er vier keer te
gen. „Klopt ja", zegt Van Vossen. „We hebben in 1999 nog
twee vriendschappelijke interlands in Brazilië gespeeld."
Tussen mei 1995 en oktober 1998 wordt Van Vossen niet ge
selecteerd voor Oranje. Als hij terugkeert in Nederland en
belangrijk is voor Feyenoord wordt hij weer opgeroepen.
„Frank Rijkaard was bondscoach geworden. We waren maat
jes uit onze tijd bij Ajax, maar ik werd op basis van mijn
prestaties geselecteerd."
Aan het eind van het seizoen 1998-1999, na het kampioen
schap met Feyenoord, reist Oranje naar Zuid-Amerika. „In
de eerste wedstrijd viel ik in. We stonden met 2-1 achter toen
ik die rechtsback door zijn benen speelde en de bal daarna in
de verre hoek krulde. Heerlijke goal. Een paar maanden later
speelden we met Feyenoord in de Champions League tegen
Borussia Dortmund. Ik stond weer tegen Evanilson en
scoorde weer. 'Ik wist wat je ging doen', zei hij later. Alleen
kon hij er weinig tegen doen, ha ha!"
In Brazilië eindigt de eerste interland door de treffer van
Van Vossen in 2-2. Drie dagen later verliest Oranje met 3-1.
Van Vossen krijgt na 59 minuten zijn tweede gele kaart,
daarna krijgen ook Marcio Amoroso, André Ooijer, Edgar
Davids en Rivaldo nog rood. „Het was een vervelende wed
strijd. Waarom ik rood kreeg? Ik was moe, laten we het daar
maar op houden." Ruim een jaar later speelt Peter van Vos
sen zijn laatste interland. Op het EK van 2000 verliest Oranje
de beroemde halve finale tegen Italië na strafschoppen.
Van Vossen kijkt trots terug op zijn interlandcarrière. „Het
is pure rijkdom wat ik allemaal heb meegemaakt", zegt Van
Vossen, die nog altijd de laatste Zeeuw in het Nederlands
elftal is. „Ik heb met en tegen fantastische voetballers ge
speeld. In het begin hield ik me niet zo met tegenstanders
bezig, later wat meer. Als ik op het veld stond keek ik wel
even rond. Dan zag ik daar Juan Sebastian Veron staan in het
shirt van Argentinië, ik noem er nu willekeurig één. Wat een
voetballer, zoveel klasse. Daar heb ik echt van genoten."
Op 28 april 1993 speelt het Nederlands elftal een
cruciale interland in en tegen Engeland. Het is
de wedstrijd waar Peter van Vossen nog regel
matig aan wordt herinnerd, omdat hij als invaller een
strafschop opeist en koeltjes de o zo belangrijke 2-2
binnen schiet. „In die tijd oefenden we op zaterdag
altijd tegen Jong Oranje", vertelt Van Vossen.
„Johnny Bosman en ik speelden in België en op zater
dagavond mochten we even naar huis. We stopten in
Antwerpen om iets te eten en ik vroeg of Johnny al
eens op Wembley had gescoord. Ja, dat had hij. Dat
wil ik ook, zei ik. We liepen in Antwerpen langs een
wensbeeldje en daar heb ik toen even mijn hand op
gelegd. 'Ik wil heel graag scoren op Wembley', fluis
terde ik. Baat het niet dan schaadt het niet, dacht ik."
Een paar dagen later vraagt Dick Advocaat bij de
wedstrijdbespreking wie de strafschop wil nemen als
Oranje die zou krijgen. „Ik begon op de bank maar
stak brutaal mijn hand op. Ik wilde zó graag. Daar
moesten de andere spelers wel om lachen. Ik viel
in, we kregen een strafschop en ik maakte 'm.
Het gebeurde dus nog ook." Is hij daarna
nog even bij het wensbeeldje gestopt?
„Nee", lacht Van Vossen. „Die had
z'n werk al gedaan."
De wedstrijd op Wembley is ook
beroemd door de elleboogstoot
van Jan Wouters op het hoofd van
uitblinker Paul Gascoigne, die de
strijd vervolgens moet staken. Van
Vossen wordt drie jaar later, na pe
riodes bij Anderlecht, Ajax en Istan-
bulspor, ploeggenoot van de Engels
man bij Glasgow Rangers. „Paul was een
fenomeen, een ster, zoals je er destijds in ie
dere ploeg wel twee of drie had. Vlak voor een
wedstrijd gooide hij soms snel twee whisky naar bin
nen en dan was hij daarna nog de beste man van het
veld."
Gascoigne (49) balanceerde al regelmatig op het
randje van de dood. Van Vossen volgt het van afstand,
met pijn in zijn hart. „Ik heb hem een paar jaar gele
den nog één keer aan de telefoon gehad. Hij vertelde
toen dat het niet goed ging. Het is vreselijk wat er met
Paul is gebeurd. Ik denk vaak: er is altijd hulp, alleen
moet je die hulp wel willen. Dat tragische past wel bij
hem, net als bij George Best. Iedereen kent hem, hij
heeft zo enorm veel betekend voor het Engelse voet
bal. Hij had soberder moeten leven, heb ik vaak ge
hoord. Maar hij was juist zo goed, door de persoon
lijkheid die hij was."
zaterdag 25 maart 2017
jij niet bij Charleroi,
vroeg Rinus Michels
v
T - -
A Peter van Vossen passeert Jorginho van Brazilië.
FOTOTOUSSAINT KLUITERS
.V W-W
1
A De Zeeuwse invaller stuurt de Engelse doelman
Woods naar de verkeerde hoek bij de beroemde
strafschop op Wembley, fotoanp
