Mijn vriend is weduwnaar en zijn dochter vreest dat ik haar nieuwe moeder zijn Marjan Berk A Panel Wijsheid komt met de jaren, maar waarom zo lang wachten? Speelt er iets tussen u en uw kinderen, familie, buren of vrienden? Leg uw vraag voor aan mensen met levenservaring. Gefeliciteerd met uw nieuwe relatie, die al anderhalfjaar duurt. Uw vriend vroeg u of u er voor voelt om samen te wonen. Maar zijn elfjarige dochter is het hier niet mee eens. Zij zegt u voortdurend dat zij dat niet ziet zitten en verwijt u dat u haar eigen moeder niet bent. Mijn advies is: neem de tijd. Dit meisje, kwetsbaar, op de rand van de puberteit, ver draagt het nu niet dat u even tueel de lege plaats van haar eigen moeder gaat innemen. Haal diep adem, koester uw nieuwe relatie en geef het meisje de ruimte te wennen aan het idee van een nieuwe vrouw naast haar vader. Pro beer op een ontspannen manier naar elkaar toe te groeien. Maar wees voorzichtig. Het meisje moet zelf gaan inzien dat haarvader zijn k nieuwe E vriendin H graag naast zich heeft. Maar nogmaals: overhaast niets. Kleine stappen. Veel praten. Goed naar elkaar luiste ren. Wees duidelijk. Dit soort moeilijke, vooral emotionele zaken kosten tijd. Maar liefde wijst vaak de juiste weg. Succes! SAMENWONEN KUNNEN WE OOK DOEN ALS ZE GROOT IS O 2 <0 "O S3 Ook een kwestie? Stuur uw vraag naar oldskook® persgroep.nl Schrijfster (84) met als levensmotto: 'Neem het licht, het is al zwaar genoeg.' Sinds anderhalf jaar heb ik, een vrouw van 47, een relatie met een weduwnaar. Hij heeft een dochter van 11. Nu vroeg mijn vriend laatst of ik ervoor voel om samen te wonen. Aan de ene kant lijkt me dat fijn, aan de andere kant zie ik er tegenop omdat zijn dochter me regelmatig met zoveel woorden vertelt dat ik haar moeder niet ben. Soms denk ik: laten we het er maar over hebben tegen de tijd dat zij op eigen benen staat. Wat denkt u? A.v.d.D. uit Utrecht •y #V 1 621 zaterdag 25 maart 2017 WG

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 118