op AutoTrack CheckCheck AutoTrack 8 24 MAART 1942 DEPORTATIE VAN JOODSE ZEEUWEN Precies 75 jaar geleden, 24 maart 1942, werden de joodse Zeeuwen naar Amsterdam gedeporteerd Ook het gezin Van Wittene uit Middelburg. Zoon Dries was 9 jaar. Deportatie joodse Zeeuwen In zijn appartement in het cen trum van Vlissingen herinnert de bijna 85-jarige Dries van Wit tene zich de oorlog. Aanvankelijk woonde hij in Middelburg, met zijn ouders, drie zussen, een broer en nog een broertje op komst. Zijn vader Maurits was joods. Daarom moest het hele gezin op dinsdag 24 maart 2942, met alle andere joodse inwoners van Zeeland naar Amsterdam verhuizen. „De vernedering en het apart zetten begon al eerder tijdens de bezetting. Mijn vader werkte als kruier op het station in Middelburg. Daar werd hij ontslagen. Hij was eerste klarinettist bij het Middelburgse muziekkorps. Vaak op zondagmiddag had hij concer ten in de muziektent op het Molenwa ter. Hij werd uit het korps gezet. Als kind werden we naar binnen geroepen als de Hitlerjugend voorbij ons huis in de Lange Geere kwam. 'Hier wonen die vuile joden', riepen ze dan en spuugden op de deur." „Op een gegeven moment kwam mijn vader thuis met papieren, waarop een grote 1 stond. Zelf had ik geen idee dat we joods waren. Mijn moeder was niet joods, we deden thuis eigenlijk niets aan de godsdienst. Hij heeft uit gelegd dat die J voor jood stond, en dat we naar Amsterdam moesten verhui zen. Ik was nooit verder geweest dan Vlissingen en Domburg." We mochten alleen de kleren die we aan hadden en een verschoning meenemen. De avond voor we ver trokken heb ik de paar boekjes die ik had naar Pieter Seijbel, een vriendje verderop in de straat, gebracht. Zijn moeder moest heel erg huilen." „Mijn moeder was vijf maanden zwanger en werd in een koetsje van Labruyere naar het station gebracht. Mijn vader en de kinderen gingen te voet. Ik ook. Het was 10 uur. Ons huis werd verzegeld. Er liepen meer joodse mensen op straat. Langs de kant ston den veel Middelburgers. Het was heel stil. De stoomtrein op het station, we kregen als gezin een eigen coupé. Mijn moeder viel flauw, door de spanning. Een joodse dokter heeft haar geholpen. Je kon niet naar buiten kijken, de ra men waren geblindeerd met zwarte schermen. In Goes zijn we nog eens gestopt. Het geluid toen we over de Moerdijkbrug reden, dat was onheil spellend." „Op het Centraal Station van Am sterdam krioelde het van de SS'ers met herdershonden. We moesten eerst in bussen, die ons naar barakken brach ten voor een medische keuring. We werden gescheiden, moeder met de meisjes en vader met de jongens. Af schuwelijk was dat, mijn ouders wil den per se bij elkaar blijven. Daarna zijn we gaan zwerven door de joodse wijken. We belden aan bij willekeu rige huizen. Vijf kinderen, dat was steeds te veel. Gelukkig kwamen we Ons huis was leeg ge plunderd. Bij de buren zagen we onze Delfts blauwe vazen staan een marktkoopman tegen uit Middel burg. 'Maurits, wat doe jij hier', zei hij tegen mijn vader. Hij hielp ons. De eer ste nacht wist hij een kelder voor ons te vinden in de hoerenbuurt. Je stond er tot je knieën in het water, de ratten liepen over je heen. Ik ben de afgelo pen jaren een aantal keren geopereerd. Als ik uit de narcose bijkwam, dan was ik weer in die kelder. De volgende dag werden we naar een school op het Jo nas Daniel Meijerplein gebracht. De verpleegsters waren joods. Ik herinner me dat mijn moeder augurken - zure bommen - had gekocht. Een verpleeg ster sloeg het bord met de augurken kapot, omdat ze niet koosjer waren." „Na een dag of veertien konden we terecht op een zolderkamertje op de vierde etage van een huis op de Am- stelkade. Je kon je er amper bewegen, er was geen water, geen douche, geen wc. Op de tweede etage woonde een Engelse dame, joods. Zij werd tijdens een razzia opgepakt. Toen konden wij in haar woning, gemeubileerd en wel. Als er razzia's waren, zag je de overval wagens beneden staan. Mijn vader had op de derde etage de bodem uit een kast gezaagd en daar een touw vastge maakt. Kwamen de Duitsers bij ons, dan verstopte hij zich in die kast, gin gen ze hoger dan liet hij zich weer zak ken. Ik heb mijn oma opgepakt zien worden, toen ze bij ons op visite was. Met de geweerkolven in haar rug werd ze een auto ingeduwd." „De hongerwinter hadden we het zwaar. Tulpenbollen, suikerbieten, gras, we hebben het gegeten. Ik was blond en hoefde geen jodenster te dra gen. Als het kon stal ik bij de ene boer een paar klompen, die ik bij een an dere tegen een paar aardappels ruilde. Ik zamelde ook blokjes van de tram rails in, voor de kachel. Toen ik werd gesnapt, moest ik voor straf in de hou ding staan op het Frederiksplein en toekijken hoe verzetsstrijders werden doodgeschoten." „Na de bevrijding gingen we terug naar Middelburg. De ontvangst was koel. Dat begrijp ik wel, de Middelbur gers hadden ook veel meegemaakt. Ons huis was leeg geplunderd. Bij de buren zagen we onze Delftsblauwe vazen staan. Dam 12, dat werd ons nieuwe adres. Mijn vader werd be heerder in het wederopbouwkamp aan de Seisweg. Daar zaten veel man nen, die aan de wederopbouw van Middelburg werkten. Zelfben ik in de horeca terechtgekomen, in de keuken en in de bediening." „Mijn zus Nel is anderhalfjaar gele den overleden. Ik mis haar. Om de dag belden we met elkaar om over de oor log te praten. Samen zijn we ook te ruggeweest op het zolderkamertje in Amsterdam. Toen heb ik vreselijk moeten huilen. Nu bel ik veel met mijn jongere zus Sara, die al zestig jaar in Amerika woont." DE GESCHIEDENIS VAN JE VOLGENDE AUTO IN EEN GRATIS CARFAX-RAPPORT T.W.V. 17,95 miQ □BHX vrijdag 24 maart 2017 PC De trein was geblindeerd Jan van Damme -Dries van Wittene Vanaf januari 1942 werden joodse Ne derlanders in Amster dam geconcentreerd. De nazi's lieten daar joodse wijken inrich ten. Na Zaandam, Utrecht, Zandvoort en Delfzijl waren op 24 maart 1942 de joden in Zeeland aan de beurt. Die dag ver trokken er circa tach tig joodse Zeeuwen per trein vanuit Vlis singen, Middelburg en Goes naar Amster dam. Op 2 mei wer den de eersten naar Westerbork getrans porteerd, op 7 sep tember werden er voor het eerst joodse Zeeuwen vergast in Auschwitz. Ongeveer 25 Zeeuwen overleef den de vernietigings kampen. Vandaag begint in Zierikzee om 10.50 uur een stille tocht van de Radar Jena planschool J.L. de Jonge naar het joods monument aan de Grachtweg. Daar is om 11.00 uur een herdenking. Dries van Wittene: „Langs de kant stonden veel Middelburgers. Het was heel stil." foto mechteld jansen EXCLUSIEF HcIaIrIf *W Snelle check Mogelijke voertuigschade Op basie van de Wacht op Keuren (WOK) historie e er geen mogelijke gevonden door CARFAX Taxi Niet als taxi gebruikt Wereldwijde database zoekopdracht Geen internationale vermeldingen gevonden APK rcTOrAn Terugroepactie* Terugroepacties Op dit moment rijn ar geen terugroepacties w muit de fabnkw gemeld Geen terugroept noties gemeld C A R F Afl Highlights Tellerstandoordeel Gebruikers vorige gebruiker Teaerstandoordeei logisch Datum oordeel 28-02-2017 Opgegeven taeerstand 95.142 Niet-oancu ere eigenaren 1 Inspecties Laatste keuring: 15-06-2016 APK-verva datum: 1508-2017

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 39