is een pijnlijke les
II
II
Machtsoverdracht Molenwater
7
MUZIEKWEEK ADEMLOOS LUISTEREN NAAR ISABEL
woensdag 22 maart 2017
OOST-SOUBURG Isabel Provoost kan het
niet alleen op de bühne van The Voice,
maar ook op een podium van twee peuter
tafeltjes in de hal van Het Kroonjuweel in
Oost-Souburg: de sterren van de hemel
zingen.
Zenuwachtig was ze niet voor haar publiek
van honderden schoolkinderen. Niet al
leen omdat ze zelf nog les heeft gehad van
'meester Arie', die destijds nog niet op Het
Kompas les gaf, maar in de Middelburgse
Cypressenhof. Maar ook omdat het con
cert een beetje voelde als thuiswedstrijd.
„Ik woonde in Middelburg-Zuid, vlakbij
Groot Abeele, dus op een kippeneindje van
deze school." De scholieren van Het Kom
pas versterkten het thuisgevoel van Isabel
door hun vragen om handtekeningen, ken
nis van haar repertoire en enthousiaste
toejuichingen. Tijdens de vier nummers -
van Krezip, Adele, Lady Gaga en haar eigen
'Nothing' - die Isabel zong, kon je echter
een speld horen vallen. De zangeres gaf de
schoolkinderen nog een advies mee. „Jaag
je dromen na, ook al lijken ze nog zo on
realistisch. Mij is het ook gelukt."
Overigens zijn nog niet al Isabels dromen
in vervulling gegaan. „Zingen met Adele
lijkt me echt fantastisch. Maar ik denk niet
dat het ooit gaat gebeuren."
Een filmpje van het concert tijdens de
Muziekweek van Het Kompas is te vin
den op www.pzc.nl
opgave', beseffen beiden vanaf het
begin. Vertrouwen in elkaar is dan
cruciaal. De vereniging was mis
schien wat 'onnozel', te goed van
Ik vind dat we de
vereniging het
vertrouwen echt
hebben gegeven
-Arjan Beekman
vertrouwen, suggereert Oldenbur-
ger. „De vereniging heeft dat wan
trouwen zo ervaren', erkent Beek
man, „maar ik vind dat we ze het
vertrouwen echt hebben gegeven."
Wrang is het dat de Europese
subsidie die de vereniging nota
bene zelfheeft binnengehaald, voor
de wethouder reden is de regie naar
zich toe te trekken. Het proces
wordt in zijn ogen te ingewikkeld
en komt onder te grote tijdsdruk.
De leidende rol van de vereniging
is definitief ten einde. Dat Beek
man (in zijn woorden) het stuur in
handen neemt en de vereniging op
de achterbank komt te zitten,
noemt hij 'een ongelukkige beeld
spraak waarvoor ik al sorry heb ge
zegd'. „Ik hoop in gesprek te komen,
zodat we samen verder kunnen."
Dat het niet is gelukt om die
nieuwe vorm van samenwerking
tussen burgers en gemeente tot een
goed einde te brengen, vindt 01-
denburger niet het ergste. Belang
rijk vindt zij wel dat de gemeente
nog eens gaat nadenken over de be
ste opzet voor overheidsparticipa-
tie. Daarin treft zij Beekman wel
weer aan haar zijde. „We moeten
toch beter omschrijven wie welke
rol heeft."
Hoewel de teleurstelling aan
beide zijden nog overheerst, is het
goed om terug te denken aan dat
moment twee jaar geleden, toen
We moeten toch
beter omschrijven
wie welke rol
heeft
-Caja Oldenburger
Beekman en Oldenburger een mis
lukking nog een aanvaardbaar ri
sico vonden. Middelburg is een il
lusie armer, maar een ervaring rij
ker. Die ervaring is zeer nuttig voor
de volgende keer dat de gemeente
de macht over een project over
draagt aan burgers. Dat past bij deze
tijd.
De eerste poging van Middel
burg om inwoners echt meer
macht te geven, is mislukt. Maar
overheidsparticipatie verdient
een herkansing.
Maurits Sep
ANALYSE
Het is tot maart 2015 nog
nooit vertoond in Middel
burg: een wethouder die de
macht uit handen geeft aan een
groepje goedwillende burgers. Ar
jan Beekman (Christenunie) en
Caja Oldenburger (Vereniging
Stadspark Molenwater) schrijven
geschiedenis. De vereniging krijgt
de zeggenschap en het geld voor
de herinrichting van het Molen
water; Beekman is slechts de
boodschappenjongen die pendelt
tussen vereniging en gemeente
raad.
Twijfels zijn er best. Eerst bij de
gemeenteraad: kan de vereniging
die verantwoordelijkheid aan? En
daarna bij de vereniging: zijn de af
spraken werkbaar en is er genoeg
geld?
Maar ach, zeggen Oldenburger en
Beekman, wat kan er nou fout gaan?
Niet zo veel, verwacht hij. „En an
ders zijn we toch een ervaring rij
ker?" Zij is iets voorzichtiger - of
realistischer. „Het kan een grote
mislukking worden. Maar wat is
daar erg aan? Dan is het in ieder ge
val geprobeerd."
Geprobeerd hebben ze het. Toch
heeft Oldenburger gelijk gekregen:
de proef met overheidsparticipatie
is helemaal mislukt.
Van het eensgezinde positivisme
uit maart 2015 is niks meer over. Hij
is 'verbaasd' over haar verwijten; zij
is 'ontgoocheld' over zijn besluit
om de regie volledig naar zich toe te
trekken.
Beekman noemt de vernieu
wende aanpak in 2015 passend bij
deze tijd, waarin burgers het voor
touw nemen en de gemeente hen
daarin ondersteunt. De wethouder
vindt dat die ondersteuning 'snel
en adequaat' is geweest, maar de
vereniging heeft die op belangrijke
momenten niet zo gevoeld.
De herinrichting van het Molen
water via deze geheel nieuwe en
onbekende werkwijze van over
heidsparticipatie is een 'complexe
Caja Oldenburger (Vereniging Stadspark Molenwater) en wethou
der Arjan Beekman bij het Molenwater in 2015. foto lex de meester
FOTO LEX DE MEESTER
