n de balletstudio zijn alleen de
dansers Mara Hulspas en Bonnie
Doets aanwezig. Uit de luidspreker
schalt de stem van Edith Piaf.
Hulspas en Doets repeteren een
eigenaardige ballroomdans voor de
voorstelling Le Chat Noir naar de
gelijknamige Parijse cabaretclub.
Zonder decor en kostuums, maar
de kokette rijglaarsjes van beide
dansers en de melancholische
muziek voeren je als vanzelf mee
naar de tijd van frivool variété
en tragisch verval in vooroorlogs
Montmartre.
Choreograaf Ed Wubbe (60) zit
ontspannen in een stoel voor de
spiegels. Met de reprise van Le Chat
Noir (2013) en Holland (2009) viert
hij zijn 25-jarig jubileum als
artistiek directeur van het Scapino
Ballet. Onder zijn leiding veran-
derde het repertoire van het ballet
van klassiek naar modern en werd
het gezelschap internationaal op
de kaart gezet. Meer dan veertig
balletten maakte hij, waaronder
succesvolle stukken als Perfect Skin
en Songs for Drella, een dansportret
van Andy Warhol, en Ting!, een
productie met dans, muziek en
circus. Zo zoekt hij de grenzen
van ballet op en voegt er een dosis
theater aan toe.
Hulspas heeft deze rol nooit
eerder gedanst, Doets wel. Samen
met de choreograaf nemen ze de
dans door. 'Reconstrueren' noemt
Wubbe dat. Eigen inbreng en
nieuwe ideeën worden gesti
muleerd. „Mooi plaatje, Mara",
zegt Wubbe. „Dat neergaan mag
nog pathetischer." Hij steekt twee
duimen omhoog, staat op, draait
om de dansers heen en neemt soms
een rol over. De sfeer is relaxed, al
wordt er intensief gewerkt. Aan het
eind van de oefening liggen her en
der veertjes van de boa verspreid.
Die gaat de voorstelling niet halen.
Briesend paard
Na de pauze voegen Doets en
Hulspas zich bij de rest van de
dansers in de grote studio, waar
Wubbes echtgenote Marlies net
een stuk uit Holland heeft gerepe
teerd. Wubbe pakt de draad van
Le Chat Noir weet op. Een solo op
een chanson van Jacques Brei, een
pas de deux op La Barcarolle van
Jacques Offenbach en een groeps-
scène waarbij dansers ieder op hun
eigen manier door elkaar lopen. De
een galoppeert als een briesend
paard, de ander maakt constant
buigingen, er wordt gezwalkt en
gezwierd en druk met armen
gezwaaid, ook door de choreograaf.
In de kale studio wordt zo een sfeer
van hoeren en snoeren, dronkaards
en artiesten neergezet. Synchroon
gaat het weer in de uitsmijter: de
cancan. Niet met de rokken
omhoog en de benen in de lucht,
maar a la Ed Wubbe: in zwarte
lange gewaden en met gebalde
vuisten in kanten mouwen. Op
rijglaarsjes, dat dan weer wel.
Ballroom
Ed Wubbe aan het werk
als choreograaf; hij
geeft suggesties en
staat open voor nieuwe
ideeën. Mara Hulspas
(met knotje) en Bonnie
Doets repeteren een
bijzondere pas de deux
voor Le Chat Noir.
Holland Le Chat Noir, choreo
grafie Ed Wubbe. Van 18 maart
t/m 11 mei 2017, scapinoballet.nl
341 zaterdag 18 maart 2017
WG
