'Ze is een prima
maar ik mis iets
fundamenteels'
EEN KEER
PERJAAR
VRIJEN IS
NIET GENOEG
VOOR MIJ
Die van mij
Hans' (49) vrouw Carla (48) begeert hem niet.
Daarom regelt hij seksafspraakjes via Marktplaats.
'De wet verbiedt dit niet'.
Carla en ik waren eikaars eer
ste liefde, ook al waren we
niet meer de jongsten toen
we elkaar leerden kennen.
We zijn allebei niet zo vlot in
die dingen.
Ik was afgestudeerd, ik kreeg een
goede baan, en ik had genoeg van die
eeuwige stilte om me heen. Ik was eraan
toe om iemand aandacht te geven, en
om aandacht te krijgen. Bij Carla tikte
de biologische klok.
In eerste instantie hadden we het ook
fysiek prettig met elkaar. Maar toen de
kinderen kwamen, verlegde Carla haar
focus van mij volledig naar het gezin.
Logisch, met drie kleintjes. Maar ook
jammer. Ik zei wel eens aan dat ik onze
vrijpartijen miste. Ze luisterde wel, zei
dat ze het begreep, maar seks kwam er
nooit. Als ik te lang aanhield, schoot ze
in de stress. Ik kan geen intimiteit eisen,
realiseerde ik me, want dat geeft gedoe.
Op een avond vertrok Carla naar een
afspraak zonder me gedag te kussen. Ik
dacht: zou het haar opvallen als ik daar
ook mee stop? Zou zij het erg vinden?
Het was een experiment; ik wilde haar
laten voelen wat ik voelde. Maar ze
maakte er niet eens een opmerking over.
Later vergat ze mijn verjaardag. Gewoon:
niet aan gedacht.
Mijn conclusie kan geen andere zijn:
Carla mist mij niet. Ze vindt me een sta
biele factor, een goede kostwinner en
een aardige vader, maar zij begeert mij
niet. Op mijn beurt vind ik haar een
leuke moeder en een prima huisvrouw.
We vormen een fijn gezin, met een
gezellig huis en een mooi sociaal leven.
Maar ik mis iets fundamenteels.
Op een dag las ik over een man die
kinky seks had gehad in een massage
salon. Dat artikel liet me niet los - dat
wilde ik ook. Ik heb lang getwijfeld of ik
een afspraak zou maken. Als ik dat doe,
ben ik voorgoed mijn onschuld kwijt,
dacht ik.
Ik voelde me als een jongetje in een
snoepwinkel toen me een aantal dames
werd voorgesteld. Ik koos de mooiste.
Toen ik eenmaal lag, kon ik mijn hoofd
niet
stilzetten.
Wat gebeurt
er nu thuis, dacht
ik, hoe moet ik straks
binnenkomen, kun je aan me
zien dat ik iets heb gedaan wat in
de ogen van de meeste mensen niet
deugt? Na een uur moest ik 125 euro af
rekenen. Dat is nu tien jaar geleden. Ik
heb er nooit met iemand over gepraat.
Die avond kroop ik naast Carla in bed
zoals altijd en zij merkte niets. Ik voelde
me schuldig, maar er kwam eindelijk
weer een kant van mezelf aan bod die ik
ook belangrijk vind. Een keer per jaar
vrijen is niet genoeg voor mij. Ik respec
teer mijn vrouw. Ik heb niet de intentie
om haar te kwetsen maar ik heb zo mijn
behoeftes.
Later ben ik advertenties gaan zetten
op Marktplaats. 'Kom jij, net als ik, licha
melijke aandacht te kort?' Ja, daar rea
geren vrouwen op. Sommigen haakten
af als ik zei dat ik getrouwd was, sommi
gen vonden het lastig dat ik mijn vrouw
niet verlaat, maar anderen, ook ge
trouwde vrouwen, waren meteen in
voor een vrijpartij in een hotel, of in een
bos. Het zijn natuurlijk geen vrouwen
van 25 die reageren, en ze zijn ook niet
allemaal bloedmooi, maar daar gaat het
me niet om.
Voor mij is het ontspanning. Het geeft
kleur aan mijn leven. Ik weet dat het niet
de norm is, maar de wet verbiedt het
niet. En ik heb niet het gevoel dat ik
iemand tekortdoe." <1
huis
vrouw
Tekst ANNIEKVAN DEN BRAND
E2 Ook geïnterviewd worden over die van jou?
magazine@persgroep.nl
magazine 15