'Ze is een prima maar ik mis iets fundamenteels' EEN KEER PERJAAR VRIJEN IS NIET GENOEG VOOR MIJ Die van mij Hans' (49) vrouw Carla (48) begeert hem niet. Daarom regelt hij seksafspraakjes via Marktplaats. 'De wet verbiedt dit niet'. Carla en ik waren eikaars eer ste liefde, ook al waren we niet meer de jongsten toen we elkaar leerden kennen. We zijn allebei niet zo vlot in die dingen. Ik was afgestudeerd, ik kreeg een goede baan, en ik had genoeg van die eeuwige stilte om me heen. Ik was eraan toe om iemand aandacht te geven, en om aandacht te krijgen. Bij Carla tikte de biologische klok. In eerste instantie hadden we het ook fysiek prettig met elkaar. Maar toen de kinderen kwamen, verlegde Carla haar focus van mij volledig naar het gezin. Logisch, met drie kleintjes. Maar ook jammer. Ik zei wel eens aan dat ik onze vrijpartijen miste. Ze luisterde wel, zei dat ze het begreep, maar seks kwam er nooit. Als ik te lang aanhield, schoot ze in de stress. Ik kan geen intimiteit eisen, realiseerde ik me, want dat geeft gedoe. Op een avond vertrok Carla naar een afspraak zonder me gedag te kussen. Ik dacht: zou het haar opvallen als ik daar ook mee stop? Zou zij het erg vinden? Het was een experiment; ik wilde haar laten voelen wat ik voelde. Maar ze maakte er niet eens een opmerking over. Later vergat ze mijn verjaardag. Gewoon: niet aan gedacht. Mijn conclusie kan geen andere zijn: Carla mist mij niet. Ze vindt me een sta biele factor, een goede kostwinner en een aardige vader, maar zij begeert mij niet. Op mijn beurt vind ik haar een leuke moeder en een prima huisvrouw. We vormen een fijn gezin, met een gezellig huis en een mooi sociaal leven. Maar ik mis iets fundamenteels. Op een dag las ik over een man die kinky seks had gehad in een massage salon. Dat artikel liet me niet los - dat wilde ik ook. Ik heb lang getwijfeld of ik een afspraak zou maken. Als ik dat doe, ben ik voorgoed mijn onschuld kwijt, dacht ik. Ik voelde me als een jongetje in een snoepwinkel toen me een aantal dames werd voorgesteld. Ik koos de mooiste. Toen ik eenmaal lag, kon ik mijn hoofd niet stilzetten. Wat gebeurt er nu thuis, dacht ik, hoe moet ik straks binnenkomen, kun je aan me zien dat ik iets heb gedaan wat in de ogen van de meeste mensen niet deugt? Na een uur moest ik 125 euro af rekenen. Dat is nu tien jaar geleden. Ik heb er nooit met iemand over gepraat. Die avond kroop ik naast Carla in bed zoals altijd en zij merkte niets. Ik voelde me schuldig, maar er kwam eindelijk weer een kant van mezelf aan bod die ik ook belangrijk vind. Een keer per jaar vrijen is niet genoeg voor mij. Ik respec teer mijn vrouw. Ik heb niet de intentie om haar te kwetsen maar ik heb zo mijn behoeftes. Later ben ik advertenties gaan zetten op Marktplaats. 'Kom jij, net als ik, licha melijke aandacht te kort?' Ja, daar rea geren vrouwen op. Sommigen haakten af als ik zei dat ik getrouwd was, sommi gen vonden het lastig dat ik mijn vrouw niet verlaat, maar anderen, ook ge trouwde vrouwen, waren meteen in voor een vrijpartij in een hotel, of in een bos. Het zijn natuurlijk geen vrouwen van 25 die reageren, en ze zijn ook niet allemaal bloedmooi, maar daar gaat het me niet om. Voor mij is het ontspanning. Het geeft kleur aan mijn leven. Ik weet dat het niet de norm is, maar de wet verbiedt het niet. En ik heb niet het gevoel dat ik iemand tekortdoe." <1 huis vrouw Tekst ANNIEKVAN DEN BRAND E2 Ook geïnterviewd worden over die van jou? magazine@persgroep.nl magazine 15

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 73