Wmsi
29
Clubicoon van Feyenoord Rinus Israel viert morgen zijn 75ste verjaardag
Rinus Israel
wordt morgen
75jaar.Deman
van de bikkelharde
tackles geeft het
toe. „De dood
komt dichterbij.
En dat is geen
leuke gedachte."
erst Coen Moulijn. Later
Johan CruijfF, Tonnie
Pronk en onlangs Piet
Keizer. En eerder deze
I maand ook nog eens de
Schot Tommy Gemmell, net als Ri
nus Israel doelpuntenmaker in de le
gendarische Europa Cup I-finale in
1970 tussen Feyenoord en Celtic (2-1).
De dood zit voormalig topvoetbal-
Iers de laatste tijd op de hielen. Israel
trekt er een zuur gezicht bij in Culi-
café TOV in Landsmeer. Hij neemt
een slok van zijn koffie verkeerd en
zwijgt even. De 47-voudig interna
tional, voormalig speler van DWS,
Feyenoord, Excelsior en PEC Zwolle,
is vervolgens eerlijk. „Het komt
steeds dichterbij. Cruijff, Keizer,
Pronk, Moulijn. Theo Laseroms al
veel eerder. Ja, al die jongens waren
jonger dan ik nu ben. Dat is geen
leuke gedachte. Het deed wel wat
met me. Ik zeg eerlijk: ik ben geen
held. Ik ben gezond. Althans, ik voel
me goed. Maar je weet toch nooit wat
je al onder de leden hebt? Zodra ik
maar wat voel, denk ik: het zal toch
niet? Wat dat betreft ben ik een
angsthaas."
Laat het even op u inwerken. 'IJze
ren Rinus', met Theo Laseroms in de
jaren 70 de nachtmerrie van alle spit
sen, als angsthaas. „Ik heb niet uit
bundig geleefd", zegt hij. „Zelfs nooit
gerookt. Maar dat wil niet zeggen dat
mij niets kan overkomen."
Paradijs
Al meer dan vijftig jaar is hij samen
met zijn vrouw Greetje. Ze geloven
niet in het hiernamaals, zegt Israel.
Er wacht de bikkelharde verdediger
van weleer simpelweg geen paradijs.
„Als je dat wel gelooft, dan ben je
misschien niet bang voor de dood. Ik
denk dat het op een dag gewoon
voorbij is. Als dat moment daar is, zal
ik heel erg bang zijn. Het is geen ge
spreksonderwerp voor mij en vrouw
hoor. Ook niet de vraag wie er over
blijft, om het maar zo te zeggen.
Greetje is veel sterker dan ik. Maar we
zitten allebei nog zo in het leven."
Israel wandelt en fietst veel. Hij
gaat kijken als zijn kleinzoon Davey
de Haze in de derde divisie voor De
Dijk uitkomt. Ook als zijn kleindoch
ter Rachel de Haze, handbalster in de
eredivisie bij VOC, in actie komt, zit
hij op de tribune. Op zaterdagoch
tend schuift hij steevast samen met
Jan Jongbloed aan bij NH Sportcafé
met Leo Driessen als presentator. „Ik
vind het leven nog veel te leuk. Zoals
ik me nu voel, sta ik er goed op. Al
leen die knieën hè. Als ik een paar
dagen achter elkaar heb gewandeld,
Ik kon het niet
verdragen als ik
als speler werd
gepasseerd. Dat
was in mijn beleving
niet toegestaan
dan worden die gewrichten stijf en
gevoelig. Dan moet ik een ontste
kingsremmer nemen."
Wie koffiedrinkt met Israel, krijgt
ook niet het idee dat hij aan het aftel
len is. Er zit nog nauwelijks roest op
IJzeren Rinus. „Nou, ik heb natuur
lijk wel een nieuwe heup", corrigeert
hij. „Dat was omdat ik van een scoo
ter ben gevallen. Het besef dat ik op
leeftijd ben, is er natuurlijk ook wel
gewoon. En dat besef wordt met de
jaren steeds groter. Maar ik kan echt
niets bedenken om nu al afscheid te
nemen van het leven."
Tussen 1966 en 1974 won Israel met
Feyenoord alles wat er te winnen
viel. Met de finale van de Europa Cup
I in San Siro op 6 mei 1970 als hoogte
punt. Israel tekende voor de gelijk
maker (1-1) en had met een lange bal
een fors aandeel in de winnende tref
fer van de Zweed Ove Kindvall (2-1).
Anderhalfjaar geleden reisde hij
met journalist Jaap Visser naar Glas
gow voor een verhaal in het XXL
Boek, Feyenoord De Grootste. De Cel
tic-spelers Evan Williams, Bobby
Lennox en Bertie Auld ontvingen
hem met het grootste respect. „Eer
lijk gezegd", grinnikt Israel, „wist ik
niet meer precies wie die jongens
waren. Ik ben ook niet zo met Celtic
bezig geweest in die tijd. En ik heb de
finale ook nooit meer teruggekeken."
Israel leeft volgens eigen zeggen
niet in het verleden. Hij begint zelf
nooit over de successen van weleer, al
was de periode als speler van Feyen
oord onvergetelijk. „Ik heb geen dag
in mijn leven het idee gehad dat ik
meer of beter was dan bijvoorbeeld
de tuinman om de hoek, omdat ik
toevallig een Europa Cup in mijn
handen heb gehouden. Zo zit ik niet
in elkaar. Gelukkig."
Hij woont in Landsmeer. Had hij
niet liever in Rotterdam gewoond?
„Was het maar waar", zegt hij la-
PASPOORT
Rinus Israel
chend. „Dan had ik dagelijks op Var
kenoord gezeten. Lekker ouwehoeren
met Wim Jansen. Dat doe ik nu eens
in de zoveel tijd in de Brasserie van
de Kuip. Ik hoop dat Feyenoord kam
pioen wordt. Nu komt de stress om
de hoek kijken. Maar wie daar aan ten
onder gaat, is geen speler voor een
topclub. Nu moeten die gasten er
staan. Ja, dat was wel dé kracht van
Feyenoord in de periode rond 1970. In
de kleedkamer in San Siro hadden we
gewoon lol, vlak voor de finale. We
maakten manager Guus Brox nog gek
door maar te blijven zeuren om een
premie. Die man riep op een gegeven
moment: 'laat die hele Europa Cup
maar lekker zitten dan'. En wij, Wim
Jansen, Willem van Hanegem en de
andere jongens maar lachen. En toen
kwam dat Celtic, met die volledig ge
organiseerde warming-up. Daar er
gerden wij ons kapot aan. We wilden
dat elftal verslaan."
Geldingsdrang
Het mentale gedeelte dus als pijler
onder één van de meest indrukwek
kende prestaties in de Nederlandse
voetbalgeschiedenis. Israel knikt. Of
hij spijt heeft van zijn rigoureuze in
grepen op het veld, die zijn handels
merk werden? „Ik kon het gewoon
weg niet verdragen als ik als speler
werd gepasseerd. Dat was in mijn be
leving niet toegestaan. Dan kwam ik
soms thuis en dacht ik: 'ach, ach, Ri
nus. Hoe heb je het zo ver kunnen la
ten komen?' Maar de volgende dag
deed ik het gewoon weer. Zo stonden
veel spelers van die generatie er ove
rigens in, hoor. Johan Neeskens en
Willem van Hanegem waren de be
ste vrienden, maar ze schopten elkaar
op het veld bijkans ongelukkig. Die
geldingsdrang, als je dat hebt, dan
haal je zeer waarschijnlijk toch veel
meer uit je loopbaan. Begrijp me
goed, het gaat niet om elkaar even
lekker helemaal in elkaar schoppen.
Maar hardheid, dat is zeker ook een
kwaliteit."
zaterdag 18 maart 2017
Mikos Gouka
Landsmeer
- Rinus Israel (74)
Rinus Israel in
de Amsterdamse
wijk Mosveld,
waar hij vroeger
woonde.
FOTO PIM RAS
Hét hoogte
punt in de loop
baan van Rinus
Israel: het ver
overen van de
Europa Cup 1
in 1970. Israel
scoorde in
de finale tegen
Celtic.
FOTO VI IMAGES
Geboren: 19 maart
1942, in Amsterdam
Bijnaam: IJzeren
Rinus
Clubs als speler:
DWS (1963-1966),
Feyenoord (1966-
1974), Excelsior
(1974-1975), PEC
Zwolle (1975-1982).
In totaal 522 duels
in de eredivisie, 39
doelpunten.
Interlands: 47 in
terlands (3)
Erelijst als speler:
Landskampioen 4x
(DWS 1x, Feyen
oord 3x), kampioen
eerste divisie (PEC
Zwolle), KNVB-
Beker, Europa Cup
I, UEFA Cup, Inter-
toto Cup 2x, We
reldbeker (allen
Feyenoord)
Clubs als trainer:
PEC Zwolle, FC
Den Bosch, Feyen
oord, PAOK Salo-
niki, FC Den Bosch,
Dinamo Boekarest,
Jong Oranje, assis
tent Oranje, Ghana,
Al-Jizara Al-Sha-
bab, Al-Wahda,
ADO Den Flaag, Al-
Wahda.
Erelijst als trainer:
Landskampioen
met Dinamo Boek
arest en Al-Wahda,
kampioen eerste
divisie met ADO.
y/~" 1
