'J 13 Boek over het opmerkelijke leven van Dick Hageman Levenskunstenaar Dick Hageman leeft zo'n bijzonder leven, dat Angeline Grasteereen boek over heeft geschreven. Paspoort Dick Hageman rjzm, zv Ie moet duidelijk praten, want ik ben 92." De nog al tijd zelfstandig wonende Dick Hageman schenkt koffie voor zijn biografe Angeline Graste in en biedt een koek aan. Zij her haalt haar zin: „Zo hebben we veel gezeten, de afgelopen twee jaar." Hageman knikt. Uren hebben de twee gepraat over zijn verleden. Twee jaar lang heeft Graste om de twee weken bij Hageman in Os sendrecht aan tafel gezeten om hem te interviewen om zijn le vensverhaal op te tekenen. De traditie wil dat Graste en haar man Peter van de Ven ieder jaar op carnavalsmaandag oliebol len komen eten bij Hageman. Maar op de carnavalsmaandag in 2014 was hij niet in de stemming geweest die te bakken. Hoe het zo kwam, vroeg Graste hem. Hage man vertelde dat hij zijn leven de laatste tijd nogal saai vond. Zijn leven vond hij in de laatste levens fase van zijn vrouw Joke nuttig, maar na haar overlijden, 6 jaar ge leden, zag hij het nut niet meer zo, vertelde hij. Graste: „Peter en ik zien dat an ders. Hij maakt nog steeds mu ziek, hij is nog steeds aan het pot tenbakken en onderhoudt vele vriendschappen. Dick vertelde die dag dat hij vaak met zijn zus en oude vrienden over het verleden praat. De behoefte aan reflectie is er. Dick zei dat hij eigenlijk weinig wist van zijn ouders, hoe die ge leefd hebben. Peter vroeg of dat ook gold voor zijn kinderen. Peter stelde Dick voor dat ik zijn levens verhaal zou optekenen. Dat zou leuk zijn voor zijn kinderen en kleinkinderen." Graste is geen schrijver van beroep, maar vond het een leuk project. „Aanvankelijk dacht ik met vijf sessies wel klaar te zijn, maar dat ging even anders. Dick begon zijn vrienden en familie te zeggen dat hij een biografe had. Toen was het hek van de dam. Mensen belden om te zeggen dat ze nog wel verhalen hadden. Ik sprak met zijn kinderen, een kleinkind, zijn zus, schoonzus en met nichtjes en vrienden. Boven dien kreeg ik de dagboekjes van Joke, zijn overleden vrouw, die zij van 1947 tot 2008 had bijgehou den. Ik voelde me een voyeur. Het was een heel intiem, mooi pro ces." Ik heb kermis gevierd, heet het boek. Dat kon ook niet anders. Deze titel komt vaak terug bij Hageman. „Dat heb ik niet zelf be- Als je naar jouw leven kijkt, dan heb je het echt gevierd, ben je er doorheen gezwierd dacht hoor, zo rijk ben ik niet van gedachten", zegt hij. „Maar mijn omgeving zei: dat slaat op jou. Het is de titel van een gedicht van An nie M.G. Schmidt, dat op muziek is gezet door Harry Bannink. De me lodie heb ik bewerkt. Ik zing het bij ieder optreden. En of het op mij slaat, nou ja, ik heb ook wel kermis gevierd." Zwieren Wat betekent dat dan? Hageman denkt na. „Nou, ik heb natuurlijk een respectabele leeftijd. En eh.." Zijn ogen worden waterig. „Ik schiet een beetje vol. Ik vind dat het me..." Graste springt in. „Zal ik even? Als je naar jouw leven kijkt, heb je het leven echt gevierd. Door het leven gezwierd." Hageman knikt. „Ja, je springt erin, je leeft. Zoals de kermis is, zijn Joke en ik erdoorheen gegaan." Hageman heeft naar eigen zeg gen zijn hele leven precies gedaan waar hij zin in had. „School, dat was niks voor mij. Al heb ik wel op de schippersschool gezeten en twee jaar gevaren, maar dat is geen vrijheid. Ik leerde Joke kennen en die had een vriend die straatmuzi kant was. Toen ik hem zag, dacht ik: dat is het. Je pakt een gitaar, je zingt en je krijgt geld. Dat is vrij heid." Na de oorlog weigerde hij zijn dienstplicht te vervullen. „Toen zijn we met een rugzak de grens over gegaan, gaan reizen in België en Frankrijk. We hadden niet veel, maar Joke zei altijd: als je niets wil, heb je alles." Beiden waren wars van materia lisme, kapitalisme en militarisme. Toen Joke zwanger was van hun eerste zoon Dick Bart, keerden ze terug naar Nederland. Na allerlei omzwervingen en avonturen be landden ze in Ossendrecht, waar Hageman naast het musiceren ook de kunst van het pottenbakken ontdekte. „Wat mij zo bijblijft is dat iedereen altijd welkom was bij jullie", zegt Graste. Hageman lacht: „Vaak kwamen op een dag twintig mensen aan waaien. Mijn kinderen vroeg ik weieens hoe dat was, en Gerard (zoon, red.) zei: als ik naar bed ging, moest ik over de mensen heen stappen." En iedereen kon blijven eten. „Als je op de buiten woont, zoals wij, is er altijd eten. Aardappels haal je van het veld, je gaat langs de boeren." Er ontston den langdurige vriendschappen en er werd vaak muziek gemaakt. Er ontstond zelfs een band rond Ha geman: de Dick Hageman Band. Door hun levenshouding zijn Dick Hageman en zijn vrouw voor ve len een inspiratiebron geweest. De Dick Hageman Band bestaat nog altijd. Is Hageman van plan te stoppen met zingen? „Nou, mis schien is het bij de boekpresenta tie wel de laatste keer, maar als ik dat tegen Don en Kees (gitarist en drummer van de Dick Hageman Band, red.) zeg, roepen ze: dat zeg je ieder jaar, kom op." Dat hij 92 is, vind hij maar niks. „We willen al lemaal oud worden, maar ik raad het iedereen af om 92 te worden. Ik hoop te sterven met het zingen. Dat ik sta te zingen en omval. Dat lijkt me heel mooi." woensdag 15 maart 2017 'Als je niets wil, dan heb je alles' Fee Buurmans Ossendrecht Angeline Graste (rechts) heeft twee jaar de tijd geno men om een biografie over Dick Hageman (links) te schrij ven. FOTO TONNY PRESSER/PIX4PR0FS - Angeline Graste, biografe Dick en Joke in 1983 op de braderie in Willemstad, foto privé COLLECTIE 24 mei 1925: geboren te Amsterdam 1940: grafische opleiding 1942: opleiding aan de Sixhaven schippersschool 1944 -1947: matroos bij Rijnvaart Van Ommeren en Nieuwe Rijnvaartmaatschappij 1946: weigering dienstplicht 1947: straatmuzikant geworden 25 februari 1947 huwelijk met Joke van Zanden mei 1947: deserteur, vertrek naar buitenland 1949: aangehouden bij de grens, twee maanden de cel in wegens (vervangende) dienstweigering 1949 -1956: leven in een woonwagen 21 mei 1956: wonen in een huis in Ossendrecht 1978: start pottenbakkerij De Stenen Kus 1981: oprichting de Dick Hageman Band De boekpresentatie van Ik heb ker mis gevierd en het optreden van de Dick Hageman Band is op 18 maart om 15.00 uur in de Moriaan in Roo sendaal. Het boek kost 25 euro en is die middag verkrijgbaar in de Moriaan of is te bestellen via e- mailadres angeline@graste.com.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 67