'Je bent je thuis kwijt'
'Slachtoffer van de procedures'
ïmrnm
23
zv
[ÜHiHIISi
In de polder ten zuiden van
Nieuw-Vossemeer staan 88
huisjes. Vooral de rieten da
ken zorgen voor een lieflijke
uitstraling. Op het park zelf
is de stemming minder positief.
Veel bewoners hebben last van
zware stress doordat ze worden
gedwongen om de vier maanden
van huisje te wisselen. Die ver-
huiscarrousel is vorig jaar ont
staan door een uitspraak van de
rechter die vaststelde dat perma
nent verblijf niet mag en dat de
gemeente Steenbergen daar
scherp op moet handhaven.
Steenbergen houdt sindsdien via
controles in de gaten of de bewo
ners niet langer dan die vier
maanden in hetzelfde huis wo
nen. Het is ook nooit de bedoe
ling geweest dat mensen de wo
ninkjes als vast adres zouden ge
bruiken Het park werd begin ja
ren tachtig gebouwd als een bui
tenplaats met zomerhuizen.
Voornamelijk Duitsers kochten
hier een woning om vakantie te
vieren. Bijna 40 jaar later is er
weinig meer over van het zonnige
vakantiegevoel aan de boorden
van het Schelde-Rijnkanaal.
Huiseigenaren liggen al bijna
tien jaar met elkaar overhoop
over de bestemming van het park
dat officieel Park aan het Veer
heet, maar vooral bekend staat
onder de oude naam Sunclass.
Er zijn nog steeds een paar eige
naren die de panden als recreatie
woning gebruiken, maar in het
overgrote deel van de huisjes wo
nen Oost-Europese arbeidsmi
granten en Nederlanders die te
weinig geld hebben voor een re
guliere woning. Er lopen drie
rechtszaken tussen Duitse eige
naren en tuinders die op Sunclass
hun arbeidskrachten hebben on
dergebracht. De Raad van State
zal eind dit jaar onder meer ant
woord geven op de vraag wie er
mag wonen: alleen toeristen of
ook arbeidsmigranten en hoe lang
er mag worden gewoond. Het
Steenbergse gemeentebestuur
stelt dat mensen maximaal vier
maanden achtereen in de huisjes
aan het Veer mogen verblijven, de
rechter bepaalde onlangs dat de
gemeente die voorwaarde strikt
moet controleren. Bij een overtre
ding betaalt de huiseigenaar
15.000 euro boete.
Om die boetes te ontlopen,
vindt om de vier maanden een bi
zarre verhuiscarrousel plaats aan
het Veer. Want de huisjes zelf
mogen wel continu worden be
woond, maar niet in dezelfde sa
menstelling. Deze 'stoelendans'
zorgt voor veel stress onder de be
woners die soms ten einde raad
zijn (zie kaders). De Steenbergse
wethouder Petra Lepolder (WD,
Wonen) vindt het ook een on
wenselijke situatie, maar stelt vast
dat de situatie voorlopig niet ver
andert. „Huiseigenaren maken
handig gebruik van de ruimte die
het bestemmingsplan biedt. Ik
weet dat een groep mensen het
park koestert als laatste toe
vluchtsoord, maar ook voor hen
moeten we streng zijn. De rechter
heeft ons opgedragen te handha
ven en dat doen we dan ook", al
dus Lepolder. Voor deze rechte
lijke uitspraak was permanent
verblijf ook niet mogelijk, maar
gedoogde de gemeente de situatie
min of meer.
De wethouder begrijpt dat
sommige bewoners de prijs van
een regulier huurhuis niet kun
nen ophoesten en hierdoor hun
toevlucht nemen tot Sunclass.
„Toch proberen we ze onder de
arm te nemen en met hulp van
onder meer bijzondere bijstand
naar een reguliere woning te lei
den." Ze wil voorkomen dat Sun
class een tweede Fort Oranje
wordt. „Dat wil je niet hebben."
Toch neemt de gemeente voorlo
pig niet het voortouw bij het ac
tualiseren van het bestemmings
plan dat dateert uit 1982. „We
wachten de rechters af." De ge
meente heeft ondertussen drie
scenario's uitgewerkt over een
mogelijke toekomst van het park.
Sunclass bestemmen als recreatie
park, Sunclass bestemmen als op
vangplek voor arbeidsmigranten
of een mix van recreatie en op
vang van arbeidsmigranten."
Dariusz Polasiak (25) en
Marzena Rassek (23) zijn vo
rige week voor de derde keer in
anderhalfjaar verhuisd op het
park aan 't Veer. Het jonge
Poolse stel betrok in mei 2016
een Sunclass-huisje in de ver
onderstelling dat ze er perma
nent konden wonen. „Dat dit
niet mocht, was ons niet dui
delijk en de eerste maanden
hadden we niets in de gaten.
We knapten ons huisje op en
hadden het eigen gemaakt, het
was echt ons thuis. Toen kre
gen we te horen dat we er niet
langer mochten blijven wegens
het verbod op permanent ver
blijf. De keus was of het park
af en op zoek naar een andere
locatie of een verhuizing op
het park zelf. We hebben voor
het laatste gekozen aangezien
we het hier prima naar onze
zin hebben. We hebben verha
len gehoord dat er jaren gele
den gedoe was tussen arbeids
migranten en de Duitse huisei
genaren, maar daar hebben wij
nooit iets van gemerkt. Ieder
een gaat goed met elkaar om,
volgens ons is er geen sprake
van overlast."
De twee zijn op zich flexibel
als het om huisvesting gaan,
maar ook zij vinden de huidige
situatie verre van optimaal. ,Je
bent je thuis kwijt. We leven
bij wijze van spreken nog net
niet uit een koffer, maar je
kunt niet langer je eigen 'nest'
maken. We houden van tuinie
ren, maar dat gaat nu niet want
voor je het weet zit je weer in
een ander huis."
Niet alle arbeidsmigranten zo
als Dariusz en Marzena doen
mee aan de verhuiscarrousel.
Sommigen gaan na vier maan
den terug naar Polen of stro
men door naar een reguliere
woning. „Maar veel Polen, wij
ook, vinden die periode te kort
en blijven liever langer hier."
De twee vinden dat het be
stemmingsplan van Sunclass
nu te vaag is. „Of je maakt per
manent verblijf mogelijk of he
lemaal niet. Alles is beter dan
deze situatie."
Christian Heijnen wrijft tra
nen uit z'n ogen. „Dit is zo'n
fijne plek om te wonen, ik zou
zo graag op het park blijven.
In de twee jaar dat ik hier ver
blijf heb ik zo'n beetje alles
verbouwd en m'n eigen stek
gemaakt. Je moest eens weten
waar ik vandaan kom. Vijfjaar
lang was ik dakloos, ik zwierf
op straat. Om aan die ellen
dige situatie te ontkomen, had
ik een huis nodig. Met hulp
van instanties als Traverse
ben ik uiteindelijk op Sun
class terechtgekomen. Het is
mijn redding geweest. Inmid
dels zit ik in de schuldhulp
verlening en is alles zo gere
geld dat ik m'n leven weer op
de rit heb." Ook voor Chris
tian geldt dat het gedaan is
met de rust.
Ook hij mag niet langer dan
vier maanden in hetzelfde
huis wonen. Als hij voor 1 mei
niet uit zijn huidige onderko
men is vertrokken, dreigt hij
eruit te worden gezet. Heijnen
weigert de wisseltruc met an
dere bewoners op het park toe
te passen.
„Zie je me al gaan met mijn
bed, vriezer en niet te verge
ten mijn aquaria? Want zon
der die spullen kan ik niet,
maar het is ondoenlijk ze elke
vier maanden te verslepen."
De van oorsprong uit Roosen
daal afkomstige Heijnen laat
een plastic zak vol medicijnen
zien. „Door de stress heb ik al
lerlei klachten gekregen en
heb ik onder meer last van
m'n hart. Ik sta ingeschreven
bij een woningbouwvereni
ging, maar het valt niet mee
om voor een redelijke prijs
een huis te huren. Daarnaast
heb ik de gemeente Steenber
gen gevraagd of er voor mij
een uitzondering kan worden
gemaakt en of ik hier nog 1
jaar mag wonen. Tot nu toe
zonder positief resultaat, dus
ik vrees met grote vreze." Hij
aait zijn hond Snoopy over z'n
bol. „We doen geen vlieg
kwaad, er is nooit gedonder
op het park. We zijn het
slachtoffer van juridische pro
cedures die veel te lang du
ren."
maandag 13 maart 2017
Sanne Schelfaut
Nieuw-Vossemeer
Dariusz en Marzena: „Geen sprake van overlast."
-
Christian Heijnen:„We doen geen vlieg kwaad hier.
