II
9
Vrouwenploeg met lege handen naval Ter Mors
Ik vond dit echt geweldig. Ik heb ervan genoten
-
daar bereik je niks mee."
Hij is er nooit de man naar om
lang te treuren. „Hij heeft een posi
tieve vorm van alzheimer", luidt
een veel gebezigde uitspraak van
Otter. Waarmee de bondscoach be
doelt dat zijn pupil niet lang blijft
hangen in het verleden. Wordt hij
op de tweede positie ingehaald, dan
haalt hij volgens Otter zijn schou
ders op en denkt slechts: „Dan
moet ik in de volgende ronde dus
twee man voorbij."
Voorafhad Knegt ingezet op een
podiumplaats. De man die twee
jaar geleden in Moskou het goud
pakte, wist dat er zeven andere
kanshebbers voor het goud in het
klassement waren. „Wat dat betreft
heb ik mijn doel dus gehaald. Dit
was het hoogst haalbare dit week
einde", zegt Knegt.
Bovendien won hij zaterdag wel
het goud op de 500 meter, waarmee
hij de eerste Nederlandse short
tracker is die een wereldtitel op een
individuele afstand won. En dat
terwijl Knegt niet te boek staat als
sprinter.
„Dat hadden de meeste mensen
TELEURSTELLING
van tevoren niet gedacht, dat vind
ik wel mooi", zei Knegt. „Maar uit
eindelijk maakt het mij echt niks
uit welke afstand ik win." Hij is niet
van de poeha, zijn afbeelding in
groot formaat op vlaggen of aan de
muur bij Ahoy, dat doet hem niks.
Maar volle tribunes wel (gisteren
waren er 7500 kaarten verkocht).
„Ik vond dit echt geweldig. Ik heb
ervan genoten."
De Nederlandse heerschappij op
de korte nummers is bij de man
nen immens. Na de olympisch
kampioenen van Sotsji, Michel
Mulder en Stefan Groothuis (500
en 1000 meter), leverde Neder
land dit seizoen ook de wereld
kampioenen op de 500 en 1000
meter, Jan Smeekens en Kjeld
Nuis. Kai Verbij werd de eerste
Europees kampioen sprint en
won het mondiale titeltoernooi.
De wereldbeker dan? Dai Dai
Ntab verzekerde zich dit week
einde bij de finalewedstrijden in
Stavanger met twee zeges van de
500 meter, waar op beide dagen
ook de plekken 2 tot en met 4 door
Nederlanders werden bezet. Nuis
was veruit de beste op de 1000
meter. Tussendoor scherpte Ro
nald Mulder in Calgary zijn eigen
Nederlands record aan tot 34,08.
Sprintland
Vijf Nederlandse mannen domi
neren dit seizoen de kortste af
standen. Terwijl die vroeger het
domein waren van de Aziaten en
Amerikanen. „We zijn langzaam
maar zeker een sprintland gewor
den", zegt Groothuis, regerend
olympisch kampioen op de 1000
meter. „Elk jaar komen er een paar
talenten bij, dat zorgt voor een
sneeuwbaleffect. Niemand wil
voor de ander onderdoen."
Tweevoudig wereldkampioen
sprint Erben Wennemars weet
waar de oorsprong van het Hol
landse sprintsucces moet worden
gezocht. „In 1994, de Spelen van
Lillehammer. De Nederlandse
sprinters faalden hopeloos en de
KNSB was het zo zat dat de kern
ploeg sprint werd opgeheven. Er
kwam een Jong Oranje sprint.
Vanaf dat moment kon je ook ge
woon alleen sprinter zijn. Tot die
tijd was je allrounder. Sprinten
was niets, daar waren wij Neder
landers zogenaamd niet voor ge
bouwd. Het was een vak voor Dan
Jansen, Hiroyasu Shimizu. Die
kernploeg was ook zo slecht dat
allrounders sneller waren. Rintje
Ritsma reed op de Spelen van 1992
een 500 meter, gewoon om er
even lekker in te komen."
Wennemars zelf werd met col
lega's als Jan Bos, Marianne Tim
mer en Gerard van Velde de eerste
Elk jaar komen er
een paar talenten bij,
dat zorgt voor een
sneeuwbaleffect
sprintlichting. „We werden om
geschoold. Voordat ik ging sprin
ten, was ik marathonkampioen
van Overijssel. Jan was wereld
kampioen allround bij de junio
ren, die ging met tegenzin sprin
ten. Maar Nederland haalde de
kennisachterstand in, ging erin
geloven. Met de komst van de
klapschaats kwamen ook de eer
ste prijzen van Jan, Marianne en
mijzelf." Sprinten werd een seri
eus vak, dat in populariteit zelfs
het traditionele allrounden pas
seerde.
De Nederlandse mannen won
nen op alle vijf afstanden de we
reldbeker. Jorrit Bergsma won het
gecombineerde klassement over
5.000 en 10.000 meter. Kjeld Nuis
zegevierde op de 1000 en 1500
meter en pakte de eindzege in de
Grand World Cup. Nederland
won ook de ploegachtervolging
en teamsprint. Bij de vrouwen
bleef de teller op nul steken.
maandag 13 maart 2017
GO
- Sjinkie Knegt
Nederlandse
sprinterselite
wint écht alles
ROTTERDAM Het
kwam met de nodige
pijn en tranen, maar
de liefde voor short
track is terug bij Jo-
rien ter Mors. Ironisch
genoeg moest juist een
val daarvoor zorgen.
Daardoor eindigden de
Nederlandse vrouwen
gistermiddag op de af
lossing bij de WK short
track in Ahoy als vierde.
Twee ronden voor het
einde ging ze onderuit.
Op dat moment lag de
schaatsster, die er eer
der dit seizoen voor
koos haar individuele
shorttrackcarrière te
beëindigen, op de
tweede positie.
„We gingen voor alles of
niets. Ik reed op het
scherpst van de snede
en dan kun je vallen",
zegt Ter Mors, tussen
het snikken door.
Als het aan Ter Mors ligt
neemt ze volgend jaar
tijdens de Winterspelen
in Pyeonchang revan
che. „Absoluut. Zo wil ik
geen afscheid nemen
van deze sport."
Individueel was er een
klein succesje voor de
19-jarige Suzanne
Schulting. De talentvolle
shorttrackster pakte
brons op de 1000 meter,
mede dankzij een pe
nalty voor de Zuid-Kore-
aanse Choi Min-jeong,
die voor Schulting over
de streep ging. „Eigen
lijk wil ik niet op zo'n ma
nier een medaille win
nen, maar bij de huldi
ging dacht ik wel: ik ben
wel derde van de wereld
op de 1000 meter."
Sjinkie Knegt gooit de armen
los: Nederland wint de achter
volging. FOTO STEPHAN TELLIER
Stavanger
-Stefan Groothuis
Met de wereldbekerzeges van
Dai Dai Ntab en Kjeld Nuis
werd het successeizoen in
Stavanger glansrijk afgerond.
Werkelijk geen platte prijs liet
Nederland Sprintland liggen.
Rik Spekenbrink
Dai Dai Ntab greep dit weekeinde in Stavanger dankzij twee
dagzeges de wereldbeker op de 500 meter, fotoap
