Antwerpen kan weer
grote mond opzetten
Geen broedermoord, maar
Vermeer is niet zo'n stomper
2
EREDIVISIE KOPLOPER MAAKT GEEN FOUT
Aan de hand van Nicolai Jorgensen vervolgt Foyenoord
zijn weg naar het heilige doel. De 26-jarige Deen scoorde
tegen AZ (5-2) drie keer en gaf twee puntgave assists.
Het veld van het legendarische
Bosuilstadion staat nog helemaal
vol supporters, wanneer rond half
één zaterdagnacht eindelijk de
spelersbus van Royal Antwerp FC
arriveert. Na de gewonnen
tweede finalewedstrijd om het
kampioenschap in de Belgische
tweede klasse in Roeselare (1-2),
hebben zij nog bijna drie uur
moeten wachten voordat ze hun
helden eindelijk kunnen toejui
chen. De uitgelaten vreugde van
Wij wonen in
'tStad en al de
rest is parking
de supporters, ook zo lang na de
wedstrijd, het feit dat de Bosuil
binnen een paar uur uitverkocht
was om de beslissende wedstrijd
op groot scherm te bekijken en de
internationale media-aandacht
onderstrepen hoe lang die dertien
jaar in de tweede klasse voor de
oudste club van het land voelden.
Waar Antwerpenaars door
gaans de rest van België met enig
dédain bekijken ('wij wonen in 't
Stad en al de rest is parking'),
paste hen op voetbalvlak de laatste
jaren vooral bescheidenheid. De
Scheldestad bracht met Radja
Nainggolan, Toby Alderweireld
en Moussa Dembele spelers van
absolute wereldklasse voort, maar
na het faillissement van Royal
Antwerps grote rivaal Beerschot
in 2013, speelde er geen enkele
Antwerpse club meer op het
hoogste nationale niveau.
De laatste vier jaar waren dan
ook een historische periode in het
Belgische voetbal. Nooit eerder
was het voorgekomen dat geen
enkele Antwerpse club in eerste
klasse speelde. Onbegrijpelijk
voor iedere buitenstaander, maar
ook voor de Antwerpenaars zelf.
In een havenstad als Antwerpen
zouden toch voldoende financiële
mogelijkheden moeten zijn.
In plaats daarvan blonken de
twee grootste ploegen van de stad
(Antwerp en Beerschot) uit in
mismanagement en financieel
wanbeleid. Beerschot ging failliet
in 2013 en mocht na een fusie met
Wilrijk opnieuw beginnen op het
vijfde niveau van België. Inmid
dels speelt de club in de derde
klasse. Antwerp stond meerdere
malen op de rand van de afgrond
na de degradatie naar de tweede
klasse in 2004, maar hield het
hoofd in het bouwvallige Bosuil
stadion telkens net boven water.
Oplapwerk
Het was tot begin vorig seizoen
wachten, voordat er voor Antwerp
een structurele oplossing kwam
voor de financiële problemen. Pa
trick Decuyper nam de club over
en bleek in staat te investeren in
de spelersgroep en wat oplapwerk
aan het stadion te kunnen ver
richten. Decuyper, zelf succesvol
ondernemer, bleek een stroman
voor een investeerder die op de
achtergrond wilde blijven. Bijna
twee jaar bleef de identiteit van de
investeerder geheim, maar afgelo
pen zaterdag werd via De Tijd be
kendgemaakt dat het gaat om Paul
Gheysens, topman van stadion
bouwer Ghelamco.
Met de financiële impulsen van
Decuyper en Gheysens ging de
oudste club van het land (stam-
nummer 1 bij de voetbalbond) op
jacht naar promotie. Vorig jaar
werd in een rechtstreeks duel met
Eupen op de laatste speeldag pro
motie misgelopen. Dit jaar werd
er opnieuw fors geïnvesteerd in de
spelersgroep. Trainer Fred Van-
derbiest werd echter al snel ont
slagen en opgevolgd door John
Bico en David Gevaert, die ook
niet langer dan een maand aan
bleven. Wim de Decker, debutant
als trainer, nam eind 2016 over en
onder hem werd de juiste weg in
gezet.
Antwerp kan nu al beginnen
met bouwen aan een nieuwe
ploeg. Daarnaast is er de mogelijk
heid om wat verbouwingen in het
hopeloos verouderde stadion te
doen. Hoe dan ook lijkt het duide
lijk dat de club geen volger zal zijn
in eerste klasse. Al is het alleen
maar om ervoor te zorgen dat de
Antwerpenaar ook over zijn voet
balploeg weer een grote mond
kan opzetten.
Nicolai Jorgensen keek
diep in de tweede
helft onrustig naar
de zijlijn. Daar waar
Michiel Kramer zich
voor het eerst in 2017 mocht klaar
maken voor een invalbeurt. Nog
nooit maakte de Deense spits een
hattrick, maar nu het slappe AZ in
de kolkende Kuip al lang en breed
op de rug lag, voelde hij een
unieke mogelijkheid opdoemen.
„Ik moest heel snel zijn met doel
punt nummer drie", lachte de
Deen na afloop. „Want ik voelde
een wissel aankomen. En het
scheelde niets."
De topscorer van Nederland
(met achttien doelpunten) ver
telde het op de voor hem kenmer
kende manier. Bijna schouderop
halend, alsof hij in de plaatselijke
RENTREE
Eredivisie
supermarkt aan een caissière
vraagt of hij ook nog een plastic
tasje voor zijn boodschappen mag.
In de Kuip vinden zijn mede
spelers Jorgensen zo ijzingwek
kend kalm. Als de kleedkamer bij
wijze van spreken in lichterlaaie
zou staan, zou de Deen zijn spul
len bij elkaar pakken en fluisteren
'kom jongens, we gaan'.
En dus schaterden zijn mede
spelers het gisteren na afloop weer
eens uit. Dit keer niet omdat hij
met een glimlach een doelpunt
van een medespeler had afgepakt,
zoals destijds bij Bilal Basacikoglu
van NEC. Nee, Jorgensen had diep
in de tweede helft een strafschop
achter Tim Krul gemikt, maar
bleek geen flauw idee te hebben
welke reputatie de doelman die hij
tegenover zich had heeft op het ge
bied van het stoppen van penalty's.
„Dat vertelden de jongens na af
loop", zei de Deen. „Ik wist het niet
(Oranje tegen Costa Rica op het
WK, onlangs AZ in de halve finale
tegen Cambuur, red.). Ik was vooral
blij dat ik de strafschop kon nemen.
Als onze aanvoerder (Dirk Kuyt,
red.) op het veld staat, is er geen en
kele discussie. Dan neemt hij de
strafschoppen. Ik zou het hem niet
eens durven vragen. Er waren tien
Deense familieleden en vrienden
naar Rotterdam gekomen. Dit was
wel een lekker moment voor een
paar doelpunten."
Familiefeestje
Dat was het zeker. Maar niet alleen
voor een Deens familiefeestje in de
havenstad. Feyenoord was een
week eerder pijnlijk onderuit ge
gaan bij Sparta. Bij de concurrentie
was er opeens weer hoop dat de
koploper eindelijk door de hoeven
zou zakken. „Het was gewoon een
gekke week", zei Jorgensen. „Het
onderzoek naar Tonny Vilhena,
opeens zes geblesseerde spelers.
Maar de trainer zei het goed: we
waren toch nog steeds koploper?"
De lange spits pakte de hoofdrol.
Als knappe voorbereider bij de
fraaie doelpunten van Jens Toorn-
stra en Kuyt, maar ook als maker
van de 1-0,4-1 en 5-1. Maar voor het
Legioen was er misschien nog wel
een belangrijker moment. Een mi
nuut of tien na rust besloot Jorgen
sen fel door te jagen op keeper Krul.
Er volgde een sliding die hem
bijna in balbezit bracht, maar het
De stompe breipennen waarmee
PSV voor de winterstop het kam
pioenschap verspeelde, hebben
inmiddels een bescheiden slijp-
beurt gehad. Twee degradatiekan
didaten waarmee de Eindhovena-
ren in december nog de grootst
mogelijke moeite hadden (Roda
JC en Go Ahead Eagles), merkten
de afgelopen weken dat PSV weer
scherpe pijlen kan afvuren. Of het
voldoende is om nog een indruk
wekkende inhaalrace te starten,
hangt af van de concurrentie.
Plaats twee is voorlopig het
nieuwe heilige doel in Eindhoven
en daarvoor is op zijn minst een
serie zoals in het vorige seizoen
nodig. PSV won toen 15 van de
laatste 17 duels en kan nu nog op
16 zeges in 17 wedstrijden uitko
men. De ploeg lijkt inmiddels ook
meer op het team van vorig sei
zoen, dat ondanks slaapmomen-
ten veel won omdat de goals toch
wel vielen.
Verantwoordelijk daarvoor is
onder anderen Siem de Jong, die
vanaf de stip en rond de zestien
met betrekkelijk gemak regeert.
Waar PSV de afgelopen jaren zo
veel strafschoppen miste, benutte
de oudste De Jong (28) zijn
Eredivisie
tweede penalty op rij met gemak.
Cocu kiest momenteel niet voor
Siem óf Luuk, maar voor Siem én
Luuk en die strategie werkte in
Deventer. Broederliefde in plaats
van broedermoord moet PSV als
nog naar de top stuwen.
Worstelen
De statistieken van de aanvoerder
zien er inmiddels iets beter uit
dan begin dit jaar. Langzaam
maar zeker lijkt Luuk de Jong (26)
zich uit een diepe crisis omhoog
te worstelen, al was er ook zater
dag kort voor rust weer een onbe-
maandag 13 maart 2017
GO
Antwerp eindelijk terug op het hoogste niveau, foto peter de voecht
Royal Antwerp FC besluit een
historische periode in het Bel
gisch voetbal. Na vier seizoe
nen heeft de Scheldestad weer
een club op het hoogste ni
veau.
Thijs Roeien
Antwerpen
- Antwerpenaren over hun plaats
in België
Jorgensen als
de grote leider
Mikos Gouka
Rotterdam
Feyenoord
§^AZ
Voor het eerst sinds 8 mei
2016 stond Kenneth Vermeer
weer onder de lat bij het eerste
elftal van Feyenoord. De infec
tie aan het onderbeen bij col
lega Brad Jones maakte de
weg vrij voor een rentree. De
kans is aanwezig dat hij ook
zondag in Friesland tegen Hee-
renveen speelt. „Het was lang
geleden. Ik heb drie wedstrijd
jes in het tweede elftal ge
speeld, maar dat is niet te ver
gelijken", zei Vermeer. „De eer
ste hoge bal pakte ik meteen
klem. Nee, ik stompte niet. Dat
is iets wat Brad Jones echt
heel goed kan. Ik ben niet zo'n
stomper, dat is echt een kwali
teit. Ik was niet nerveus, maar
er was wel meer spanning. De
twee tegendoelpunten waren
vervelend, maar het ging om de
winst."
PSV behaalde opnieuw drie
punten tegen een laagvlieger:
Go Ahead Eagles was in eigen
huis maar een stief kwartiertje
angstaanjagend.
Rik Elfrink
Deventer
Go Ahead Eagles
ja PSV
