1 Column
De ene winkel trekt geen klanten meer,
voor de andere staan mensen vol hoop en
verwachting op de stoep. Monica komt ze
op een mooie dag allebei tegen.
et is zondag en er schijnt
zowaar een lentezonnetje.
Ik kijk op mijn horloge. Ja,
dat half uurtje lopen naar de
redactie haal ik precies. Om
12 uur begint mijn dienst. Ik stop mijn
hakken in een rugzak en trek mijn wan
dellaarzen aan; geef mijn meisjes een
knuffel en roep dag tegen ex-Man. Naar
je werk kunnen fietsen is heerlijk, maar
naar je werk kunnen wandelen is pas
echt luxe.
De route loopt vlak langs het centrum
door een winkelstraat tot bijna bij het
station. Ik voel de zon op mijn gezicht.
De eerste keer weer na de winter. Ik sluit
mijn ogen even om het extra goed te
voelen. Als ik verder loop, bots ik bijna
op een aanhanger die op de stoep staat
geparkeerd. Een vrouw en twee mannen
lopen af en aan met dozen. Zo lang als ik
me kan herinneren ligt hier de etalage
vol zelfgemaakte truien, knuffels en
bollen wol. Ik was de laatste jaren al
verbaasd dat zo'n ouderwets wolwinkel
tje nog standhield. Jammer, hebben ze
het toch niet gered.
Terwijl hier een werkend leven ein
digt, staan aan de overkant van de straat
groepjes dames vol hoop en verwach
ting. Toekomstige bruiden en de uitver
korenen die mogen meebeslissen over
dé jurk. Achter minstens acht etalage
ruiten schittert de ene witte creatie na
de andere. Ze wachten tot de deuren om
12 uur opengaan. Ik kan het niet laten me
af te vragen hoeveel van deze vrouwen
echt voor altijd bij hun bruidegom zul
len blijven. Pff, niet zo cynisch, spreek
ik mezelf toe. Daar is deze dag te mooi
voor. En trouwens, wat dan nog als die
bruidjes over vijftien jaar ook bij hun
man weggaan? Ben ik ongelukkig nu ik
weer alleen ben? Ik kijk naar de fotograaf
die schommelende kinderen in een
stads speeltuintje vastlegt. Ik ben niet de
enige die de lente heeft geroken. Ja,
soms vind ik het (heel) moeilijk, die
hele scheiding. Maar nee, ik ben niet
ongelukkig. Ik ben géén veel te dure
NIET ZO CYNISCH,
SPREEK IK MEZELF
TOE, DAAR IS DEZE
DAG TE MOOI VOOR
hypotheek aangegaan verleden week,
heb een meer dan prima huurhuis. Twee
meisjes waar ik trots op ben, een ex
waarmee ik door één deur kan, leuk
werk waar ik in het zonnetje naar toe
kan wandelen, vrienden waarop ik
kan bouwen en let op, ooit komt er weer
een nieuwe liefde. Ik weet het zeker.
Lentekriebels. <1
Kriebels
Monica
Beek is
journalist
en heeft
twee
dochters.
H Reageren?
monica@
persgroep.nl
61 zaterdag 11 maart 2017
