WEER EVEN THUIS
RHBSs m?
SS
19
Met haar gezin woont Miranda Bodbijl in haar ouderlijk huis in Dreischor. Het huis waar ook
haar vader werd geboren en van waaruit altijd wordt gewerkt.
MlaM
TtiÏÏWÊm
u»
1SSB**'
Tringggg, snerpt het bel
letje aan de deur van die
renspeciaalzaak Bodbijl in
Dreischor voor de tigste
keer in een uur. Een ander
zou er stapelgek van worden, maar
Miranda Bodbijl (32) stapt zonder
een greintje ergernis vanuit haar
woonkamer de winkel binnen. Huis
en zaak zijn het thuis van haar jeugd.
Met haar man Simon en zonen Da-
mian en Justin nam zij in 2005 haar
intrek in haar ouderlijk huis.
Miranda weet niet beter of er lopen
mensen in en uit. Vertegenwoordi
gers die, na de zakelijke beslomme
ringen, aanschuiven bij de avond
maaltijd. Klanten die komen afreke
nen en een praatje maken voor ze zelf
hun zakken kippen- en ander voer
uit de schuur pakken. „Dit is altijd
mijn thuis geweest, dus ik wist niet
beter. Maar voor Simon was het wel
wennen. Hij is er ook nog altijd gere
serveerder in."
De woning met winkel aan de Bo-
gerdweg zit haast in de genen van
Miranda. Haar opa en oma kochten
het pand ooit, hadden er een café en
een slijterij. Later werd opa commis
sionair in pootgoed en aardappelen
mét een beetje veevoer erbij. „Dat lag
nog in het oude koeienstalletje van
zo'n drie bij vijf meter groot. Het is
wel veranderd sinds die tijd. Nu gaat
er per week misschien wel vijf of zes
ton aan voer de deur uit."
Rond 1975 zetten opa en oma defi
nitief de stap naar diervoeders. Na
opa en oma kwamen een oom en
tante van Miranda in de zaak. En in
1995 namen Miranda's ouders, Paul
en Margot, de boel over.
Vertrouwd
Tien jaar oud was Miranda toen ze -
na in Nieuwerkerk en Kerkwerve te
hebben gewoond - in het geboorte
huis van haar vader terechtkwam.
Een inmiddels voor Miranda door-
en door vertrouwd huis. „Je kon er
lekker spelen en alles voelde veilig.
We speelden verstoppertje tussen de
pakken zaagsel die in de schuur op
gestapeld lagen. Dat mogen mijn kin
deren niet, want dat is veel te gevaar
lijk. Maar zelf mocht ik dat vroeger
natuurlijk ook niet. Dat gevaar ga je
pas later zien."
Op jonge leeftijd ging Miranda uit
huis om bij Simon te gaan wonen. De
relatie was pril en beiden waren su
per jong. „Het klikte in die tijd niet zo
goed met mijn moeder en ook niet
met mijn broer." Het contact bleef
wel en toen haar moeder in 2005
hartproblemen kreeg en minder in
de winkel wilde gaan doen, stapte
Miranda bij haar ouders in de zaak en
ging ze met haar gezin in het bijbe
horende huis wonen. Haar ouders
verhuisden naar de overkant.
Die overstap kostte Miranda geen
15CSi j -V sS,
3 Sc
W&iï&Ad.
Er "ïwKèu
rlrffb
J
-
enkele moeite. „Mijn vader is altijd
mijn voorbeeld geweest en gebleven.
En het huis? Het is hier en daar mis
schien wat oud en gedateerd, maar
dit is wel echt mijn stekkie. En weet
je wat ik fantastisch vond? Dat ik
opeens mijn eigen kinderen naar de
school bracht waar ik zelf ook op heb
gezeten. En waar mijn vader op heeft
gezeten. Dat ze snoepjes kregen van
oude mensen op het dorp van wie ik
zelf vroeger ook nog een snoepje heb
gehad. Ik ben misschien een beetje
een theemuts, maar mooier kan toch
niet?"
Handenbindertje
Die winkel aan huis is wel een han
denbindertje natuurlijk. Vader Paul
Bodbijl bezorgt bij mensen thuis. Mi
randa bestiert de winkel en is daar
voor vijf dagen in de week aan huis ge
kluisterd. „Dat heeft z'n nadelen, maar
het heeft zeker ook voordelen. Je kunt
werken zonder je kinderen achter te
moeten laten. Ik hoef de deur 's och
tends niet uit en sta nooit in de file. Ik
vind het eigenlijk heerlijk om thuis te
kunnen zijn."
"ri l1
M
'JE
lm
-mar
M i r -
in
iwaPT^ -T
Je kon er lekker spelen en alles voelde veilig. We
speelden verstoppertje tussen de pakken
zaagsel die in de schuur opgestapeld lagen
zaterdag 11 maart 2017
GO
Dit is altijd mijn thuis geweest
Esme Soesman
V
.O vW
;T.
'v
Heeft u herinneringen aan uw
ouderlijke huis die u wilt delen en wilt
u weer even terug? U kunt uw verhaal
doen in 'Weer even thuis'. U kunt con
tact opnemen met Ab van der Sluis:
08801-30203, chefnieuws@pzc.nl.
i
Miranda Bodbijl voor haar ouderlijk huis, met links de winkel en rechts
het woonhuis, foto dirk-jan gjeltema
Miranda toen ze een jaar of twee was.
-Miranda Bodbijl
